FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

We vroegen de Rotterdamse Rotown-danser waarom hij altijd in zijn eentje in Rotown danst

“Ik heb geen gêne op de dansvloer, ik ga helemaal los en voel geen remming.”

In elke stad kom je ze wel tegen: personen die vaak in hun eentje in de club, bij optredens of op afters opduiken. Opvallende verschijningen die duidelijk schijt hebben aan hoe het volk over ze denkt, geen gêne kennen wanneer ze ergens alleen verschijnen, en het liefst de dansvloer voor zichzelf hebben. Wij vonden het een goed moment om een aantal van die ‘ik heb schijt’-mensen die de nacht kleur geven te spreken. Eerder spraken we met Ruud Raver die altijd in zijn eentje in Arnhem uitgaat en Gertjan Fransiscus, in Amsterdam beter bekend als die gast die op de speakers danst.

Advertentie

De 55-jarige Leo van der Hoek staat in Rotterdam bekend als ‘de Rotowndanser’, omdat hij daar veel te vinden was en dan compleet uit zijn plaat ging. Nog altijd wordt hij de Rotown-danser genoemd, ook al is hij tegenwoordig niet meer alleen in Rotown te vinden. Leo valt, naast zijn uitbundige manier van dansen op door zijn opvallende voorkomen: hij is niet de jongste meer, heeft uitpuilende ogen en draagt altijd wijde broeken met een sportshirt. Op de dansvloer lijkt Leo compleet in zijn eigen wereld te zitten en zich van niemand wat aan te trekken.

Noisey: Ha Leo, veel mensen kennen jou als de Rotowndanser, zelfs nu je daar niet zo vaak meer komt. Zo’n naam lijkt moeilijk te slijten.
Leo: Klopt, tot een paar maanden terug ging ik wekelijks naar Rotown en ook wel eens naar Le Vagabond, maar die is nu dicht. Tegenwoordig werk ik als vrijwilliger bij Worm, nu ben ik hier aardig veel te vinden. Toevallig vorige week nog. Ik hou van dansen, het is mijn passie.

Waarom altijd Rotown?
Ze draaien daar leuke muziek en de dj’s kennen mij allemaal. Qua muziek is het ook heel gevarieerd. Hier in Worm ging ik ook wel eens gewoon weg als er te harde techno werd gedraaid, daar hou ik niet zo van. Ik hou meer van reggae, ska, blues, maar het kan ook een beetje hiphop zijn of house – alleen niet dat harde gebonk. Het volume is daarvan vaak veel te hoog en het is meestal emotieloze muziek. In ouderwetse soul of funk zit enorm veel emotie, mensen die met hart en ziel speelden. Dat is voor mij heel essentieel. Ook vind ik het fijn als er in gezongen wordt, zodat ik mee kan zingen en mij nog meer kan uiten.

Advertentie

Speelt de sfeer van een plek ook nog mee als jij gaat dansen?
Het is eigenlijk vooral de muziek. Als ik ergens ben en ga dansen, gebeuren er dingen in de zaal. Zo heb ik wel eens 150 man aan het dansen gekregen. Dat komt doordat mijn energie zo aanwezig is, ik ga helemaal los en voel geen remming. Ik kan ook ergens in mijn eentje gaan dansen, als de hele vloer nog leeg is. Zelfs als er ergens bankjes of tafeltjes staan ga ik daar tussendoor dansen en binnen halfuurtje halen ze die vaak weg.

Vind je dat de leukere avonden?
Het hoeft niet in een gekke tent te zijn en ik hoef geen verre reis te maken om iets mee te maken. Ik ben zo blij van mezelf en door de muziek, een goed gesprek kan ook al prima zijn.

Word je veel aangesproken op de dansvloer?
Ja, heel veel. dat is prima, ze mogen me alles vragen. Als ze te veel aandacht vragen en ik heb behoefte om te dansen, zeg ik dat wel. Maar dat verschilt per avond. Desnoods zou ik kunnen strippen op een bar, dat maakt me niet uit. Ik heb helemaal geen gêne op de dansvloer door de innerlijke vrijheid die ik ervaar. Daardoor stap ik snel op mensen af en kijk ik niet tegen mensen op. De meeste mensen vinden het ook wel leuk als ik op de dansvloer sta, maar er lopen ook wel eens mensen weg. Dan kunnen ze mijn vreugde niet handelen, dat kan heel pijnlijk en confronterend zijn als je het zelf niet voelt. Als ik een tijdje sta te dansen, voel ik dat alleen maar. Ik raak helemaal in extase, net alsof ik xtc op heb.

Maar dat gebruik je nooit?
Dat heb ik wel eens gedaan, maar als ik ga dansen gebruik ik helemaal niets. Mensen vragen wel eens: ‘Wat heb je op? Ik wil dat ook’. Maar ik heb helemaal niets nodig, ik ben van mezelf zo. Tijdens het dansen wordt er dopamine aangemaakt, maar niet iedereen zou dat kunnen ervaren. Je moet daar echt voor open staan. Een hoop mensen die staan te dansen zitten in een patroon vast van alleen een beetje heen en weer bewegen. Voor mij is dat geen dansen en voelt dat kunstmatig, ik laat mijn lichaam gaan.

Hoe lang ben je nog van plan te blijven dansen?
Tot mijn laatste ademhaling. Ik ben door het loslaten van de emoties ook alleen maar leniger geworden de afgelopen jaren en dat wil ik nog veel meer worden. Eigenlijk wil ik ook gaan freerunnen, dat zit ook wel een beetje in mijn dans. Ik kan alleen nog geen salto’s of zo. Maar als ik in de flow zit, voel ik enorme fysieke controle. Laatst ben ik in een boom geklommen van vijftien meter hoog om wilde appels en peren te plukken. Over het algemeen heb ik heel weinig angst.