FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Hé amateur-dj, op deze manier verneuk je nooit meer een huisfeest

Iedereen die van een feestje houdt zou dit moeten lezen.
Ryan Bassil
London, GB

Wanneer je een huisfeest geeft is het belangrijk dat je al je gasten welkom heet. Probeer het bijvoorbeeld eens met deze introductie: “Hoi! Welkom op mijn feestje. Als je iets te drinken pakt, maak dan alsjeblieft gebruik van de plastic bekertjes die ik net bij de Lidl heb gekocht. O, je wilt niets te drinken? Ook prima. Voel je vrij om je aan mijn neef voor te stellen en lijnen coke te leggen op de dvd van Cruel Intentions die ik sinds mijn dertiende in mijn kast heb staan.”

Advertentie

Zie je, makkelijk toch? In feite is het geven van een huisfeest een van de makkelijkste dingen die er bestaat. Zolang je faciliteiten creëert voor de verschillende type partygangers – twee aparte badkamers, een gelijk aantal van beide seksen, een vlakke ondergrond – en je vooral geen tijd besteed aan het achter de vodden aanzitten van iedereen die je vloer vies maakt, zal het allemaal soepel verlopen.

Toch is er altijd één ding wat veel organisatoren over het hoofd zien: de stereo-installatie. In het beste geval stellen ze een Spotify-playlist samen (met een gratis account natuurlijk, want wie houdt er nou niet van om honderd keer ‘Hé, jij daar Spotify-luisteraar!’ tussen de muziek door te horen?), al weten ze dondersgoed dat er altijd wel een muzieksnob komt opdagen die de rest van de avond als een dictator over zijn muziek regeert, dus dat zo’n playlist eigenlijk nul zin heeft.

Je weet precies wie die gasten zijn (ze zijn makkelijk te spotten, meestal ergens in een hoekje) die ervan overtuigd zijn dat het feest alleen maar beter wordt als zij een nummer halverwege afzetten en iets opzetten wat iedereen nu echt moet horen. Prima dat ze de soundtrack van het feest willen bepalen – laat hen maar nummers uitzoeken terwijl de rest lekker gaat.

Als je nou geen muzieksnob bent maar een amateursmaakmaker die zichzelf steeds maar vrijwillig opdringt als dj, volg dan alsjeblieft deze eenvoudige gids op, met tips voor mensen die niet iemands feest willen verneuken door losgeslagen incompetenties.

Advertentie

WELKE MUZIEK ZOU JE MOETEN OPZETTEN?

Het eerste wat je moet weten: er is nog nooit iemand naar een huisfeest gegaan om les te krijgen in nieuwe muziek. Niemand zit te wachten op die zo brede en diepe platencollectie van je. Beschouw het eerder als een greatest hits-set – Blur at Hyde Park, de Watch The Throne-tour. Dit is als het ware jouw moment om het feest richting een euforische staat te krijgen.

Met dat in je achterhoofd moet je weten dat er in essentie drie genres zijn die je altijd kunt draaien op huisfeestjes.

Hiphop: naast wat kleine criminaliteit en het aan diggelen vallen van een paar ego’s, is de enige constante factor van élk huisfeest het moment waarop er een rapnummer wordt gedraaid dat iedereen, maar dan echt iedereen kent. Er zijn genoeg mogelijkheden om hierin uit te blinken: je hebt R. Kelly’s Ignition, en daarnaast op zijn minst drie keiharde klassiekers van Jay Z. Draai een van deze nummers en je zult als held worden ontvangen. Draai drie van dit soort nummers achter elkaar en ze zullen je als halfgod zien. Draai de hele avond zo en mensen zullen denken dat je die guy bent van FunX. Zorg ervoor dat je niet van de klassiekers afwijkt – niemand zit te wachten op Lil Ugly Mane met zijn ijskoude, harteloze raps, wanneer ze net hun door de speed uitgedroogde keeltjes proberen te smeren met het beste bier van de Aldi.

Het alternatief: draai gewoon meteen Hey Ma.

House

Advertentie

: Alleen omdat housemuziek al voor het internettijdperk in staat was om zulke herkenbare deuntjes te fabriceren dat zelfs de grootste beschermheilige van ‘goede muziek’ nog enigszins plezier kan halen uit het comfortabele four-to-the-flour-geluid, en omdat Frankie Knuckles zoveel beter is dan de deephouse-hitjes van nu, is het bij house zeer oké om diep te gaan graven in de catalogus. Maar om eerlijk te zijn, en ik weet dat dit pijn gaat doen, niemand op het feestje luistert echt naar je muziek. Met 120 BPM kun je op zich alles draaien wat je maar wilt. Zolang er een goeie, bonkende beat in zit, wordt de muziek het stralende middelpunt van je publiek dat als een stel oververhitte puppies op een verse bak drinkwater af zal stormen.

Disco: Disco is te gek want het is nostalgisch, er zit liefde in, en ook al ken je niet één disconummer uit je hoofd, ze voelen altijd verdomd vertrouwd – alsof je weer in je moeders baarmoeder zit.

Nostalgie: Dat brengt me op het volgende. Een goeie tip is om je af te vragen wat het nummer vroeger voor mensen betekende, en wat het nu voor iedereen zou kunnen betekenen. Als voorbeeld: draai nooit Who Let the Dogs Out van Baha Men, want het was een fucking dom nummer toen het uitkwam, en dat het is nu nog steeds. In plaats daarvan kan je beter gaan voor een nummer dat die opzwepende zenuwcellen omzet in een afmat-sessie, in plaats van ‘grappige nummers’ te draaien. Denk bijvoorbeeld aan Set You Free van N-Trance, Fat Joe en Ashanti, of liedjes van Shola Ama – dat werkt het beste. In het kader van nostalgie zullen sommige van jullie het leuk vinden om Jimmy Eat World op te zetten, om zo je tienerjaren weer te herbeleven. Dat is oké, denk ik, maar zorg er wel voor dat je dit soort nummers tot een minimum beperkt – er is maar een bepaalde hoeveelheid nasaal geweld die je iemand aan kunt doen.

