Ik ben op Buma Rotterdam Beats, een soort mini ADE in Rotterdam, maar dan voor urban muziek. Het doel is om, net zoals haar grote zus, het grootste Europese platform en ontmoetingsfestival te zijn voor mensen uit de scene. Uiteraard met aanvullend nachtprogramma waar je die scene in de praktijk aan het werk kunt zien. Noisey lette goed op tijdens de panels om erachter te komen welke hoofdthema's de scene in haar greep houden. Toevallig beginnen ze allemaal met de letter D, maar dat terzijde.Doorbreken in Amerika
Een doorbraak in de Verenigde Staten, dat is waar onze Hollandse urban scene het op gemunt heeft. Al onze opkomende topproducers zoals Boaz, Munchi en Reverse zijn uitgenodigd daar op de vrijdagmiddag hun zegje over te doen. De jonge ambitieuze producers in de zaal luisteren aandachtig mee. Boaz beantwoort de vragen van moderator Job de Wit over doorbreken in de US steevast met: “hard werken”. MC Ruben van The Partysquad, die al een paar jaar tegen een internationale doorbraak aan schuurt, wijst op de obstakels. Zo is een werkvisum een hoop gezeik. Verderop vindt er een beatpitch plaats met Jonathan Christiansen, een Amerikaanse publishingfiguur. Jonathan kiest de muziek voor 50 Cents nieuwe tv-serie Power. Geduldig hoort hij alles aan. Het niveau lijkt hem te bevallen. Terecht. De dingen die de jongens hem laten horen klinken on-Nederlands goed. Zo on-Nederlands goed zelfs, dat ik me afvraag of we de term on-Nederlands goed voortaan niet gewoon achterwege kunnen laten en kunnen gaan accepteren dat iets uit Nederland ook gewoon goed kan zijn.Diplo
Wie zegt doorbreken in Amerika, moet op de een of andere manier ook Diplo zeggen. De 35-jarige dj geldt als internationale smaakmaker, en laat nu net zijn oog op ons kikkerlandje gevallen zijn. Onder andere Boaz, The Partysquad en FS Green hebben hun internationale opstapje aan hem te danken. Niet iedereen is even blij met Diplo. Zo rapte Azaelia Banks over een productie van Munchi heen zonder zijn toestemming. Munchi houdt hier Diplo verantwoordelijk voor.
Vooral de moderators zijn erop uit om erachter te komen hoe het komt dat Nederlandse producers het zo goed doen in het buitenland. Het moet haast wel iets te maken hebben met gasten als Afrojack die met de Dutch House momenteel de wereld in een houtgreep hebben. Maar hoe laat die sound zich omschrijven en wat heeft deze nieuwe generatie eraan toe te voegen? Een goeie verklaring liet zich niet vinden. Wat wel duidelijk werd, is dat Afrojack vroeger op breakdanceles zat bij dj Vato Gonzalez. Misschien kan dit artikel je wel wat wijzer maken.DJ MoortjeNaast het overnemen van Amerika stond deze editie van BRB ook vooral in het teken van de wederopstanding van de Curaçaose DJ Moortje. Moortje heeft eigenhandig de bubbling uitgevonden door reggae platen veel te snel af te spelen, maar heeft daar volgens hemzelf nog altijd niet de erkenning voor gekregen. Buma Beats heeft hem uit het vet getrokken om hem zijn verhaal te laten doen, en blijkbaar precies op het goeie moment. Je kunt het afschrijven op zijn vermakelijke karakter en hyperciteerbare uitspraken (“Ik doe gekke dingens als ik stoned ben joh” als antwoord waarom hij de platen sneller is gaan afspelen) maar Moortje ging mooi naar huis met meer dan zes boekingen en een agenda vol afspraken met door hem geïnspireerde jonge artiesten als The Opposites en Munchi.Hoewel BRB-festival nog niet de internationale relevantie heeft waar het voor gaat, timmeren ze in de havenstad nationaal al flink op weg. Opvallend is dat de focus van BRB ligt op de producers, waarbij de rappers, mc's en taalkunstenaars een beetje worden overgeslagen. Natuurlijk is de conferentie in de basis bedoeld voor een internationaal publiek, dus logischerwijs laat je dan taalgebonden onderwerpen links liggen. Maar gezien het bereik dat BRB nu heeft, lijkt dat enigszins arrogant. Het zijn toch vaak de rappers die de aandacht richting de producer leiden, toch?Meer over Buma Rotterdam Beats:
