Appelsap 2015: Smib is wild, maar niet gewelddadig

De Bijlmer wordt door veel mensen als de getto van Amsterdam gezien. Die ene buurt waar je niet dood gevonden wilt worden (en dood ga je daar natuurlijk sowieso, als je erheen gaat), daar waar er bijna geen blanken te vinden zijn, en de plek waar je alleen naartoe gaat als je net bent verhuisd (want ja de Ikea en Mediamarkt staan er wel).

Toch zie je nu overal Smib-shirts door de stad paraderen, van het hiphopcollectief uit diezelfde Bijlmer. En dat is allemaal te danken aan onder andere GRGY, Ray Fuego, KC, Des Finesse, GHQST, Tads Thots (die net een nieuwe EP heeft uitgebracht LINK), Nnelg en Myrto, die nu ongeveer een jaar samen onder de geuzenvlag van Smib opereren. Door hun ietwat grimmige sound, DIY-vibe en een fashiongame waar je u tegen zegt, hebben ze in een redelijk rappe tijd een trouwe schare fans aan zich weten te binden. Er zijn zelfs fans in het buitenland die het Smib-logo op hun lichaam hebben vereeuwigd. Toch is er na een aantal tapes, video’s, losse nummers en shirts nog maar relatief weinig bekend over deze groep jonge creatieven. Daarom besloot ik een dag met ze te hangen in aanloop naar hun optreden in de Pacific Parc in Amsterdam.

Het blijkt nog een hele opgave om alle jongens tegelijkertijd op dezelfde plek te krijgen. “Volgens mij komt iedereen hier chillen totdat we moeten optreden, maar ik weet niet hoe laat of wie er precies allemaal komen,” aldus GRGY. Ik besluit het onzekere voor het zekere te nemen, en bij hem (toch wel de motor achter de movement) thuis te beginnen. GRGY is de producer van de groep en ontwerper en slanger van alle Smib-shirts, en hij is de enige van de jongens die uit huis is. Hij woont samen met onder meer stylist Bonne Reijn en producer Frank Verschoor aan de Oude Schans in een oud Amsterdams pand waar creatiezucht uit elke kier lijkt te sijpelen.

Na zijn optreden met TNO op Appelsap in 2013 kwam Ray Fuego op hem afgestapt. Of ze niet samen konden werken. “En dat terwijl het fucking slecht ging. Bij Ray merkte ik al snel dat we dezelfde passie en ambitie delen. Samen met KC maakten we Bummy Boys. Voor de duidelijkheid: Bummy Boys is geen groep, het is een gezamenlijke tape waarbij ik alle beats maakte en Ray rapte. En nu we het toch over namen hebben: we zijn ook geen Boys van de Schans.”

Met Bummy Boys ontstond ook Smib. Het succes van de EP trok anderen gelijkgestemden aan die ook bijna allemaal uit de Bijlmer komen. Smib was een naam die GRGY jaren geleden met DJ Larry Appiah had bedacht, maar waar lang niets mee gebeurde – Smib lees je achterstevoren als bims, wat weer een verbastering is van ‘Bijlmer’. Zo werd het gaandeweg de naam van een collectief jonge gasten dat ervan overtuigd is dat ze zelfstandig kunnen opereren en met hun muziek en kunst de wereld kunnen veranderen. Zie het als jeugdig enthousiasme dat nog door de tijd getest moet worden. Veel geld om de plannen te verwezenlijken is er nog niet, ze moeten het hebben van een paar shows, shirtverkoop en de studiefinanciering die de meeste van hen gebruiken voor alles behalve de studie. Maar met hun visie en ambitie komen ze al redelijk ver.

Dan schuiven de broers Tads Thots en Myrto, de manager, aan. Tads mengt zich meteen in het gesprek: “Ik denk dat niemand van ons ergens zou willen tekenen. Ik zelf sowieso niet. Ik wil niet voor een baas werken en zeker niet als het om muziek gaat. Labels gaan je toch willen sturen, maar wij weten als geen ander wat onze fans willen. Wij zijn namelijk onze doelgroep. En kunst kun je niet forceren, het moet spontaan ontstaan.”

In tegenstelling tot wat de naam van het collectief doet vermoeden, is er weinig gangsta aan Smib. Het zijn jongens die er voor uitkomen dat ze geïnteresseerd zijn in mode, kunst en muziek. “Sowieso klopt het beeld van de Bijlmer niet helemaal,” zegt Myrto terwijl hij een biertje pakt. “Er zijn veel meer guys zoals wij, maar in de media krijg je vooral de goons te zien. Toch is de Bims wel een bubbel hoor, een wereld apart. Ik ken gasten die pas op hun veertiende voor het eerst naar de stad gingen. GRGY wist er wel snel uit te komen. Buiten de bims heeft hij alle contacten opgedaan die hem verder in life hebben geholpen. Hetzelfde geldt eigenlijk voor mij. En dat contact met de rest van Amsterdam wordt daarna de rest van Nederland, totdat we straks de hele wereld kennen. Smib worldwide baby.”

Er worden snel wat shirts in tassen gepropt. De rest van de groep ontmoeten ze bij Pacific Parc. Daar lijken alle friends and family te zijn uitgenodigd. De precieze tijd waarop Smib zal optreden, is onduidelijk. Wel wordt duidelijk dat de jongens nog niet helemaal goed weten om te gaan met hun nieuw vergaarde roem. Aan de ene kant zijn ze klaar om met hun fans te praten en op de foto te gaan, maar je merkt dat sommigen het gek vinden dat er onbekenden dichtbij ze willen komen.

Ver na middernacht begint het eindelijk. De show heeft veel weg van een punkconcert waarbij moshpits en contact met het publiek centraal staan. Aan het einde van de show ontstaat er wat commotie bij het podium. Eerst lijkt het om een onderdeel van het onorthodoxe optreden te gaan, maar al snel blijkt dat er wordt gevochten. Voor ik er erg in heb, is er een massale vechtpartij aan de gang. In de chaos besluit ik weg te gaan.

Hoewel het er alles van wegheeft dat het om een incident gaat, blijkt die avond maar weer dat bij de gasten van Smib – die bewust de grens opzoeken – het vlijmscherpe mes helaas aan twee kanten snijdt.

Wanneer ik een paar dagen later bij de jongens navraag wat er is gebeurd, vertelt Ray over een random, onbekende gast die zomaar de microfoon afpakte om te gaan rappen. “Het is disrespect man, dus ik duwde hem van het podium af, het is geen open mic of zo. KC wou joinen en toen kwam een guy die hem tegenhield. Toen brak de hel los. Iedereen begon met elkaar te vechten, ook het publiek. KC haakt in: “Het was nooit onze intentie om er een matpartij van te maken. Ik had er niet nog achterna moeten gaan, dat geef ik toe. Het was niet professioneel, maar wij maken ook fouten. Ik ben ook maar een regular guy uit de hood die door het lint kan gaan. Maar mensen gaan bij onze volgende optredens zien dat dit niet is hoe Smib-shows gaan. Het is wel wild, maar niet gewelddadig.”

De jongens van Smib staan 8 augustus op Appelsap. Het gaat dan los in het Flevopark in Amsterdam waar Noisey ook een podium zal hosten. We begrijpen het als je zo snel mogelijk kaartjes wilt halen, dus dat kan HIER. Tads Thots heeft een nieuwe video uit en die vind je hieronder.