Ik verdiende in de zomer geld door mensen op te lichten met neppe festivalkaartjes

Elk jaar weer zijn er zwendelaars aan het jagen op naïeve festivalgangers die te laat waren met kaartjes kopen; het CBS schatte dat er in 2014 zo'n 450.000 mensen slachtoffer werden van online verkoopfraude. De komst van TicketSwap bood een deel van de oplossing, maar nog steeds is valse kaartverkoop een groot probleem voor concertbezoekers en festivalgangers. Wie zijn deze fraudeurs en hoe gaan ze te werk? Wij vonden een twintigjarige ex-oplichter die bereid was om onze vragen te beantwoorden en te vertellen hoe het is om de grootste klootzak van de zomer te zijn. Om overduidelijke redenen houden we zijn identiteit geheim.

Noisey: Ik val maar meteen met de deur in huis: hoe kom je er in godsnaam bij om mensen te gaan oplichten met festivaltickets en concertkaartjes?
Oplichter: Het begon allemaal door een oudere vriend van me die het al deed. Hij had geen zin meer om al het werk in zijn eentje te doen, dus zocht hij extra handen om hem te helpen – zo kwam hij onder andere bij mij terecht.

Waarom besloot je mee te doen?
Ik deed het vooral voor de spanning. Ik ben altijd al een adrenalinejunk geweest, en niemand zegt nee tegen geld. Het is ook zo fucking makkelijk. Je weet toch hoe het is om vijftien of zestien te zijn en die penoze shit vet te vinden? Het is overigens niet zo dat ik het geld echt nodig had, want zo slecht had ik het niet thuis. Ik heb laatst zelfs een auto van mijn vader gekregen, ik mag dus echt niet klagen. De eerste paar keer verdiende ik vijftig of honderd euro, maar langzaam werd ik beter en ging ik daardoor meer verdienen. Dat werkte heel verslavend.

Hoe gaat zulke oplichterij in z'n werk?
In het begin lichtten we mensen op om aan echte festivalkaartjes te komen die we dan weer konden doorverkopen, en op een gegeven moment gingen we ook kaarten vervalsen en verkopen.

Kan je dat eerste even uitleggen: echte festivalkaartjes?
Nu komt het leukste deel – op vrijdag zochten we mensen op Marktplaats die hun kaartjes kwijt wilden. Het boeide echt geen ene fuck waarvoor het was: Sensation White, Open Air, Mysteryland, Lowlands, of hele grote concerten. Zolang er vraag naar die kaarten was en ze een beetje duur waren, deden we het. Wij deden alsof we die tickets wilden kopen. Dan kregen we te horen dat we eerst een screenshot moesten sturen van een afschrift, om te bewijzen dat we het geld hadden overgemaakt, en daarna pas zouden we de e-tickets krijgen. Dat is geen probleem, omdat het zo makkelijk is om zulke shit te bewerken. In het begin gebruikten we niet eens Photoshop maar gewoon Paint man, haha. Niemand zag het verschil. We vroegen wel altijd van tevoren bij welke bank ze zaten, want dan hadden wij natuurlijk 'toevallig' een andere. Op deze manier hadden ze pas maandag door dat ze opgelicht waren. De telefoon ging altijd helemaal tekeer, niet normaal.

Nou ja, je hebt ze net beroofd, dus zo gek is dat niet.
Haha, ja dat is waar.

Maar je gebruikte toch niet je eigen telefoon?
Nee man, ben je gek? Het was gewoon zo'n Lyca-telefoontje van tien euro. We gebruikten ook niet onze eigen computers maar gestolen laptops, of we gingen naar belhuizen. Voor de rest gebruikten we gestolen ID-kaarten om nepaccounts aan te maken. Die oudere gast regelde dat allemaal. Hoe dan ook, we gingen daarna over op de verkoop van kaartjes. Dat deden we face-to-face, we spraken af met mensen in de stad of bij de venue zelf. We wilden zo min mogelijk via de bank doen, dat zou het hele proces alleen maar gevaarlijker voor ons maken. Daarnaast verkochten we in het begin dus wel echte kaartjes, alleen waren die gestolen. Die mensen trokken niet aan de bel, die kwamen gewoon binnen. Pas daarna gingen we die kaarten dubbelprinten of ermee knoeien.

Wanneer begon je kaarten te vervalsen?
De eerste keer was bij een concert van Beyoncé. Het ging per ongeluk, we hadden wat kaarten dubbelgeprint, en toen waren er voor het eerst mensen die wel betaald hadden maar niet binnenkwamen.

