FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

22fest: Hoe FS Green veranderde in Midas Hutch

Als Midas Hutch maakt Franklin Groen opzwepende jaren tachtig-funk.

Beeld door Patrick Ebu-Mordi

We kennen Franklin Groen, aka FS Green, als hiphopproducer en eclectische dj. Dat hij de laatste paar jaar niet echt met hiphop bezig was, vertelde hij toen ik hem en SirOJ sprak over hun aandeel op Sefs album In Kleur. Beide producers richten zich op elektronische muziek en het buitenland. SirOJ doet het met zijn eigen genre “slop”, een mix van house en hiphop. Hoe FS het precies ging aanpakken, was toen nog niet helemaal duidelijk, maar inmiddels wel. Hij maakt zwoele, door de jaren tachtig geïnspireerde elektronische funk, en heeft zich voor dit project een nieuwe naam aangemeten: Midas Hutch. Binnenkort komt er een EP uit en geeft hij zijn allereerste show als Midas tijdens 22fest. Een prima moment om hem te spreken over zijn voorliefde voor de jaren tachtig, de UK en de switch van FS naar Midas.

Advertentie

Noisey: Hoe kwam je erbij om funk te gaan maken?
Franklin Groen: Toen ik een jaar of twintig was en net begon met draaien, kocht ik twee grote bakken met platen voor vijftig euro, gewoon om te oefenen. Ik wist niet wat erin zat, maar achteraf bleken er veel disco- en funkplaten tussen te zitten, waaronder Midas Touch van Midnight Star. Dat vond ik een teringharde track. De baslijn is catchy en de arrangementen zijn sick. Het inspireerde me om me in het genre te verdiepen en met funk te experimenteren.

Weet je wat de jaren tachtig zo speciaal maakt? In die periode kwamen de eerste betaalbare drumcomputers en synthesizers op de markt. Het waren dus gekke tijden, waarin muzikanten volop experimenteerden. Je hoefde ineens niet meer per se een instrument te kunnen spelen om muziek te maken. Als je niet kon drummen, kon je alsnog een drumpatroon maken. En met synthesizers had je opeens één apparaat waar tientallen geluiden uit kwamen. Dus je had al die muzikanten niet meer nodig om een plaat te maken. Je kon gewoon alles in je eentje doen. Dat was eigenlijk het begin van wat producers zoals ik nu doen met een laptop.

Waarom ging je onder een andere naam werken?
In het begin om erachter te komen wat mensen er echt van vonden, zonder beïnvloed te worden door de naam FS Green. Inmiddels mogen mensen best weten dat ik het ben, maar FS Green en Midas Hutch zijn twee losse projecten met een totaal verschillend geluid.

Advertentie

De eerste paar Midas Hutch-tracks die online kwamen waren remixen, waarom was dat?
Omdat ik remixen maken nog steeds een van de leukste dingen vind om te doen.

Wat vind je er zo leuk aan?
Mijn uitgangspunt voor een remix is niet per se een betere versie van een track maken, maar om het origineel een andere vibe te geven. Midas Hutch is een perfect project voor remixen. Ik wil namelijk niet echt jaren tachtigmuziek maken, maar ik wil de vraag ‘hoe zouden hits van nu klinken in een eightiesjasje?’ beantwoorden.

Voor je eigen liedjes werk je bijna uitsluitend met Britten, waarom?
Ik ben altijd al fan geweest van de muziek die ze daar maken, of het nou house, rap of iets anders is. Het is bijna altijd vooruitstrevend. Elk vijf jaar hebben ze weer iets nieuws op muziekgebied uitgevonden, wat dan de hele wereld overgaat. Daarnaast puilt het land uit van de getalenteerde vocalisten en songwriters. En het is nog geen uur vliegen!

Ging je vaak naar Londen om op te nemen?
Zeker. Het was wel gek toen ik daar voor het eerst heenging. Hier in Nederland zat ik bijna altijd in de studio met mensen die ik al kende. Soms stuurde ik muziek op naar een artiest, en hoefde ik niet eens mijn eigen studio uit. Nu zat ik ineens in een ander land, muziek te maken met artiesten die ik nog nooit had ontmoet, in een vreemde studio.

