Mensen blijven vragen om de oude Sjaak

Ooit was Sjaak een straatrapper. Samen met Appa werd hij bekend met nummers als Ik Heb Schijt. Met Yes-R – nu vooral bekend als tienerrapper – bracht hij Dubbel O uit, over zijn oude buurt Amsterdam-Oost. In de video poseert hij trots met een baksteen en een knuppel. Sjaak komt kort voorbij in de Noisey-documentaire Mocrorappers. Hij zit in de studio met een paar van zijn gappies, ze luisteren naar nieuwe Sjaak-tracks die het prima zouden doen in de club. Rappen over de straat doet hij bijna niet meer, net als hangen op straat, maar muziek maakt hij nog wel. Omdat het toch alweer een tijd geleden is dat hij iets heeft uitgebracht, leek het me goed om eens met Mr. Shakes af te spreken.

Sjaak woont tegenwoordig in Deventer. Iedereen die hij spreekt, die niet toevallig ook in Deventer woont, reageert verbaasd: wat de fuck doe je daar? Dat is ook mijn reactie. Hij begint een heel verhaal, over een vrouw, die zijn vriendin blijkt te zijn. Hij zag haar voor het eerst op Mallorca, waar hij samen met een vriend draaide. Er stonden opeens een paar vrouwen achter hem in de booth, maar hij kan niet tegen drukte, dus hij zegt: weg ermee, eruit. Later staat hij aan de bar, moe van het vliegen, en iemand spreekt hem aan: jij bent zo chagrijnig, wat doe je chagrijnig joh. Dus weer zegt hij: beter ga je weg.

Je vriendin komt uit Deventer, wil je dat zeggen?
Ja man. Ik had een huurhuis in Amsterdam IJburg. Op de een of andere manier kwam het er maar niet van om er te gaan wonen. Ik bleef maar spullen brengen en spullen brengen. Lil Kleine zei een keer tegen mij: “Ik kan stukadoren, ik kan stukadoren”, dus ik zei: is goed, kom mee, gaan we het behang eraf halen. Nou, die jongen begon het behang eraf te halen, maar niet zoals het hoort. Ik had zo’n stoomding gekocht, maar de hele shit ging verkeerd. De onderlaag zat er nog steeds op, dus moest het nog een keer. Uiteindelijk heb ik dat huurhuis afgezegd, het kostte me twaalfhonderd euro per maand en ik kwam er maar niet aan toe om er te wonen. Achtduizend euro later had ik zoiets van: doei, I’m the fuck outta here. We wilden iets kopen en we hebben iets van vijftien huizen bezocht, allemaal te klein. Toen zijn we maar naar Deventer gegaan.

Je bent duidelijk met andere zaken bezig dan de straat. Muziek staat ook op een laag pitje, heb ik het idee.
Dat klopt. Ik maak wel muziek en ik geloof er nog steeds in, en het komt ook wel goed, maar labels waren er niet in geïnteresseerd. Ik ga sowieso niet meer bij een label. Ik ben niet helemaal weg bij Top Notch, maar ik heb geen contract meer. Nu heb ik niemand voor me werken, ik moet het allemaal zelf doen. Het is net als met school: ik moet niet gedwongen worden, het moet wel gezellig blijven.

Je staat op de mixtape Drugs & Geld van Mula B en Louis. Hoe ben je daar terechtgekomen?
Scooby Doo is een oud nummer, het is iets van 2,5 jaar geleden gemaakt toen hun label Wilde Westen al wel goed was, maar ook erg chaotisch. Mo van Wilde Westen belde me laatst op met de vraag of ze de track mochten hebben. Hij blijft mijn bro voor het leven, dus natuurlijk. Die jongens doen het supergoed. De beatmaker, Ilias, heb ik trouwens naar hen gebracht. Ik ken de tante van Ilias goed, zij is een goede vriendin van mij. Ze zei [zet een hoge stem op]: “Ik heb een neef, die maakt beats.” Mo vroeg toevallig kort daarna aan mij of ik niet een goede beatmaker ken. Ik zei: ik zat eergisteren met een gast, hij is wel goed maar moet nog wel in vorm worden gebracht. Laat hem bij jullie komen. Dat was het eigenlijk. Je ziet hoe ontwikkeld hij nu is.

Voel je je weleens oud?
Ja man. Het is ook zo, ik word oud. Maar mensen blijven om de oude Sjaak vragen. Dat gaat niet. De oude Sjaak is de straatsjaak, de hosselsjaak, maar dat is een heel ander persoon. Als ik weer over de straat ga rappen, ga ik liegen. Ik hossel al lang niet meer, ik verkoop al jaren geen drugs meer. Zelfs toen ik bij Ali B tekende, deed ik dat al niet meer.

