FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

We maken een droom kapot: dit is het ware bandleven

Spoiler: Het is allemaal niet zo glamoureus, sorry.

We weten dat de muziekwereld er hartstikke glamoureus uitziet: al die fans, al die groupies, signeersessies, miljoenendeals. Het zijn van artiest is het hoogtepunt van sterrendom. We vinden het niet leuk om deze illusie van je te doorbreken, maar we doen het toch. Want dit beeld klopt niet, zeker niet in 2013. Ik heb zelf veel in bands gespeeld, ben veel op tour geweest en heb urenlang backstage gezocht naar The Holy Grail (ofwel: een werkend toilet) dus ik kan redelijk meepraten over het bandleven anno 2013. Het is de hoogste tijd om al die illusies en dromen kapot te maken. Sorry.

Advertentie

Versterkers zijn meestal fake

Afgelopen zomer blies Jorma Vik van de band The Bronx het internet op door een foto te uploaden waarop te zien is dat de speakers van Black Veil Brides helemaal leeg zijn. Dat is net zo ‘controversieel’ als het feit dat grote popartiesten live lipsyncen en het feit dat reality-tv gescript is. De waarheid is dat die hoge stapels versterkers er puur en alleen voor de sier staan óf om de huge banners met het bandlogo aan op te hangen. Dus de volgende keer als je jouw favoriete band ziet spelen voor een achtergrond vol versterkers: geniet er van. Maar weet wel dat de gitarist waarschijnlijk gewoon speelt via een combo-versterker die achter de grote muur der versterkers is verstopt.

Backstage area's zijn helemaal niet leuk

De grote droom die alle muziekfans hebben is om stiekem backstage te glippen en daar met de zanger van de desbetreffende band te chillen in een hottub met een paar lekkere wijven. Helaas is de realiteit verre verwijderd van dat beeld. Backstage areas bestaan tegenwoordig uit een paar mannen die óf aan het Skypen zijn met hun ouders, óf Breaking Bad aan het kijken zijn óf, in het ergste geval, World of Warcraft spelen tot hun ogen op het bureau liggen. Wordt er dan helemaal niet gefeest? Natuurlijk wel. Maar houd wel in het achterhoofd dat er backstage vooral mannen zijn, dat er allesbehalve een oneindige voorraad bier aanwezig is en dat als ze niet in een bus zitten ze wél de hele nacht moeten rijden. Veel plezier backstage.

Het wisselen van gitaar is voor de show

Als je in Sonic Youth speelt, dan moet je inderdaad veertien gitaren klaar hebben staan, allemaal totaal anders gestemd, om twee uurtjes te kunnen optreden. Maar als je met je bandje op een lokaal festivalletje moet optreden en voor 20 minuutjes op het, door het plaatselijk gebrouwen bier gesponsorde, podium staat is dat echt overbodig. De waarheid is dat gitaristen gewoon egoïsten zijn die in vele gevallen een professional willen lijken door van gitaar te wisselen.

De band gaat je verzoeknummer niet spelen

Eerder dit jaar opende ik met mijn band het concert van Circa Survive in House Of Blues, Atlantic City. Iemand vooraan in het publiek bleef “Flikker op, ik wil Circa zien” naar ons roepen. Terwijl ik dit alleen maar hilarisch vond, was het duidelijk dat de persoon in kwestie niet begreep dat er vaste op- en afkomsttijden waren en dat wij echt niet van het podium zouden gaan verdwijnen omdat hij geobsedeerd is door Anthony Green. Vergelijkbaar met dit zijn de setlists. Bands gaan niet jouw obscure B-side spelen die je een hele avond roept als ze op tour zijn om een nieuw album te promoten. Maar dit houdt je vast niet tegen.

Die oh zo spontane grap maakt de zanger iedere avond

Ben je wel eens bij een concert geweest waarbij de zanger een geweldige kwinkslag over een nummer maakte? De reden dat de meeste zangers dit over hun eigen werk kunnen zeggen en niet over, bijvoorbeeld, de actualiteit, is omdat ze die grap iedere dag maken. Iedere. Dag. Is dat fout? Neen. Want van bands wordt nu eenmaal verwacht dat ze maanden achter elkaar, zonder pauze, optredens geven. Dus de volgende keer als je jouw favoriete band twee avonden achter elkaar ziet spelen en je het kut vindt dat hij die anekdote over de gesloopte hotelkamer gister ook al vertelde: probeer dan zelf eens iedere avond een nieuwe grap te bedenken terwijl je een biertje bestelt.

Je wordt genaaid bij de merchandise

Hoe vaak heb jij al €30.- voor een bandshirt betaald bij een concert? Natuurlijk, katoen is een stuk duurder geworden de laatste tijd, maar we kunnen het er toch over eens zijn dat de prijzen bij de merchstand altijd een beetje buiten proportie zijn. Een paar dingen om rekening mee te houden: als een band in het voorprogramma staat van een grotere band, mogen hun T-shirts niet goedkoper zijn dan die van de headliner. Want dan verkopen die misschien beter. Ten tweede, bij grote concerten krijgt de zaal zelf ook een deel van de opbrengst. En ten derde, bands verdienen tegenwoordig niet zo veel meer aan de verkoop van albums dus merch is een belangrijke vorm van inkomsten. Houd dat laatste dus even in gedachten als je de hand op de knip houdt bij de merchstand.

Noisey zit, net als jij, op Twitter en Facebook.