Op een van de grootste hardcorefestivals van Nederland hakken gabbers op reggae

Foto: Hank Kooijmans

Op Harmony of Hardcore, een van de grootste hardcorefestivals van Nederland, vind je al vijf jaar een podium van Boomshakalak Soundsystem. Dat is, zoals de naam je wellicht al doet vermoeden, een gezelschap dat reggae draait. Ze vinden het geen saaie muziek om bij in het gras te liggen, maar juist ideaal om op los te gaan.

Boomshakalak Soundsystem begon als een grap. Op een feestje vertelden ze iedereen een onzinverhaal dat ze vanuit een auto, de ‘rastaferrari’ op festivals reggae draaiden. De organisaties van Extrema en Solar hoorden dat en boekten ze. Die ‘ze’ zijn Bertus Postma, Maarten Bevers en Manon Burgerhof. We vroegen de twee laatstgenoemden of reggae en hardcore een goede combinatie is.

Noisey: Wat heeft reggae in godsnaam te zoeken op hardcorefestivals?
Manon: Qua muziek zijn er weinig overeenkomsten, maar de manier van denken is hetzelfde. Het zijn mensen die heel hecht met elkaar zijn en met hun 'familie' een feestje komen bouwen. Dat is wat wij ook doen bij ons podium. Het is makkelijker om aansluiting te vinden dan je denkt. Het is heerlijk om tussen die mensen rond te lopen. Het is een briljant, gek, uitbundig en lief publiek.
Maarten: En niet alleen drugslief hoor, ook gewoon echt lief.
Manon: Er was vorig jaar een gast uit Frankrijk, echt zo’n fanatieke gabber. Hij kwam onze area binnenlopen en zei: “Wow, dit was helemaal niet wat ik had verwacht, supervet!” Hij stond de hele dag vooraan.

Wat vinden jullie het leukst aan reggae?
Manon: Het is dansbaar, menselijk, gemoedelijk, niet te gejaagd en de muziek zorgt voor saamhorigheid. De sfeer van heel veel elektronische muziek is vlak, zoals techno, waar ik vroeger van hield.
Maarten: Reggae verbindt en brengt mensen samen. Een van mijn missies is om verdraagzaamheid te vergroten, en volgens mij werkt reggae daar heel goed bij.

Beeld: WeAreTheNight.com

Dat klinkt bijna evangelisch. Moet iedereen naar reggae luisteren?
Manon: Iedereen mag een eigen smaak hebben en bepalen wat-ie tof vindt. We hopen wel dat de muziek vaker te horen is, anders kun je het nooit leuk gaan vinden. Op de radio en de meeste festivals hoor je het weinig. Voorlopig gaan wij met veel plezier flink aan de bak.
Maarten: Daarom vinden we het ook zo tof dat we op festivals als Harmony of Hardcore staan. We hopen dat we met Boomshakalak een soort instapmodel voor reggae kunnen worden, dat mensen dankzij ons meer naar het genre gaan luisteren en zich er meer in gaan verdiepen.

Jullie werken vaak samen met gastartiesten, waarom?
Maarten: We dagen liefhebbers uit om bij ons een set te doen. DNS, Brutus en Fresku bijvoorbeeld, die houden van reggae maar doen er niks mee, of hebben nog nooit achter een draaitafel gestaan. Ze nemen hun fans mee, en die maken meteen kennis met de muziek. Omdat plaat voor plaat draaien normaal is bij reggae, maakt het niet uit als iemand voor het eerst achter een draaitafel staat. Op play drukken kan iedereen, het gaat erom dat je de juiste platen kiest en het publiek aanvoelt.

Wat was jullie leukste optreden?
Manon: Toen ik de groep leerde kennen, op Solar in 2009. Ze hadden een stage op de camping. Midden in de nacht stond er vijfhonderd man los te gaan op reggae. De beveiliging kwam de muziek uitzetten, maar de bezoekers waren het daar niet mee eens. Ze kwamen aan met oliedrums en stokken en zijn daar gewoon met z'n allen gaan jammen. De hele camping kwam erop af. Na vier uur 's nachts kwam de beveiliging erachter. Ze trokken de stekkers eruit, maar de muziek kwam niet uit de speakers, dus alleen het licht ging uit.