Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in 'The Sounding Off Issue', nr. 350, Winter 2017.Gedurende zijn zesjarige solocarrière heeft Frank Ocean al de nodige discussies aangewakkerd omtrent creativiteit, seksualiteit en identiteit. Door middel van zijn mixtape Nostalgia, Ultra, zijn daaropvolgende album Channel Orange en zijn meesterlijke, tweeledige werk Blonde en Endless uit 2016, is Frank erin geslaagd zijn transitie van jongen naar man op een open en eerlijke manier vast te leggen. Met toenemende, ongeëvenaarde muzikale diepgang weet hij de verschuiving van vroegrijpheid naar volwassenheid in kaart te brengen. Zijn teksten staan in het teken van zijn emotionele eerlijkheid, de rode draad in zijn werk, waardoor persoonlijke transparantie een continue prioriteit lijkt te zijn. Dit maakt van hem een van de meest intrigerende muzikanten van dit moment. Frank Ocean is een echte duizendpoot, en besloot het concept van Blonde uit te breiden met een visuele tegenhanger, Endless, en de felbegeerde zine Boys Don't Cry. Gedurende de zomer van 2017 was hij op tournee, en betoverde hij het Europese en Amerikaanse publiek met een paradoxaal intieme festivalshow. Voor i-D heeft Frank een visueel document gecreëerd, dat ons een idee geeft van zijn magische festivalzomer. De shoot, die uit 32 pagina's bestaat, staat compleet in het teken van de warmte en energie die zowel Frank als Los Angeles, waar de fotoserie geschoten is, uitstralen. Als eerbetoon aan het team dat zijn creatieve dromen heeft helpen waarmaken, gaan deze pagina's over creativiteit en samenwerking, en de kracht van het woordje 'ja'.
Advertentie
"Een hoop vragen kun je beantwoorden met "Ja." Maar je kunt er nog veel meer beantwoorden met "Nee." Nee is alledaags. Ja komt veel minder vaak voor. Als ik me alleen voel, kijk ik live televisie – als het voor hen oké is, is het voor mij oké. Op het podium heb ik één oortje in waarmee ik mezelf kan horen, en met het andere oortje luister ik naar een podcast van Tim Ferriss. Ik maak lange periodes door waarin ik niet praat, maar ik verhef mijn stem als ik iemand aan de telefoon heb die zich op een rumoerige plek bevindt. Ik heb mijn fans geen bijnamen gegeven, omdat alles wat ik bedenk nogal gênant klinkt. In mijn twintiger jaren had ik de rust in mezelf gevonden. Ik ben wereldberoemd. Als je dertig worden aantrekkelijk wil laten klinken, heb het dan over "de seksuele piek." Ik weet niet zo goed hoe serieus ik het moet nemen dat ik straks dertig word. De gemiddelde homoseksuele man die ergens in de dertig, is over het algemeen een lul. Ah, en de foto's… Zoals Karl Lagerfeld zou zeggen, het concept erachter "presenteerde zich aan me in een droom." De zomer van 2017. We zijn er langzaam ingerold. De zomer deed me denken aan naar bananen smakende skittles op de bodem van mijn beker. Ik zal nooit begrijpen waarom mensen voor de deur gaan liggen bij McDonald's om aan die Szechuan-saus te kunnen komen. Toch vind ik het heel vet. We leven in een droomwereld. Als je 2017 leuk vond, ga je 2018 geweldig vinden. Ik wil iedereen van het team bedanken."
Advertentie
– Frank Ocean
Foto 2: Shirt Adidas. Boxers Hanes.