Vorige week belde ik met Sean Yeaton, hij speelt bas in Parquet Courts. Dat is een band die slordige, snelle liedjes maakt met een aandoenlijke desinteresse die af is gekeken van NOISEY approved rammelbands als Pavement en Black Lips. Ze staan komend weekend op Metropolis in Rotterdam en op de PITCH-after die De Wereld Draait Buiten Festival heet (dat festival is nl op hetzelfde terrein als PITCH, capisce?). We babbelden even over de wetenschap, afhaalmaaltijden en het stonerbestaan.Noisey: Hé Sean! Wist je dat we eigenlijk ver weg collega’s van elkaar zijn? Je schrijft voor VICE en Motherboard toch?
Sean: Ja klopt, ik heb een tijdje geschreven. Drie jaar voor VICE in totaal, en later voornamelijk voor Motherboard, teksten over wetenschap, technologie en de toekomst enzo. Ik doe het nu alleen niet meer zo veel omdat ik er weinig tijd voor overhoud, naast alle drukte rond de band.Waar heb je dan specifiek over geschreven?
Van alles eigenlijk, over voor de hand liggende dingen als Google Glasses, robots en vreemde gifjes tot vreemde pseudowetenschappen. Ik heb een keer een gast geïnterviewd die in Oxford werkt bij het Future of Humanity Institute (FHI). Hij zoekt daar uit hoe groot de kans is dat de aarde binnen aanzienlijke tijd vergaat en houdt een actuele lijst bij met reële apocalyptische risico’s. Dan moet je denken aan drones, kernoorlogen en uit de hand gelopen kunstmatige intelligentie. Nooit gerealiseerd dat er mensen zijn die zich hier serieus mee bezig houden.Maar jij houdt jezelf nu vooral serieus bezig met muziek maken?
Ja, vooral touren. Het is ontzettend snel gegaan met de band in relatief korte tijd. We gaan nu al voor de derde keer naar Europa en we hebben er ook al een hele US-tour op zitten met twee van onze favoriete bands, Total Control en UV Race. Je bent lang op weg en dat is soms vermoeiend en nogal een sleur. Ik kan me amper herinneren waar we gisteren gespeeld hebben, laat staan een week geleden. Het is wel heel tof allemaal, zo opeens. Zo hebben we laatst nog gespeeld met Spiral Stairs, een gast die in Pavement zat.Jullie hebben aardig wat gemeen met Pavement. Ze stonden op jullie mixtape, qua sound lijkt Parquet Courts op Pavement en de frontman maakt net als jullie geen geheim van het feit dat hij graag een jonko klapt. Zijn jullie bewust op zoek naar dat stoner-imago, met titels als Stoned & Starving en Yr No Stoner?
Nou, we zijn niet echt typische stoners. We hebben wel een hoop gerookt en dat doen we nog steeds, maar ik zou de leden van band geen stoners noemen.In Stoned and Starving beschrijf je taferelen die de gemiddelde stoner op het lijf geschreven zijn. Stoned een avondwinkel binnenlopen en geen keus kunnen maken tussen geroosterde pinda’s en drop. Heb je nog tips voor eenieder die te kampen krijgt met deze loodzware vraagstukken?
Maak van tevoren een lijstje van dingen die je wilt hebben, dat scheelt een hoop getwijfel. Of haal voordat je gaat blowen alvast lekkere dingen in huis.Of laat het thuisbezorgen! Jullie hebben ook van die afhaalmaaltijden op de hoes staan van jullie EP American Specialties. Het zag er alleen niet echt uit als typisch Amerikaans voedsel.
Ja dat is het juist, er zijn eigenlijk geen American Specialities. Alles is grootgemaakt door de immigranten hier. Pizza, noodles, curry, you name it. Het is dus eigenlijk een grapje over Amerikaanse identiteit. Wel lekker, maar niet echt Amerikaans.Zeker lekker! Thanks.
Joe!
Advertentie
Sean: Ja klopt, ik heb een tijdje geschreven. Drie jaar voor VICE in totaal, en later voornamelijk voor Motherboard, teksten over wetenschap, technologie en de toekomst enzo. Ik doe het nu alleen niet meer zo veel omdat ik er weinig tijd voor overhoud, naast alle drukte rond de band.Waar heb je dan specifiek over geschreven?
Van alles eigenlijk, over voor de hand liggende dingen als Google Glasses, robots en vreemde gifjes tot vreemde pseudowetenschappen. Ik heb een keer een gast geïnterviewd die in Oxford werkt bij het Future of Humanity Institute (FHI). Hij zoekt daar uit hoe groot de kans is dat de aarde binnen aanzienlijke tijd vergaat en houdt een actuele lijst bij met reële apocalyptische risico’s. Dan moet je denken aan drones, kernoorlogen en uit de hand gelopen kunstmatige intelligentie. Nooit gerealiseerd dat er mensen zijn die zich hier serieus mee bezig houden.Maar jij houdt jezelf nu vooral serieus bezig met muziek maken?
Ja, vooral touren. Het is ontzettend snel gegaan met de band in relatief korte tijd. We gaan nu al voor de derde keer naar Europa en we hebben er ook al een hele US-tour op zitten met twee van onze favoriete bands, Total Control en UV Race. Je bent lang op weg en dat is soms vermoeiend en nogal een sleur. Ik kan me amper herinneren waar we gisteren gespeeld hebben, laat staan een week geleden. Het is wel heel tof allemaal, zo opeens. Zo hebben we laatst nog gespeeld met Spiral Stairs, een gast die in Pavement zat.Jullie hebben aardig wat gemeen met Pavement. Ze stonden op jullie mixtape, qua sound lijkt Parquet Courts op Pavement en de frontman maakt net als jullie geen geheim van het feit dat hij graag een jonko klapt. Zijn jullie bewust op zoek naar dat stoner-imago, met titels als Stoned & Starving en Yr No Stoner?
Nou, we zijn niet echt typische stoners. We hebben wel een hoop gerookt en dat doen we nog steeds, maar ik zou de leden van band geen stoners noemen.In Stoned and Starving beschrijf je taferelen die de gemiddelde stoner op het lijf geschreven zijn. Stoned een avondwinkel binnenlopen en geen keus kunnen maken tussen geroosterde pinda’s en drop. Heb je nog tips voor eenieder die te kampen krijgt met deze loodzware vraagstukken?
Maak van tevoren een lijstje van dingen die je wilt hebben, dat scheelt een hoop getwijfel. Of haal voordat je gaat blowen alvast lekkere dingen in huis.Of laat het thuisbezorgen! Jullie hebben ook van die afhaalmaaltijden op de hoes staan van jullie EP American Specialties. Het zag er alleen niet echt uit als typisch Amerikaans voedsel.
Ja dat is het juist, er zijn eigenlijk geen American Specialities. Alles is grootgemaakt door de immigranten hier. Pizza, noodles, curry, you name it. Het is dus eigenlijk een grapje over Amerikaanse identiteit. Wel lekker, maar niet echt Amerikaans.Zeker lekker! Thanks.
Joe!