FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Je hebt geen idee, maar Rod Stewart is keihard

The Vagary voelde de innerlijke dwang om de blonde knaap op hun debuutalbum te coveren. Ze vertellen je waarom.

Vorige week kwam het debuutalbum van onze band The Vagary uit, daar staat één cover op. Voor veel bands is dat een no-go. Het zou creatieve armoede suggereren, luiheid. Ik ben er zelf ook geen groot voorstander van, eigenlijk niemand van de band. Toch konden we niet anders dan Young Turks van Rod Stewarts op de tracklist van Salute zetten. Niet alleen omdat we het nummer aan een grondige en langdurige herinterpretatie hebben onderheven en het min of meer onbewust is vastgeroest in onze live-set, maar ook, of eigenlijk vooral, omdat het een behoorlijk sick nummer is. Wie kan Rod Stewart nou weerstaan?

Advertentie

Goed, de Rod van tegenwoordig maakt twijfelachtige (kerst)platen met titels als It's Christmas, Baby (uit 2012, mocht je dat willen weten), rockt een banana hammock en verft zijn laatste plukje haar nog altijd goudblond. Maar in de jaren zestig en zeventig tourde Rod met The Stones, kwamen de Sex Pistols naar zijn shows en wilde iedereen bij "Rod the Mod" in de buurt zijn; van Jeff Beck, Ronnie Wood en Fleetwood Mac tot leden van Led Zeppelin en Tom Petty & the Heartbreakers. Rod was cool.

Toen eind jaren zeventig punk opkwam en alle inmiddels iets oudere rockers daar op mee wilden liften, besloot Rod zijn ziel te verkopen aan die andere nieuwe muziekstroming: disco. Op het ondubbelzinnig getitelde Blondes Have More Fun (…Or Do They?) (1978) stond de single Da Ya Think I'm Sexy: een gigantische discohit. Zijn trouwe volgers waren kwaad. Rod was een verrader, sell-out etc. Later claimde zijn band dat het slechts een eenmalig uitstapje was, een spoof op de Bee Gees. Helaas. Rod viel uit de gratie, zelfs de Sex Pistols vonden hem niet meer cool. Dat hij vrij hard van zijn voetstuk zou vallen, had iedereen eigenlijk al lang en breed aan kunnen zien komen - misschien al toen hij in 1975 naar L.A verhuisde om belasting te ontduiken - maar het is altijd fijner haten als iemand een nummer rond een lullig melodietje met dito lullige videoclip maakt. En al helemaal als hij daar dan belachelijk succesvol mee is.

Advertentie

Na zijn discoavontuur ging Rod de new wave en synthpop kant op. Op Tonight I'm Yours (1981) staat Young Turks, een new wave synthpopnummer met drumcomputers en sequencers (destijds heel nieuw en hip). Onze cover. Volgens de Rolling Stone hoogstwaarschijnlijk een ‘extreem ironisch’nummer, gezien de volgende woorden:

Young hearts, be free tonight
Time is on your side
Don't let 'em put you down
Don't let 'em push you around
Don't let 'em ever change your point of view.

Ik denk het niet. Ik denk dat je Rod toch iets overschat als je denkt dat hij in staat is een snedige tekst te schrijven over zijn oude fans als Johnny Rotten etc., maar het toch te laten klinken als suikerig synthpoppastische. Ik zou zeggen dat Young Turks juist exemplarisch is voor Rods houding: hij doet gewoon waar hij zin in heeft.

Rod profileert zich niet als rock 'n' roll, niet als disco en niet als new wave. Rod profileert zichzelf als Rod; een gekke dandy met een stem als schuurpapier. Hij is een muzikale kameleon; een David Bowie voor de massa. Hij trekt zijn eigen plan, vervreemdt zich om de zoveel tijd van zijn publiek en boort dan weer een nieuwe aan. Als wij niet op kansloze avonden na repetities GTA: San Andreas hadden gespeeld, hadden wij waarschijnlijk nooit van Young Turks gehoord.

De vraag wie Rod Stewart nu kan weerstaan is wat dat betreft moeilijk te beantwoorden. Er zijn zoveel tenenkrommende facetten van zijn muziek, maar er is ook Young Turks en Maggie May. Het is mij inmiddels totaal onduidelijk wat voor plaats hij in ons culturele bewustzijn inneemt, of wie zijn fans nu echt zijn. Je kan ervan uitgaan dat het handjevol mensen dat bij onze optredens de cover kunnen plaatsen, mensen zijn die ooit GTA: San Andreas hebben gespeeld of tamelijk grijs zijn. Of allebei.

Advertentie

Bij dezen dus, a Salute to the Rod, omdat er niet veel zijn zoals hij, die de zware taak op zich nemen de gebieden buiten de heersende verwachtingen te onderzoeken - al heeft hem dat vaak genoeg door de meest donkerste krochten van de popmuziek geleid.

Was getekend,

Julien Staartjes van The Vagary

Salute van The Vagary is uit op PIAS. Check hem op Spotify, iTunes en Deezer of ga voor de vinyl-versie naar de platenzaak.

Speeldata:
29/8 Plato Utrecht - 17:00
30/8 Concerto Recordstore Amsterdam - 15:00
30/8 Uitmarkt Amsterdam ABN AMRO stage - 20:00
31/8 Velvet Music Delft - 16:00