FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

We kregen de zeldzame kans om Teemong te spreken

Een interview met het (onherkenbare) gezicht van de Nederlandse hiphopvideo’s over zijn ‘werk en waarom hij liever niet herkend wordt.

Als je de afgelopen acht jaar iets van hiphop hebt gecheckt, ken je waarschijnlijk de naam Teemong. De (ironisch genoeg) cameraschuwe filmmaker uit Eindhoven heeft een flink dosis originaliteit in de vaak eenzijdige wereld van hiphopclips gepompt. En met zijn sketches met Fresku en zijn beats liet hij zien dat hij nog veel meer kan dan alleen videoclips maken. Onlangs ging Teemong viral met een filmpje waarin hij het absurde AT5 ‘Krakaka’-interview over een schietpartij in Amsterdam-Oost sampelde. Noisey sprak Teemong over zijn werk en zijn hardnekkige drang om zijn ware identiteit uit de media te houden.

Advertentie

NOISEY: Je speelde heel erg snel in op de Krakaka-hype. Hoe kwam je erbij om dat interview te remixen?
TEEMONG: Dat kwam vooral omdat ik het heel grappig vond. Ik had sowieso al eerder zoiets gedaan met rapper Sjors – ik vond dat zo hilarisch, dat ik er wel iets mee moest maken. Dat had ik hierbij ook. Eigenlijk had ik er helemaal geen tijd voor omdat ik nu heel druk ben met het nieuwe album van Fresku, en tijdens het maken dacht ik de hele tijd: waar ben ik in godsnaam mee bezig? Toen heb ik het zo snel mogelijk afgemaakt, en dat pakte goed uit omdat het interview nog heel erg leefde. Maar ik had niet verwacht dat het zo zou worden opgepikt.

Toen je zag dat mensen er lekker op gingen dacht je: laat ik er ook maar een nummer met MocroManiac van maken.
Nee, niet eens. Ik had zelf niet het idee om er verder iets mee te doen, maar Fresku zei al vrij snel tegen me dat ik daar een track van moest maken met Maniac omdat het qua stijl goed bij hem paste. Daar was ik het wel mee eens dus ging ik gelijk naar Amsterdam om Mister 1095 (de Krakaka dude, red.) te filmen, en haalde ik daarna direct MocroManiac op om naar de studio in Eindhoven te gaan – binnen een dag was het rond.

Ook met je sketches haak je vaak in op de actualiteit. Waarom?
Soms is het puur omdat iets grappig is en ik het zonde vind als ik daar niks mee doe. Maar sketches zoals Willy Keurig over de zwarte-pietendiscussie, of over Wilders, dat komt voort uit pure frustratie. Het is een soort therapie voor ons om die problemen op een satirische manier te verwerken.

Advertentie

Maar is het puur therapeutisch of proberen jullie ook mensen wat bij te brengen?
Natuurlijk hopen we dat mensen er wat van opsteken, maar dat verwachten we niet echt. Het zijn namelijk in veel gevallen… uhm… mongolen.

Het zijn misschien ook niet per se de mensen die jullie werk checken.
Nee, inderdaad. Bij Willy Keurig zie ik ook van die boeren en racisten die via GeenStijl of Dumpert op de video komen, en die denken dat het allemaal echt is. Dus die vinden het grappig en leuk op hun manier.

Je maakt videoclips, sketches, beats en solonummers. Hoe zie jij jezelf vooral?
Ik denk daar de laatste tijd ook weleens over na, want ik doe heel veel en vraag me soms af of mensen het wel allemaal begrijpen. Voor mij is het gewoon puur doen waar ik zin in heb.

Maar er zit sowieso een verschil in toch? Ben je een regisseur die allemaal dingetjes on the side doet of ben je een muzikant die ook clips maakt?
Ik zie mezelf voornamelijk als filmmaker die daarnaast nog leuke projecten doet. Dat is ook de kant die ik het liefst op wil. Ik wil met mijn eigen muziek nog wel iets doen, maar dat heeft nu geen prioriteit.

Ja, je brengt wel solonummers uit maar er lijkt niet echt een bepaalde regelmaat of urgentie in te zitten.
Het is wel de bedoeling dat ik op een gegeven moment een EP ga uitbrengen in de stijl van Where Will We Go. Het zal een kruising worden tussen electro en trap, maar daar heb ik nog geen duidelijk plan voor.