Moet ik nu echt geloven dat het per ongeluk ging?
Nee, echt man. Ik had namelijk ook nepkaarten aan bekenden verkocht. Dat was echt niet bewust, maar na dit ongelukje hebben we echt schijt gekregen. We zagen namelijk wel wat voor klappers je kunt maken als je kaarten dubbel gaat printen, of als je met de barcodes gaat kutten. Je bent opeens niet meer afhankelijk van hoeveel kaarten je kunt stelen. Ik in m'n eentje heb die avond iets van 1500 euro verdiend, dat is geen verkeerd dagloon voor iemand van zeventien. We dachten: fuck it, we kunnen dit ook gewoon zo doen en dan kunnen we nog meer geld pakken. Maar Beyoncé bro, haha, elke keer als ik Drunk in Love hoor krijg ik heerlijke flashbacks. Het was namelijk precies die periode dat die track uitkam. Elk meisje wilde naar dat concert.

Het moment dat je tickets gaat vervalsen loop je ook meer risico. Ben je ook weleens gepakt?
Ja, één keertje. Omdat ik iets achterlijks had gedaan.

Vertel.
Ik had afgesproken met een meisje om kaartjes aan haar te verkopen, maar zij vertrouwde de boel niet helemaal en dus wilde ze mijn ID zien. Ik was toen al een tijdje bezig met deze praktijken en ik dacht echt niet dat ik gepakt zou kunnen worden, dus heb ik haar mijn eigen ID laten zien. Achteraf bleek ze nepkaartjes te hebben gekregen en is ze naar de politie gestapt. Ik scheet zeven kleuren in mijn broek toen ik hoorde dat ik op verhoor moest komen.

Ben je ook veroordeeld?
Nee, uiteindelijk heb ik mezelf eruit geluld. De agent vertelde mij toen dat wat ik deed oplichting was. Mijn reactie daarop was dat ik niet wist dat de kaartjes al eerder geprint waren, en dat het meisje meteen contact met me had moeten opnemen. Dat zou je toch ook bij een defect product in een winkel doen? Als je dan je geld terugkrijgt, is het geen oplichting maar een eerlijke fout. Ik had zo veel geluk dat het meisje me inderdaad niet had gebeld. Ze zijn er toen ingetrapt – het enige wat ik moest doen was het meisje haar geld terug geven. Ik was wel geschrokken man, vanaf dat moment werd ik scherper en voorzichtiger. Ik besefte opeens dat ik wel degelijk gepakt kon worden.

Hoe voelt het nou om de grootste klootzak van de zomer te zijn?
Doet me echt helemaal niks man; al kom je helemaal uit Drenthe en kom je het festival niet in. Ik denk dan: tsja, kutleven. Ik ben heel simpel wanneer het hierop aankomt, ik wil gewoon mijn monnie. Je gaat in deze wereld niet rijk worden van een baantje alleen. En geloof me bro, er is niks zo lekker als wanneer je broek strakker aanvoelt omdat er zo'n dikke stack in je zakken zit.

Je hebt er dus echt nooit van wakker gelegen?
Nee, nooit. Alhoewel, er was één ding waar ik een beetje wakker van lag en dat was wanneer ik lekkere wijven oplichtte. Toen dacht ik wel een paar keer: fuck it, ik neem je wel gratis mee. Maar dat heb ik nooit gedaan – ik moest wel in mijn rol blijven en geld gaat sowieso voor.

Toch ben je nu al een paar jaar gestopt, waarom?
Er zijn meerdere redenen. Ik heb nu een goeie baan, waarvoor ik zelfs door een screening heen ben gekomen, haha. Mijn baan betaalt nu lekker en dat wil ik niet op het spel zetten. Daarnaast lijken de bedragen die ik ermee kan verdienen, nu ik wat ouder ben, niet zo hoog meer. Het is ook wel moeilijker geworden met dingen als TicketSwap, al ken ik ook mensen die daarmee geld verdienen.

Kun je op TicketSwap opgelicht worden?
Nou, die mensen zetten vooral gestolen maar echte kaarten erop, dus eigenlijk hebben Ticketswap en de persoon die het kaartje koopt het niet eens wat door.

Heb jij als ex-oplichter tips zodat mensen niet opgelicht worden deze zomer?
Koop sowieso niks via Marktplaats of Facebook. Als je het wel doet, zorg ervoor dat je bij het festival met die persoon afspreekt en dat er een vriend bij die persoon blijft staan tot je met dat kaartje binnenkomt. Of gebruik TicketSwap – de kans bestaat dus wel dat je op een gestolen ticket van iemand binnenkomt, maar je komt in ieder geval binnen. Maar zorg er anders gewoon voor dat je op tijd bent met een kaartje kopen, dan ben je meteen van al het gezeik af.

Heb jij eigenlijk zelf ooit voor een festivalkaartje betaald?
Het gaat dit jaar misschien voor het eerst gebeuren. Het jeukt wel om weer gewoon een kaart te stelen, ik heb geen zin om te lakken toch. Maar ehm, kan jij niet wat regelen voor Open Air?

Ik weet niet of ik een ex-oplichter wil helpen aan gratis kaarten.
Aight, denk er even over na, dan komen we er wel later op terug.

Check ook festivals.vice.com voor al je ronkende festivalverhalen, winacties voor tickets, fotoreportages en meer.