Hoe ging dat?
Het was super nice. Bij Bluey Robinson, de zanger van mijn eerste single, was het heel ontspannen omdat ik hem al een beetje kende via een vriend. Ik had ook al een keer iets van hem geremixt, maar we hadden elkaar nog nooit ontmoet. Ik sliep uiteindelijk gewoon bij hem thuis, en er heerste een hele ontspannen sfeer. We hadden de instrumental op staan terwijl we half aan het schrijven, half aan het chillen waren. We waren bijvoorbeeld aan het koken en dan zong hij opeens wat. Het werkt lekker als je de volgende dag in de studio alleen maar hoeft op te nemen.

Advertentie

Waren er nog andere noemenswaardige samenwerkingen?
Ik heb samen met MNEK nummers geschreven, dat was te gek. Hij heeft een klein studiootje in Londen met ontelbaar veel platen aan de muur, van allemaal nummers waarvan niemand weet dat hij ze heeft geschreven. Hij zette de beat tien minuten op repeat, ging tien minuten opnemen en weer tien minuten later was de track klaar. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt.

Heb je nog iets geleerd van al die samenwerkingen?
Zeker, ik heb geleerd dat niet elke track of samenwerking uit hoeft te komen. Als je in Nederland met mensen samenwerkt, krijg je snel het gevoel dat het echt iets moet worden, en dan ga je dingen misschien onnodig forceren. Daar had ik ook een handje van, maar toen ik zag hoe iemand als MNEK te werk ging, leerde ik dat ik meer moet loslaten. Dingen schrappen hoort nou eenmaal bij het vak, en als je niet vanaf het begin onder zo’n druk werkt, heb je leukere opneemsessies en maak je waarschijnlijk leukere muziek. Je kunt niet van elk nummer je baby maken.

Hoe is het eigenlijk om voor de verandering hoofdartiest te zijn en niet in dienst te hoeven treden van een rapper?
Heerlijk, maar ook een enorme uitdaging, omdat ik het in eigen beheer uitbreng. Ik moet me opeens bezighouden met contracten, promotie, artwork en allerlei andere dingen die in het verleden door andere mensen werden gedaan. Daarnaast hebben de artiesten waarmee ik werk ook een eigen planning waar ik rekening mee moet houden. Uiteindelijk is het nog best veel werk.

Advertentie

Waarom deed je het in eigen beheer? Kon je geen label vinden?
Ik wil mijn eerste EP graag zelf doen. Mijn management helpt me ermee, ik zie het als een experiment en een leermoment. Ik weet vrij zeker dat ik niet altijd dj wil zijn, maar muziek maken blijf ik altijd doen. Daarom is het belangrijk om te weten hoe alles werkt. Bovendien kan je tegenwoordig bijna alles wat een label doet ook zelf doen of aansturen. Je moet er alleen zin, tijd en energie voor hebben.

Wanneer komt The High EP eigenlijk uit?
In augustus. Er staan vier nummers op, waaronder de titeltrack met Bluey Robinson, en eentje met Shakka, die later deze week uitkomt. Ik ben groot fan van Shakka. Ik ben echt fucking blij dat hij down was om een track te maken.

Je geeft binnenkort ook je eerste optreden als Midas Hutch, op 22fest. Wat moet ik me daarbij voorstellen?
Het wordt een dj-set met een hoop tracks, remixen en edits die ik heb gemaakt.

Geen live-set?
Ik vind live-sets van producers vaak niet zo interessant. Er gebeurt weinig, je kijkt gewoon een uur naar iemand achter een keyboard en iemand achter een elektronisch drumstel. Ik wil me onderscheiden door de aankleding en de inhoud van mijn sets. Als ik in de toekomst een idee heb over hoe ik zelf een harde live-set kan neerzetten, dan wil ik dat zeker doen. Maar voor nu hou ik het liever bij iets waarvan ik weet dat ik wel goed in ben, en dat is dj’en.

22fest vindt plaats op 23 juli in het Amsterdamse Diemerbos. Koop hier je kaartje en zet jezelf lekker op attending.

Check ook festivals.vice.com voor al je ronkende festivalverhalen, winacties voor tickets, fotoreportages en meer.