Man, vrouw en vrouw: de duistere wereld van polygame bruiloften

Tot op zekere hoogte zijn bruiloften binnen de Order, een polygame groep mormonen in Salt Lake City, zoals gewone bruiloften. "Ze doen niks geks: het meisje draagt een witte trouwjurk en loopt naar het altaar. Het is best standaard," vertelt Julianna Johnson. Ze is nu 34 en verliet de Order toen ze 21 was.

Maar er zijn een paar grote verschillen. Net als bij de gewone traditionele bruiloften binnen de mormoonse kerk zegt men niet 'tot de dood ons scheidt', maar in plaats daarvan 'voor eeuwig en altijd'. "En vlak voordat je de geloftes aflegt, pakt de eerdere vrouw jouw hand en die van jullie man en verbindt deze dan met elkaar", voegt Julianna toe. "Dat staat symbool voor dat ze er akkoord mee gaat, dat ze haar man weggeeft."

De laatste paar jaar zijn bruiloften in de Order nog a-typischer geworden. Twee van de belangrijkste oudere figuren binnen de Order, David en Daniël, moesten naar de gevangenis voor incest en verkrachting. Ze waren getrouwd met een paar van hun eigen nichtjes en halfzusjes, waarvan een paar minderjarig waren op de trouwdag. Hierna werd het protocol aangepast. "Ze namen de bruid en bruidegom en de persoon die hen trouwde mee naar een aparte kamer. Hierdoor waren er geen getuigen van de bruiloft," legt Julianna uit. "Op die manier kunnen personen geen verklaring afleggen dat ze het koppel hebben zien trouwen. Het gaat meestal om minderjarige vrouwen en een oudere man, en vaak zijn ze familie."

Maar minderjarige bruiden zijn niet nieuw binnen de Order. Toen Julianna vijftien jaar was, droomde ze dat ze ging trouwen met haar negentienjarige neef, Jacob Kingston, de zoon van haar halfbroer. Binnen hun religie – een fundamentele interpretatie van traditioneel mormonisme – heerst het geloof dat voorspellingen van God zich in je slaap aan je openbaren. Dit was ook het geval met de originele mormoonse profeet Joseph Smith. Daarom hechten leden van de Order extra veel waarde aan de letterlijke interpretatie van dromen.

"Ze baseren hun hele leven op het interpreteren van dromen," vertelt Julianna. Nadat ze haar familie over de droom had verteld, werd het huwelijk snel geregeld. Jacob had toen al een vrouw.

Dromen worden natuurlijk beïnvloed door wat iemand meemaakt wanneer hij of zij wakker is. Iemand die je overdag tegenkomt, kan ook voorkomen in je dromen die nacht – als je de gebeurtenissen van de dag aan het verwerken bent. De seculiere insteek zou zijn dat een droom over persoon niet direct betekent dat je er mee moet trouwen.

"Als ik er zo op terugkijk – we zijn samen opgegroeid, dus ik zag hem vaak," zegt ze. Dat zou verklaren waarom hij in haar droom voorkwam. Jongens en meisjes uit de Order komen nauwelijks in contact met personen van het andere geslacht die niet familie van hen zijn (om nog even te benadrukken: de meeste leden van de Order zijn vaak op de een of andere manier familie van elkaar en vaak is het zo dat leden een directe nicht of halfzus trouwen).

Een van de weinige momenten dat er contact tussen mannen en vrouwen plaatsvindt is tijdens de wekelijkse 'mixers'. "Voor getrouwde koppels kan dit een date betekenen. De mannen kunnen dan met al hun vrouwen dansen en voor mensen die niet getrouwd zijn is het een manier om anderen te ontmoeten," legt Julianna uit terwijl we een ijsje eten in een bar in Salt Lake City. Alsof het zo gepland is, begint Hozier's "Take Me To Church" te spelen.

"De mannen kunnen dansen met wie ze maar willen, behalve met getrouwde vrouwen waar zij zelf niet mee getrouwd zijn. Als een meisje getrouwd is, mag ze alleen met haar man en eventueel met haar vader en broer dansen," vertelt Julianna.

Als een man – getrouwd of single – beslist dat hij een vrouw het hof wil maken, moet hij zichzelf officieel presenteren als een 'keus'. "Meisjes kunnen alleen trouwen met mannen die zichzelf als keus hebben gepresenteerd," en om een keus te worden moet de man eerst toestemming krijgen van leiders van de Order, legt Val Snow uit. Hij is voormalig lid van de Order en is er uitgezet omdat hij homo is. Gedurende zijn tijd in de Order was Val kok in een van de scholen. Hij moest vaak taarten bakken voor polygame bruiloften.

Ook al droomde Julianna over de bruiloft en nam ze dat deel van haar religie heel serieus, was het nooit iets wat ze echt wilde doen. "Weken van tevoren vertelde ik mijn moeder dat ik het niet meer wilde. Ze maakte een afspraak voor mij met mijn halfbroer en zijn zoon, met wie ik zou gaan trouwen. Ze zei: "als je er niet mee door wilt gaan, moet je het ze zelf gaan vertellen.'"

Maar Julianna was nog maar vijftien en ze was er nog niet klaar voor om haar spirituele leiders tegen te spreken. "Naarmate het steeds dichterbij kwam begon ik mijn reserveringen ook tegen andere mensen te vertellen, zoals mijn zussen. Die wuifden het weg als koudwatervrees. Ze zeiden: "je zal vanzelf van hem gaan houden,' of "je leert hem wel kennen"."

Op de dag van haar bruiloft sloot Julianna zichzelf twee uur op in de badkamer. Ze huilde en weigerde naar buiten te komen. Haar zussen probeerden haar tevergeefs over te halen de deur open te doen. Maar alleen Paul Kingston, de leider van de kerk, stond ze te woord. Paul zei: "Als je hier niet mee door wilt gaan, moet je er nu uit komen en al die mensen die zo hard aan je bruiloft hebben gewerkt vertellen dat het feest niet doorgaat", herinnert Julianna zich.

"Dat had ik kunnen doen, maar dan zou mijn halve familie mij waarschijnlijk gaan ontlopen," vertelt ze. "Ik wilde me niet een teleurstelling voelen."

Julianna liet de bruiloft toch doorgaan. Ze droeg een witte jurk die ze met hulp van haar zussen met de hand had genaaid. "Alle bruiloftsgasten wisten dat ik niet wilde trouwen. Ze wisten hoe oud ik was – ze waren bekend met de situatie. Ze zaten daar maar en lieten het gewoon gebeuren," vertelt ze. "Ik heb mijn trouwfoto's nooit gezien. Jacob had ze en heeft ze misschien ontwikkeld. Misschien ook niet. Ik weet het niet."