FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Ik sprak met Ggu:ll uit Tilburg over hoe doom volgens hen zou moeten klinken

“Als het op dit tempo doorgaat dan hebben we over acht jaar weer een plaat.”
JB
Antwerp, BE

Beeld Ggu:ll

Ggu:ll is een vierkoppige doommetalband uit Tilburg die nog niet zo lang geleden een moddervette eerste plaat uitbracht, genaamd Dwaling. Moddervet, omdat Ggu:ll op geheel eigen wijze speelt met de typische elementen uit het genre: logge, loodzware riffs, loops en herhaling. Luister maar naar de titeltrack van het album, en je hoort al snel hoe een onschuldig ogende openingsriff wordt uitgesponnen en naar het einde van het zeven minuten durende opus toe uiteenscheurt. Zanger Wiliam van der Voort leeft zich helemaal uit in zijn oerkreten, zodanig zelfs dat hij geen teksten hoeft te schrijven. Als kers op de taart is ook Farida Lemouchi van The Devil’s Blood op het album te horen. Ik was benieuwd wat ze zo aantrekt in het genre en hoe de samenwerking met ‘The Mouth Of Satan’ aka Farida Lemouchi verliep, en dus maakte ik een afspraak met drummer Bart Waalen die net als de andere drie bandleden nauw betrokken is bij het schrijfproces.

Advertentie

Noisey: Hoi Bart! Jullie komen uit Tilburg, misschien wel de metalhoofdstad van Europa. Hoe is het om daar als metalband vandaan te komen? Is er veel concurrentie?
Bart Waalen: Het zijn vooral vrienden en bekenden die elkaar allemaal helpen. Er is een levendige undergroundscene in Tilburg, en alle kleine kroegen – Little Devil en Extase, maar ook grote podia als 013 – geven bands van alle formaten een podium. Dan is er nog Incubate, waar lokaal talent een kans krijgt. Vincent Koreman gelooft heel erg dat je ook kleine bands uit de stad moet pushen. Walter van Roadburn ook: zoals hij zijn ogen open houdt, zijn er niet veel. Concurrentie is er dus niet echt, vooral omdat er zo’n breed platform is.

Op Dwaling komt jullie eerste EP, Waan:Hoon, ook terug. Was het tijd voor een herinterpretatie?
Klopt. Dat was een low-budget EP, op cassette met een oplage van zo'n honderd stuks, via Tartarus Records. Die was snel uitverkocht en eigenlijk ook vooral gemaakt om iets uit te kunnen brengen. We zijn heel langzaam met muziek schrijven, maar dat past ook wel weer bij ons. Onze muziek is ook heel langzaam. Het leek ons een goed idee om die EP te bewerken en een plek op onze nieuwe plaat te geven, om wat meer nummers aan de dag te kunnen brengen. Als het zo doorgaat, hebben we over zeven of acht jaar een nieuwe plaat, haha.

Is Dwaling een conceptalbum?
Nee, er is meer sprake van een onderliggende laag. Alle nummers hebben eenzelfde gevoel of basisprincipe, er zit verder geen concept achter de titel of het album op zich. We zijn zes keer op zoek gegaan naar een oergevoel, en minimalisme en herhalingen zonder dat het gaat vervelen, om zo tot de kern te komen van een songstructuur.

Advertentie

Daarna gingen we op zoek naar termen die gevoelsmatig aansloten bij wat wij ervaren. Het Smerige Kleed van de Ziel is bijvoorbeeld een verwijzing naar het element lood in de alchemie: de ziel is voor ons dezelfde soort oermaterie als lood. Het is bovendien het traagste, zwaarste nummer dat we hebben, en lood is ook het zwaarste element van de metalen. Het Smerige Kleed van de Ziel zit zo eigenlijk gevangen in een zwaar lijf. Voor ons betekent dat de afgrond zoeken, de diepte in gaan. Dat zie je ook terug in de cover art. Het is een visualisatie van de buitenste laag, de atmosfeer, tot aan de grondlagen en zo naar het het lava, de kern van de aarde. De luisteraar wordt zo uitgenodigd om met ons mee dieper in de aarde te gaan.

Op dat ene nummer – Het Smerige Kleed Van De Ziel – hoor je ook Farida Lemouchi van The Devil's Blood. Hoe kwamen jullie op het idee om met The Mouth of Satan samen te werken?
Ze is een goede vriend van de zanger en de bassist. Die laatste heeft The Devil’s Blood ooit rondgereden voor een tour. We wilden graag een extra dimensie aan de plaat geven, en met een samenwerking dwing je jezelf om een nieuwe richtingen uit te gaan en te testen hoe dat loopt. Ze vond het interessant en leuk om te doen, en wij zagen dat volledig zitten.

Het nummer bestond al voor haar bijdrage?
We speelden het inderdaad ook al voordat zij aanhaakte. We lieten Farida de plaat horen en zij koos dat nummer omdat ze dacht er iets aan toe te kunnen voegen. We zijn wel benieuwd wat de luisteraars ervan vinden om het met haar te horen, maar voor ons blijft het ook zonder haar een volwaardig nummer. We hebben het samen vorig jaar op Incubate live gespeeld. Er zijn nog geen plannen om het vaker te doen.

foto door Eshter Couderé

Dwaling is op Ván Records terechtgekomen. Een heel vet label dat onder andere Urfaust, Wolves in the Throne Room en ook Devil’s Blood uitbracht. Komt de link via Farida?
We hebben Dwaling naar een paar labels gestuurd, en Sven van Ván Records was meteen geïnteresseerd. Terwijl andere labels over oplages, marges en marketing begonnen, vroeg hij of we eens rond de tafel wilden zitten om te kijken of onze ideeën aansloten bij de filosofie achter het label. Dat sprak ons erg aan. Met Ván is het echt een samenwerking geworden waarin wij ook mochten meebeslissen over bijvoorbeeld de verkoopprijs en het fysieke eindresultaat. Hoe ‘Dwaling’ er nu uitziet, is voor ons de spijker op de kop.

Wat trekt jullie zo aan in doom metal: de herhaling, de zwaarheid?
Het is voor ons belangrijk dat een nummer heel erg vaak herhaald kan worden zonder dat het gaat vervelen. Er zit kracht in herhaling. De scheidslijn tussen spanning en saaie klanken kan ook heel dun zijn. De manier om te ontdekken of iets interessant blijft is door het zelf heel vaak te spelen. Zolang het boeiend is voor ons, zal het dat voor de toeschouwer ook zijn. Je kan ‘Dwaling’ via Ván Records kopen op vinyl en cd, de cassette-versie komt binnenkort uit via Tartarus Records.