Het album Love Will Take van ZES is net een maandje uit op Fog Mountain. Twee weken geleden werd 'ie gepresenteerd tijdens een releaseparty in 013, Tilburg. En hoewel het album mooi en sfeervol is, bleek tijdens het live-optreden pas echt hoe goed ZES precies is. Maar enkel vertellen dat we iets goed vinden, daar heb je natuurlijk geen bal aan. Daarom vroegen we ZES om een mixtape te maken met liedjes die hij goed vindt en met twee nieuwe ZES-nummers. En vervolgens deden we waar we bij Noisey goed in zijn: met hem afspreken om een beetje te lullen over muziek.
Ha, wat gaaf. En zuur dat ik dat niet kon zien.Nee, je stond achter een doek op te treden.
Dat klopt.Waarom is die anonimiteit zo belangrijk voor je? Is het een esthetische overweging?
Ik vind het gewoon leuk dat 't in feite iedereen zou kunnen zijn die de muziek maakt. Ik vind het tof dat de mensen die ernaar luisteren zelf een beeld kunnen vormen, zonder daar meteen een persoon aan te koppelen. Maar mensen die me kennen zeggen weleens dat ze me herkennen aan m'n oren.Ik ben er inmiddels wel achter wat je andere alias is. Maar ik twijfel nog of ik het zal verklappen. Vanuit journalistiek oogpunt denk ik dat ik het wel zou moeten doen, eigenlijk.
Ik denk eigenlijk dat het niet zoveel uitmaakt. Kijk, ik heb met dat andere project wel wat bekendheid, maar geen sterrenstatus ofzo.Laten we het erop houden dat het dubstep is, dan kunnen we het daar over hebben zonder al te veel prijs te geven.
Haha, dat is goed.Je bent 21, moet je dan niet juist gewoon keiharde dubstep knallers maken en je in dat leven storten met alles wat erbij hoort? Ik bedoel, ingetogen liedjes maken kan je je hele leven nog.
Ik ben eigenlijk gewoon een beetje klaar met die keiharde dubstep. Ik heb er toffe mensen door leren kennen en van alles meegemaakt, maar ik ben er klaar mee. Ik wil geen sets meer draaien die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind, maar die het publiek wel van me verwacht. Ik heb er wel een tijd mee in mijn maag gezeten. In dat andere project heb ik veel tijd gestopt, het duurde lang om een naam op te bouwen. Maar ik wilde meer diepgang, en dat kon niet in dat genre. Niet op de manier die ik wilde. Met ZES kan dat wel.Dubsteppubliek lijkt me ook geen makkelijk publiek. Die willen maar één ding; beuken. Het is een beetje zoals mensen die naar een hardcorefeest gaan.
Bij het soort dubstep dat ik draaide, is dat wel zo. Zodra het iets gekker wordt dan een standaard vierkwartsmaat, haken ze af. Als ik dubstep draai, ben ik wel zelfverzekerder. Met ZES sta ik alleen op een podium met een gitaar en een controller. Dat is veel kwetsbaarder.En persoonlijker.
Ja. Ik ben bezig met het ontwerpen van een controller, handschoenen die reageren op druk en beweging. Ik wil die onder andere gaan gebruiken om mensen aan te raken terwijl ik naar het podium toeloop. Dat vind ik altijd zo'n dood moment, vlak voor de show begint. Het lijkt me mooi als ik daarvoor al geluiden kan maken, door bijvoorbeeld een hand op iemands schouder te leggen. Dat maakt het wel een stuk persoonlijker. En een beetje creepy.
Advertentie
Tijdens de releaseparty van je album zag ik je vader in de zaal staan. Hij stond met zijn ogen dicht te genieten van je optreden.
Ha, wat gaaf. En zuur dat ik dat niet kon zien.Nee, je stond achter een doek op te treden.
Dat klopt.Waarom is die anonimiteit zo belangrijk voor je? Is het een esthetische overweging?
Ik vind het gewoon leuk dat 't in feite iedereen zou kunnen zijn die de muziek maakt. Ik vind het tof dat de mensen die ernaar luisteren zelf een beeld kunnen vormen, zonder daar meteen een persoon aan te koppelen. Maar mensen die me kennen zeggen weleens dat ze me herkennen aan m'n oren.Ik ben er inmiddels wel achter wat je andere alias is. Maar ik twijfel nog of ik het zal verklappen. Vanuit journalistiek oogpunt denk ik dat ik het wel zou moeten doen, eigenlijk.
Ik denk eigenlijk dat het niet zoveel uitmaakt. Kijk, ik heb met dat andere project wel wat bekendheid, maar geen sterrenstatus ofzo.Laten we het erop houden dat het dubstep is, dan kunnen we het daar over hebben zonder al te veel prijs te geven.
Haha, dat is goed.Je bent 21, moet je dan niet juist gewoon keiharde dubstep knallers maken en je in dat leven storten met alles wat erbij hoort? Ik bedoel, ingetogen liedjes maken kan je je hele leven nog.
Ik ben eigenlijk gewoon een beetje klaar met die keiharde dubstep. Ik heb er toffe mensen door leren kennen en van alles meegemaakt, maar ik ben er klaar mee. Ik wil geen sets meer draaien die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind, maar die het publiek wel van me verwacht. Ik heb er wel een tijd mee in mijn maag gezeten. In dat andere project heb ik veel tijd gestopt, het duurde lang om een naam op te bouwen. Maar ik wilde meer diepgang, en dat kon niet in dat genre. Niet op de manier die ik wilde. Met ZES kan dat wel.Dubsteppubliek lijkt me ook geen makkelijk publiek. Die willen maar één ding; beuken. Het is een beetje zoals mensen die naar een hardcorefeest gaan.
Bij het soort dubstep dat ik draaide, is dat wel zo. Zodra het iets gekker wordt dan een standaard vierkwartsmaat, haken ze af. Als ik dubstep draai, ben ik wel zelfverzekerder. Met ZES sta ik alleen op een podium met een gitaar en een controller. Dat is veel kwetsbaarder.En persoonlijker.
Ja. Ik ben bezig met het ontwerpen van een controller, handschoenen die reageren op druk en beweging. Ik wil die onder andere gaan gebruiken om mensen aan te raken terwijl ik naar het podium toeloop. Dat vind ik altijd zo'n dood moment, vlak voor de show begint. Het lijkt me mooi als ik daarvoor al geluiden kan maken, door bijvoorbeeld een hand op iemands schouder te leggen. Dat maakt het wel een stuk persoonlijker. En een beetje creepy.