Waar houdt de nieuwe Sjaak zich mee bezig?
Sommige nieuwe teksten gaan nergens over, ik ga niet tegen je liegen. Het is nu denk ik ook meer de grappige Sjaak die je hoort. Je begint op straat, maar je hebt iets van jezelf gemaakt. Ik ben niet meer de Sjaak die schijt heeft aan de overheid, aan mijn familie, of die in de metro iemand in elkaar slaat omdat-ie me te lang aankijkt. Dat is de slechte Sjaak. Ik was echt een vervelende jongen. Ik was wel aardig, maar je moest niet met me fucken. Het was hardcore gangstershit op de streets.

In genoeg video’s van tegenwoordig zie je wapens en messen voorbij komen. Jij was onafscheidelijk van je baksteen.
Ja man, die was belangrijk. Mochten we het buurthuis niet in? Dan gingen er een paar bakstenen door de ruit. Politieauto? Pats, baksteen. Ik heb zelfs een vriend die het topje van zijn pink is kwijtgeraakt door een baksteen. Die steen was door de helft, en toen hij hem gooide, sneed de scherpe rand van de baksteen het topje van zijn vinger eraf. De bijl van mijn oma nam ik ook weleens mee. Kwam ze klagen [zet hoge stem op]: heb je weer mijn bijl gepakt?

Wat moet je oma met een bijl?
Om vlees te kappen.

Je teksten gingen wel over Marokkaans zijn, maar eerder van: ik ben een lijpe Mocro, ik ben een straatmarokkaan. Verder hield je je afzijdig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld je goede vriend Appa, of iemand als Salah Edin die in diezelfde periode Het Land Van uitbracht.
Nee man, afschuwelijk die politieke shit. Iedereen moet zijn ding doen, maar ik heb er niks mee. Het zijn de grootste oplichters op aarde, al die politici. Ik heb nog nooit gestemd. Het liefst zou ik bij de uitgang van de Kamer gaan staan en iedereen die uit de zaal komt een klap geven. Klap en volgende. Klap en volgende. Politiek is gewoon niet eerlijk. Ik hoef er niet over te praten. Zo’n nummer als Het Land Van interesseert me ook niet. Ik was met andere dingen bezig. Ik had ook zoiets van: mensen willen andere dingen horen. Geen politiek. Maar misschien dat het daarom met mij en Appa zo goed ging. Hij had het over politiek, ik over de straat.

Maak je je wel eens boos om dingen?
Jawel, om droevige dingen. Waarom leef ik eigenlijk, dat soort dingen. Waar ben ik over vijf jaar?

Waar ben je over vijf jaar?
Ik wil sowieso kinderen. Je moet toch je legacy achterlaten. Je naam, je bloed. Iedereen gaat dood en dat is wel een beetje angstig toch, als je er lang over nadenkt. Ik zag op tv laatst een jongen van twintig, met nog vier maanden te leven. Hij zei: als ik niet meer kan functioneren, wil ik niet meer leven. Opeens zag je dat hij zich besefte dat hij doodging. Dat was echt lijp. Hij barstte in tranen uit, echt fucked op. Ik denk elke dag aan de dood.

Elke dag?
Niet elke dag van ‘ojee ik ga dood’, maar als je terugkijkt, vraag je je af: wat heb ik in mijn leven gedaan?

Zijn er dingen waar je spijt van hebt?
Ik heb wel dingen gedaan waar ik spijt van heb. Nou ja, spijt, ik had sommige dingen niet hoeven te doen. Je weet toch. Ik heb een keer een straatroof gedaan, daar heb ik ook voor gezeten. Ik was veertien. Ik heb een jongen echt fucked op mishandeld. Hij moest onder dwang pinnen en al die dingen. Dat is kut, daar heb ik wel spijt van. Je verpest iemands leven. Alles is rustig, kom je ons opeens tegen. Nu doe ik dat niet meer. Alleen als je iets verkeerds zegt, dan krijg je alsnog klappen. Als je wil matten, gaan we matten bro. Dat is die straatmentaliteit die niet weggaat. Mijn vriendin probeert dat te veranderen. Zij is opgegroeid met pony’s en dieren en je weet toch, over alles wil ze praten. Heel apart, dat heb ik nog nooit meegemaakt in mijn leven.

Toch nog even over je muziek. Wat gaat er nu aankomen?
Het is gewoon feestje, gewoon party. Het gaat over bring your friends, dit en dat. Ik heb zelfs een house-achtig liedje. En ook wel een straatnummertje, maar het gaat vooral over drinken en jonko smoken.

Want dat is het leven van Sjaak nu.
Dit is de nieuwe Sjaak. Rustig, je weet toch.