Advertentie

Weer even terug naar jouw voornaamste bezigheid: clips maken. Hoe denk jij dat je je hebt kunnen onderscheiden?
Ik heb er geen opleiding voor gevolgd en dat betekent dat ik niet per se heel technisch ben, dus ik denk dat het vooral zit in de originaliteit van de concepten en uitwerkingen. Ik durf aparte dingen te doen.

Nu we het toch over originaliteit hebben: hiphopvideo’s zijn dat vaak niet. Hoe kijk jij daar naar?
Dat is inderdaad zo. Ik denk dat het scheelt dat ik al vanaf het begin met Fresku werk. Dat is ook iemand die anders durft te zijn. Ik bedoel, er is geen andere rapper die zich in een clip in zijn kont zou laten nemen door Theo Maassen. Ze zouden bang zijn voor wat dat met hun imago zou kunnen doen. Ik ben dus heel blij dat ik al vanaf het begin met Fresku werk. Ik heb op die manier veel vrijheid behouden om gekke dingen uit te proberen in mijn clips.

Je zei dat je geen opleiding hebt gevolgd hiervoor. Hoe ben je erin gerold dan?
Als kind keek ik non-stop films en droomde ik ervan om regisseur te worden. Dat is in de puberteit weggezakt omdat ik vooral bezig was met feesten, meisjes en feesten. Maar toen ik twintig werd pakte ik mijn oude passie weer op en begon ik op een gegeven moment met Önder wat domme filmpjes te maken met een heel beperkte fotocamera. Hij stelde toen opeens voor om naar de Mediamarkt te gaan om een betere camera te kopen zodat we toffere filmpjes konden maken. Zo gezegd, zo gedaan.

Advertentie

Oké, je had dus een camera en je bent gaan klooien. Hoe is dat uitgegroeid tot wat je nu doet?
Ik maakte eerste alleen grappige filmpjes met jongens uit de buurt. In 2006 ontmoette ik Fresku die op dat moment met Önder samenwoonde. We zouden een clip voor een van zijn tracks maken, maar dat ging helemaal mis. We gingen op pad, maar hadden geen idee wat we wilden filmen –het werd een clip met een bakstenen muur als achtergrond en zo’n hekje dat je overal ziet. Uit verveling zijn we toen een sketch gaan opnemen. Dat beviel zo goed dat we er meer gingen maken, tot aan De Oude Bok. Dat werd heel goed bekeken, en vanaf dat moment is het best hard gegaan.

Nu even iets anders: vanaf het begin zoek je de anonimiteit op. Er is geen herkenbare foto van jou te vinden. Waarom is dat zo?
Ik weet waarom ik het nu doe, maar toen…

Ging het toevallig zo?
Ja, nou, het had toen iets met de politie te maken.

Oei, kan je daar meer over vertellen?
Nee. Maar dat was de aanvankelijke reden. Uiteindelijk vond ik het ook allemaal best, want ik zag wat er met Fresku gebeurde. Hij werd overal op straat herkend, moest met iedereen op de foto en dat leek mij verschrikkelijk. Ik hou er sowieso van om die achtergrondguy te zijn. Ik vind dat de focus vooral moet liggen op wat ik maak en niet hoe ik eruitzie of wie ik ben.

Is het niet om interessanter te zijn? Dat mysterieuze heeft natuurlijk wel iets. Je kan op die manier ook juist aandacht naar je toe trekken.
Dat heeft aan het begin misschien wel effect gehad – toen waren mensen actief bezig met het achterhalen van mijn identiteit. Dat is niet meer zo volgens mij, ik denk dat de meeste mensen nu vooral naar mijn werk kijken.

Genoeg over je identiteit – vertel ons wat jouw plannen voor de toekomst zijn.
Ik ben nu dus bezig met het nieuwe album van Fresku dat ergens dit jaar uit moet komen, ik heb alle beats daarop geproduceerd. En voor de rest is het nog steeds mijn ultieme droom om een speelfilm te maken. We zijn daar nu al de eerste voorbereidingen voor aan het nemen. Er zijn ook nog een hoop andere projecten, maar dat zien jullie wel als het zover is.

Volg Souf Kinani op Twitter: @SoufKinani