FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Wild Beasts is de enige moeilijke indieband waar je wel seks op kunt hebben

En zo heeft de band het ook gewoon bedoeld.

Eigenlijk zou ik helemaal niet van Wild Beasts moeten houden. Ik heb namelijk een sterke afkeer van gekunstelde moeilijke hipster-indie. Met hun baardjes en mutsjes en falsetstemmetjes. De blouse tot het bovenste knoopje dicht en dan lekker met je gitaar onder je kin moeilijke melodietjes pingelen. De muziek waar ik van houd, wordt meestal gespeeld vanuit het gevoel, de onderbuik. Bij de moeilijke indiebandjes van deze wereld klinkt het me altijd te overdacht; gespeeld van tussen de oren zeg maar. Maar ik houd wel van Wild Beasts.

Advertentie

Ooit werkte ik bij een klein bedrijf waar de hele dag hard muziek werd gedraaid. Mijn baas was de muzikale dictator, hij bepaalde welke muziek er op stond. Op een dag ging het album Smother op repeat. In eerste instantie deed het me weinig, en dacht ik het gemakzuchtig af te kunnen schepen als 'niet mijn ding'. Maar na drie dagen betrapte ik mezelf er op dat ik er thuis ook naar wilde luisteren. Dus kocht ik die plaat.

Het duurde even, maar de grote ommekeer kwam toen ik ontdekte dat het echt de ideale muziek is om seks op te hebben. Het werkt zo goed doordat alle nummers een heerlijk slepend, stuwend soort ritme hebben. Dat eerder gehate falsetstemmetje blijkt juist heerlijk glad en glijerig. Samen met de gelaagde keyboard- en gitaarmelodieën zorgt het voor de perfecte broeierige sfeer. Van alle nummers blijkt Plaything het beste voor die activiteit.

Wild Beasts is ‘best of both worlds’, van de muziek met de tot bovenaan dicht geknoopte blouse, en die van de groezelige onderbuik. Daarom vraag ik me eigenlijk af of er überhaupt mensen bestaan die deze band niet goed vinden. En alsof het allemaal nog niet genoeg was, blijken ze ook nog eens te beschikken over gevoel voor humor en waardering voor kwaliteitspop.

Smother, de plaat waarvoor ik overstag ging, was hun derde album. In februari van dit jaar kwam de opvolger daarvan uit, Present Tense. Die is iets minder dromerig dan z’n voorganger, en wat urgenter. Maar ik blijf er seks in horen. En ik ben niet de enige. Kim Taylor Bennett van Noisey US hoort het ook. Ze besloot er zelfs een heel interview aan te wijden. Ofwel: dit interview met de frontmannen Hayden en Tom gaat dus over seks. En wat blijkt; ik had volledig gelijk met mijn seksuele associaties. Zo hebben ze het gewoon bedoeld. Probeer het ook eens. Begin met dit nummer:

Fay heeft meer van dit soort tips. Ze zit op Twitter.