Het is de hoogste tijd om het cassettebandje voorgoed te slopen

Toen ik voor het eerst hoorde dat cassettebandjes een comeback maakten in de wereld van de alternatieve muziek, dacht ik in eerste instantie dat het om een grap ging. Voor iemand die is opgegroeid in het tijdperk van de compact disc, zorgen cassettebandjes voor een nare bijsmaak. Ze doen me denken aan oude auto’s zonder elektrische ramen. De comeback van het cassettebandje is eigenlijk net zoiets als de terugkeer van de zwart-wit tv. Iemand met een ironische obsessie voor oud spul, was gewoon veel te ver gegaan, toch hield ik hoop dat de samenleving deze hernieuwde interesse niet lang vol zou houden. Totdat er in mijn leven overal cassettebandjes begonnen op te duiken.

Iemand die koffie dronk uit een mason jar vertelde me dat ‘ie een cassettebandje had gekocht bij een lokale show (het mason jar-detail is erg belangrijk omdat mason jars de cassettebandjes onder de drinkbekers zijn). Niet veel later zat ik in de kamer van een vriendin en ze begon Nevermind van Nirvana via een cassettebandje te draaien. Ik liep een elektronische winkel binnen om naar lege cassettebandjes te vragen en de verkoopster zei tegen me dat ik alweer de vijfde was die daar naar vroeg.

Ik gaf me er uiteindelijk aan over en kocht mijn eerste bandje bij een show waar ik nog steeds niet naar heb geluisterd. Mensen die vaak vooruitstrevend willen (de trendsetters, je kent ze wel), zijn op een pijnlijke manier super traditioneel als het aankomt op hoe ze muziek consumeren. Tot nu toe heb ik stilletjes deze ontwikkeling gadegeslagen, maar nu moet ik echt mijn mond opentrekken. Cassettebandjes zijn het ergste dat de muziekindustrie heeft voortgebracht, dus hou op met net doen alsof het de beste uitvinding ever is. De comeback moet een halt worden toegeroepen.

Rechthoekige dingen zijn esthetisch gezien onnatuurlijk en verre van mooi. Cassettebandjes zijn baksteenvormig, wat een soort van handig is omdat je ze zo makkelijk op zolder kunt opstapelen. Dat is de plek waar ze stof zullen happen, totdat je auto kapotgaat en je genoodzaakt bent om je oude brak uit de schuur van je ouders te halen, die geen airco heeft maar wel een cassettespeler. Lp’s en cd’s daarentegen zijn prachtig rond net zoals borsten, de zon, een goede pizza en de wereld. Het is gewoon leuk om een lp te zien ronddraaien. En dat was bij de cd ook het geval toen iedereen van die doorzichtige walkmans had waar je The Eminem Show uit begin 2000 op afspeelde. Maar cassettes? Ja hoor, veel plezier met het staren naar een nutteloos stukje plastic.

Cassettebandjes klinken ook nog eens nergens naar. Als vinylpuristen zeggen dat muziek op plaat gewoon goed klinkt, dan hebben ze tenminste nog een punt. Want dat is toch het hele doel van een muziekdrager? Je weet wel, dat de muziek zo goed mogelijk klinkt. Toch? Maar cassettes klinken verschrikkelijk. Ze zorgen ervoor dat elk nummer klinkt alsof je zesjarige neefje samen met zijn klasgenoot aan het experimenteren is met free jazz.

Cassettes zijn ook verantwoordelijk voor die slechte mixtapes die je vrienden je op een gegeven moment weer als cadeau zijn gaan geven. Eerlijk: wanneer was de laatste keer dat je luisterde naar een mixtape, of zelfs playlist, die iemand voor je heeft gemaakt? En als je er al naar luisterde, raakte je waarschijnlijk emotioneel in de war, omdat je niks begreep van de volgorde van de nummers. Je krijgt misschien ook weleens een bandje van iemand omdat ‘ie vindt dat je iets nieuws moet leren kennen, zoals country muziek 'die wel goed is'. Dankzij het internet kun je daar met alle gemak naar luisteren, en ook weer met alle gemak verwijderen vanuit een veilige FLAC uitgeruste omgeving. Met één beweging de bestanden naar de prullenbak op je computer slepen, kost veel minder fysieke energie dan het vernielen van een cassettebandje.

En wie heeft er in godsnaam nog een cassetterecorder? Ik bedoel, serieus, ze zijn bijna niet meer te koop en ze worden allang niet meer in auto’s geinstalleerd. Laatst ging ik naar een kringloopwinkel om zo’n hels ding te kopen. Ik had geen keus, want veel bands waar ik naar luister hebben dit medium weer omarmd. Ik word dus zowat gedwongen om aan deze trend mee te doen. Het ding staart me nu aan vanuit de woonkamer, smekend om weggegooid te worden. Ik luisterde naar twee cassettebandjes en zette daarna mijn computer aan om drie uur lang naar Yung Lean te luisteren om te kunnen dealen met mijn cassettebandjes sadness.

Het enige voordeel is dat cassettetapes goedkoop zijn om te maken. Voor beginnende artiesten is het dus een ideale manier om een fysiek product op de markt te brengen, zonder dat het ze veel geld kost. Hoewel, misschien moeten sommige artiesten wel gewoon dat extra geld bewaren zodat meer dan één kant van hun bedroom EP een beetje is aan te horen.