Pinkpop 2015 was weer rocken als vanouds!

Van het festival des levens krijgt niemand een blokkenschema. Desondanks zijn er een heleboel dingen in het leven wel voorspelbaar, en is er in het Nederlandse festivalcicruit één festival dat al zo lang meedraait, dat het niet lang meer kan duren voor de prik van de cola is. Toch weet de organisatie er op magische wijze ieder jaar iets van te maken en stond ook Pinkpop 2015 weer stijf van de verrassingen. Noisey was erbij en deed verslag.

Muse, toch wel de verrassing van de vrijdag, wist een overweldigende show neer te zetten op de mainstage. Stadionrock zoals het bedoeld is. Maar ondanks de maatregelen die de Inspectie Leefomgeving en Transport (er was een ‘tijdelijk gebied met beperkingen’) op verzoek van de paranoïde zanger van Muse, Matthew Bellamy, had getroffen, wist helaas op geheel Enrique Iglesiaanse wijze een moordende drone zich boven de mainstage te manoeuvreren. Bellamy werd pisnijdig, speelde nog 3 toegiften en stormde dwars door een muur van hypocrisie pislink het podium af. Maar wat een goede show!

Ook de zaterdag was een mijnenveld van verrassingen en wáán-zin-ni-ge muziek. Kensington speelde dat nummer dat ze altijd spelen en tot een ieders verbazing ging het normaal zo puristische Pinkpoppubliek volledig uit zijn dak op de commerciële EDM-klanken van Avicii. Domper van de dag was ex-Take That-lid en rasentertainer Robbie Williams die vertikte zijn huid uit te trekken als in de video van zijn meest recente hit 'Rock DJ'. In een interview op tv schijnt hij later te hebben gezegd “g**********e te oud te worden voor deze s**t.”

Een Pinkpopzondag is altijd als één grote climax. Aan het begin van de dag mocht hiphoprapgroep De Jeugd van Tegenwoordig het Limburgs Ambassadeurschap ontvangen uit handen van André Rieu. De muziek van DJVT vindt al geruime tijd gretig aftrek bij het Limburgse publiek, dat in het viertal een boegbeeld ziet als het aankomt op soms moeilijk verstaanbare muziek. Singersongwriter Pharrell Williams wist het publiek tot tranen toe te roeren toen tijdens de apotheose van de show, waar hij maar liefst vier keer achter elkaar zijn megahit Happy ten gehore bracht en niemand minder dan Enzo Knol himself uit de grote roze hoed van Pharrell tevoorschijn kwam. De foto van Giel Beelen die Humberto Tan huilend in de armen viel, ging viral. Daarna speelde Foo Fighters, een bandje uit Amerika met Dave Grohl – de drummer van de populaire grungeband Nirvana en levenslange vriend van Eric Crouton– als frontman. Het massaal toegestroomde publiek werd uitzinnig en het scheelde niet veel of Dave Grohl werd feestelijk uitgeroepen tot patroonheilige van de parochie Landgraaf. Maar vlak voor de show merkte een oplettende kapelaan op dat dit zinloos was: Dave Grohl was dit al sinds hij de eerste keer met de Foo Fighters optrad op Megaland, in 1997.

Jan Smeets (Mr. Pinkpop himself) wist ook dit jaar weer het podium te bestijgen om zijn rozegemutste discipelen toe te spreken. Tibet moest worden bevrijd en lid worden van Amnesty is voor hem net zo vanzelfsprekend als het ontbreken van een nachtprogramma. Het mag zeker een geslaagde Pinkpop genoemd worden.