Advertentie
Een doorbraak in de Verenigde Staten, dat is waar onze Hollandse urban scene het op gemunt heeft. Al onze opkomende topproducers zoals Boaz, Munchi en Reverse zijn uitgenodigd daar op de vrijdagmiddag hun zegje over te doen. De jonge ambitieuze producers in de zaal luisteren aandachtig mee. Boaz beantwoort de vragen van moderator Job de Wit over doorbreken in de US steevast met: “hard werken”. MC Ruben van The Partysquad, die al een paar jaar tegen een internationale doorbraak aan schuurt, wijst op de obstakels. Zo is een werkvisum een hoop gezeik. Verderop vindt er een beatpitch plaats met Jonathan Christiansen, een Amerikaanse publishingfiguur. Jonathan kiest de muziek voor 50 Cents nieuwe tv-serie Power. Geduldig hoort hij alles aan. Het niveau lijkt hem te bevallen. Terecht. De dingen die de jongens hem laten horen klinken on-Nederlands goed. Zo on-Nederlands goed zelfs, dat ik me afvraag of we de term on-Nederlands goed voortaan niet gewoon achterwege kunnen laten en kunnen gaan accepteren dat iets uit Nederland ook gewoon goed kan zijn.Diplo
Wie zegt doorbreken in Amerika, moet op de een of andere manier ook Diplo zeggen. De 35-jarige dj geldt als internationale smaakmaker, en laat nu net zijn oog op ons kikkerlandje gevallen zijn. Onder andere Boaz, The Partysquad en FS Green hebben hun internationale opstapje aan hem te danken. Niet iedereen is even blij met Diplo. Zo rapte Azaelia Banks over een productie van Munchi heen zonder zijn toestemming. Munchi houdt hier Diplo verantwoordelijk voor.
Advertentie
Dutch Sound
Vooral de moderators zijn erop uit om erachter te komen hoe het komt dat Nederlandse producers het zo goed doen in het buitenland. Het moet haast wel iets te maken hebben met gasten als Afrojack die met de Dutch House momenteel de wereld in een houtgreep hebben. Maar hoe laat die sound zich omschrijven en wat heeft deze nieuwe generatie eraan toe te voegen? Een goeie verklaring liet zich niet vinden. Wat wel duidelijk werd, is dat Afrojack vroeger op breakdanceles zat bij dj Vato Gonzalez. Misschien kan dit artikel je wel wat wijzer maken.DJ MoortjeNaast het overnemen van Amerika stond deze editie van BRB ook vooral in het teken van de wederopstanding van de Curaçaose DJ Moortje. Moortje heeft eigenhandig de bubbling uitgevonden door reggae platen veel te snel af te spelen, maar heeft daar volgens hemzelf nog altijd niet de erkenning voor gekregen. Buma Beats heeft hem uit het vet getrokken om hem zijn verhaal te laten doen, en blijkbaar precies op het goeie moment. Je kunt het afschrijven op zijn vermakelijke karakter en hyperciteerbare uitspraken (“Ik doe gekke dingens als ik stoned ben joh” als antwoord waarom hij de platen sneller is gaan afspelen) maar Moortje ging mooi naar huis met meer dan zes boekingen en een agenda vol afspraken met door hem geïnspireerde jonge artiesten als The Opposites en Munchi.Hoewel BRB-festival nog niet de internationale relevantie heeft waar het voor gaat, timmeren ze in de havenstad nationaal al flink op weg. Opvallend is dat de focus van BRB ligt op de producers, waarbij de rappers, mc's en taalkunstenaars een beetje worden overgeslagen. Natuurlijk is de conferentie in de basis bedoeld voor een internationaal publiek, dus logischerwijs laat je dan taalgebonden onderwerpen links liggen. Maar gezien het bereik dat BRB nu heeft, lijkt dat enigszins arrogant. Het zijn toch vaak de rappers die de aandacht richting de producer leiden, toch?Meer over Buma Rotterdam Beats: