Alle foto's door Nate "Igor" SmithMet zes jaar aan ervaring als fotograaf bij de Gathering of the Juggalos is Nate ‘Igor’ Smith inmiddels een ware routinier van het jaarlijkse festival. Igor is zelfs de enige man die afgelopen zes jaar het festival coverde. En het gaat hier niet om mensen de belachelijk te maken. Sterker nog, het tegenovergestelde is aan de hand.We spraken Nate ‘Igor’ Smith over de foto’s die hij op het festival schiet, wat hij er zo leuk aan vindt en hoe hij er überhaupt ooit verzeild in is geraakt. Check hieronder het interview en, als je het hebt gemist, ook nog even de foto’s van Juggalos from the Gathering 2015 door Igor.Noisey: Hoe lang schiet je al foto’s?
Nate ‘Igor’ Smith: Sinds mijn vijftiende ben ik al fotograaf, maar professioneel foto’s schieten doe ik vanaf 2008. Tijdens de middelbare school kreeg ik ineens een camera in mijn handen gedrukt en die liet ik niet meer los. Ik was een punkjongen en begon met een vriend een punkrockclubje. Wat begon met een klein fanblad, groeide uiteindelijk uit tot een label – Outcider DC, waarvoor ik foto’s ging schieten. Ik nam ook fotografielessen. De lerares haatte mijn werk, totdat ik de punkscene in Washington DC begon vast te leggen. Daarna stimuleerde ze mij om meer en meer foto’s te maken.Hoe kwam je als fotograaf bij de Gathering terecht?
Mijn eerste vriendin was gek op ICP, dus zij introduceerde mij daarmee. Ik raakte niet meteen in de ban ervan, totdat Miracles opdoemde. Toen die video uitkwam, maakten de meeste mensen hen belachelijk zonder het echte verhaal erachter te kennen – deze gasten zijn absoluut geen domme lui. Ze zijn zelfs een van de meest succesvolle onafhankelijke artiesten aller tijden.In 2010 ging ik naar de Gathering om wat freak show-foto’s te schieten, maar even later bleek het festival toch een verhaal voor de voorpagina te zijn. Er was destijds ook nauwelijks media-aandacht. Ik was zelfs de enige fotograaf voor Tila Tequila – die dat jaar werd aangevallen, wat groot nieuws werd.Ik houd zo ongelooflijk veel van foto’s maken bij de Gathering for the Juggalos dat ik uiteindelijk de ‘whoop whoop’ tattoo – die ik altijd al wilde – heb laten zetten. Je kunt nog geen twee stappen zetten zonder iets absurds te zien en een geweldig shot te schieten. Naakte mensen, juggalos, muziek – het is gewoon geweldig.Wat is het tofste aan het bezoeken van de Gathering?
Ik ga nu al zes jaar. Het leukste blijft altijd om het te ervaren met mensen die het nog niet kennen. Dit jaar ging ik met de gasten van Ho9909, en ik sprak met een paar nieuwelingen in de pers en met mensen van Mike Busey’s Beauties over welke rare dingen ze allemaal zagen. Elke twee minuten gebeurd er wel iets absurds. Het is moeilijk te beschrijven, je moet het zelf meemaken.Wanneer ik Juggalos vertel dat ik betaald krijg voor mijn foto’s zijn ze heel erg verrast geschokt, wat heel nederig van ze is. Juggalos zijn vrij bescheiden en vriendelijk, en de waardering die je krijgt wanneer je een foto maakt is verbazingwekkend.Wat maakt Mike Busey zo interessant voor een fotograaf?
Mike Busey is een krankzinnig persoon en daar houd ik van. Hij neemt strippers mee, een gigantisch dikke vent en een gast die zich het hele weekend verkleed als geest. Ze geven lapdances aan juggalos als ze een t-shirt kopen, ze spuwen vuur en voeren de hele week rare shows op. Ik moest mijn best doen om niet al mijn tijd aan hem te besteden.Denk je dat de Gathering ooit nog een keer de stekker eruit trekt?
Nee. Na zestien jaar loopt het nog lekker door. Het is wel iets kalmer geworden, maar dat is goed voor de lange termijn. Er leken dit jaar meer mensen aanwezig te zijn dan vorig jaar. Als je een Juggalo bent, is dit Kerstmis voor je. Ik ken zelfs mensen die hun baan hebben opgezegd om naar de Gathering te kunnen gaan.En naast je geweldige foto’s van de Gathering, waar sta je nog meer bekend om?
Ik werk op dit moment met Jenn Rockwell – die mijn foto’s schildert – aan een boek over Juggalos. Het wordt een mix van mijn foto’s en haar schilderijen. Ik werk ook aan een serie van publiekelijke naaktheid voor de New York Art Book Fair. Ik heb een website, Driven by Boredom, een betaalde site Girls of Driven by Boredom en een portfolio van 35mm-werk op Igor35.com
Advertentie
Nate ‘Igor’ Smith: Sinds mijn vijftiende ben ik al fotograaf, maar professioneel foto’s schieten doe ik vanaf 2008. Tijdens de middelbare school kreeg ik ineens een camera in mijn handen gedrukt en die liet ik niet meer los. Ik was een punkjongen en begon met een vriend een punkrockclubje. Wat begon met een klein fanblad, groeide uiteindelijk uit tot een label – Outcider DC, waarvoor ik foto’s ging schieten. Ik nam ook fotografielessen. De lerares haatte mijn werk, totdat ik de punkscene in Washington DC begon vast te leggen. Daarna stimuleerde ze mij om meer en meer foto’s te maken.Hoe kwam je als fotograaf bij de Gathering terecht?
Mijn eerste vriendin was gek op ICP, dus zij introduceerde mij daarmee. Ik raakte niet meteen in de ban ervan, totdat Miracles opdoemde. Toen die video uitkwam, maakten de meeste mensen hen belachelijk zonder het echte verhaal erachter te kennen – deze gasten zijn absoluut geen domme lui. Ze zijn zelfs een van de meest succesvolle onafhankelijke artiesten aller tijden.In 2010 ging ik naar de Gathering om wat freak show-foto’s te schieten, maar even later bleek het festival toch een verhaal voor de voorpagina te zijn. Er was destijds ook nauwelijks media-aandacht. Ik was zelfs de enige fotograaf voor Tila Tequila – die dat jaar werd aangevallen, wat groot nieuws werd.Ik houd zo ongelooflijk veel van foto’s maken bij de Gathering for the Juggalos dat ik uiteindelijk de ‘whoop whoop’ tattoo – die ik altijd al wilde – heb laten zetten. Je kunt nog geen twee stappen zetten zonder iets absurds te zien en een geweldig shot te schieten. Naakte mensen, juggalos, muziek – het is gewoon geweldig.
Advertentie
Ik ga nu al zes jaar. Het leukste blijft altijd om het te ervaren met mensen die het nog niet kennen. Dit jaar ging ik met de gasten van Ho9909, en ik sprak met een paar nieuwelingen in de pers en met mensen van Mike Busey’s Beauties over welke rare dingen ze allemaal zagen. Elke twee minuten gebeurd er wel iets absurds. Het is moeilijk te beschrijven, je moet het zelf meemaken.Wanneer ik Juggalos vertel dat ik betaald krijg voor mijn foto’s zijn ze heel erg verrast geschokt, wat heel nederig van ze is. Juggalos zijn vrij bescheiden en vriendelijk, en de waardering die je krijgt wanneer je een foto maakt is verbazingwekkend.Wat maakt Mike Busey zo interessant voor een fotograaf?
Mike Busey is een krankzinnig persoon en daar houd ik van. Hij neemt strippers mee, een gigantisch dikke vent en een gast die zich het hele weekend verkleed als geest. Ze geven lapdances aan juggalos als ze een t-shirt kopen, ze spuwen vuur en voeren de hele week rare shows op. Ik moest mijn best doen om niet al mijn tijd aan hem te besteden.Denk je dat de Gathering ooit nog een keer de stekker eruit trekt?
Nee. Na zestien jaar loopt het nog lekker door. Het is wel iets kalmer geworden, maar dat is goed voor de lange termijn. Er leken dit jaar meer mensen aanwezig te zijn dan vorig jaar. Als je een Juggalo bent, is dit Kerstmis voor je. Ik ken zelfs mensen die hun baan hebben opgezegd om naar de Gathering te kunnen gaan.
Advertentie
Ik werk op dit moment met Jenn Rockwell – die mijn foto’s schildert – aan een boek over Juggalos. Het wordt een mix van mijn foto’s en haar schilderijen. Ik werk ook aan een serie van publiekelijke naaktheid voor de New York Art Book Fair. Ik heb een website, Driven by Boredom, een betaalde site Girls of Driven by Boredom en een portfolio van 35mm-werk op Igor35.com