Advertentie

Nog een laatste ding. Snap wanneer het gepast is om een smash-hit nog een keer te draaien. Muziek die de afgelopen drie maanden is uitgebracht? Ga ervoor. Nummers die langer dan vier jaar geleden een hit waren? Ga je gang. Maar weet dat er een diep, diep dal (een vallei zelfs) zit tussen deze periodes die het feest kunnen verpesten. Stel je bijvoorbeeld even voor: iemand pakt je iPod af en begint Get Lucky, Somebody That I Used To Know, Call Me Maybe, Harlem Shake en dan Blurred Lines achter elkaar te draaien. Dat is geen nostalgie meer, dan ben je gewoon een misantroop.

Wat je ook kan doen is deze playlist opzetten die we in vijf minuten in elkaar hebben gezet, en waar we 100% van overtuigd zijn dat het objectief gezien de beste playlist is voor een huisfeest (al wordt ie zeer waarschijnlijk op een gegeven moment afgezet, maar wat maakt het uit, we hebben het tenminste geprobeerd):

Wanneer moet ik de controle over de iPod opeisen?

Sommige feesten hebben een zorgvuldige en vastomlijnde set-up: Traktor controller op lock, K2 speakers op een plank, mappen die weken van tevoren zorgvuldig samengesteld zijn en ingedeeld op BPM. Bij andere feesten staat er ergens in een hoekje gewoon een iPod dock, meestal omgeven door hongerige soulsuckers die wachten op hun kans om de heilige graal van de muziek te veroveren.

Wat de set-up ook is, deze regels gelden voor alles en iedereen:

Regel één: stilte is niet toegestaan. Dat betekent dat er altijd een nummer klaar moet staan, breek in de naam van onze lieve Heere Jezus nooit een nummer zomaar af. Gris de iPod nooit uit iemands handen om vervolgens je eigen erin te prikken. Het punt is dat je moet beseffen dat niemand boven de vibe staat. Vooral jij niet.

Advertentie

Regel twee: mensen hechten zich aan de stereo van het huisfeest alsof het de jeugdliefde van de middelbare school is die hun pubertijd geruïneerd heeft door pas interesse te tonen op het moment dat hij of zij de stad verliet op weg naar een sletterig korpsleven. Kort gezegd: ze laten de iPod niet meer alleen, en vanaf het moment dat ze hem in hun greep hebben, worden ze ontzettend zelfzuchtig. Je vraagt vriendelijk om een bepaald nummer te spelen – zij zeggen: “Oké, nadat dit nummer afgelopen is,” om vervolgens door te gaan met alles af te spelen wat tussen drie en een oneindig aantal nummers ligt, totdat je verveeld raakt en het opgeeft.

Jongens, we zijn op een huisfeest in een keuken ergens boven de Domino’s Pizza, niet in Club Trouw op een zaterdagnacht. Laat mensen draaien wat ze willen draaien. Jij bent niet de baas van iemand anders’ chill-tijd.

Zodra je deze essentiële regels doorhebt – altijd sharen en nooit de goede sfeer verpesten – dan is het tijd om na te denken over wie wel en wie niet de controle over de stereo mag hebben. Bijvoorbeeld: slaapkamermuzikant wil zijn gekke Magnum Opus-shit uittesten? Nah. Een uitgemergelde gast vraagt om spacey drum ‘n bass? Nope. Een chick met overdreven veel zelfvertrouwen wil je aan haar totale Discogs-collectie onderwerpen? No way. Echter, als een vrolijk trio Roses van Outkast wil horen en van de avond een unanieme harmonie wil maken, stem je daar natuurlijk direct mee in. In principe moet iedereen die iets aan het feest toevoegt waar een gebrek aan is – rum-cola, een multipack rietjes of Cheryl Lynns’ Got To Be Real – met open armen ontvangen worden.

Advertentie

Wat zou je nooit moeten zeggen of doen?

  • “Draai dit nummer van de band van een vriend van me”
  • “Ah toeeeee, de jarige job vroeg dit nummer aan”
  • “OMG, heb je die cover bij De Wereld Draait Door gehoord? Ik kan hem nu gelijk voor je opzetten”
  • Over jezelf praten als ‘de dj’
  • Denken dat jij belangrijker bent dan de vibe. Dat hebben we al gezegd, maar gezien alle huisfeestjes waar we ooit zijn geweest kunnen we dit blijkbaar niet genoeg herhalen.

Wat gebeurt er aan het einde van de avond?

Ik hoop dat het duidelijk is dat we een piepklein beetje overdrijven als we zeggen dat je maar uit drie genres kunt kiezen als het om een huisfeest gaat. Feit is: de climax van een huisfeest is een fragiel moment, dus weet ook wat je daarna te doen staat. De meeste mensen zijn al weg voordat jij er erg in hebt, en de laatste overgeblevenen houden zich hopeloos vast aan het idee dat het nog keihard gaande is voordat ze zich eindelijk overgeven aan het pijnlijke besef dat het weekend voorbij is. Hier breekt het eenzame moment aan waarbij het, tenzij je iemand of iets hebt om je aan vast te klampen, alleen nog jij en je muziek zal zijn.

Mijn favoriete nummer om te laten weten dat het is tijd om te gaan, is een combinatie van de volgende drie: Your Girl van Tourist, In Love With You van Paradise en Can’t Do Without You van Caribou. Maar het is natuurlijk aan jou om te beslissen welke downers je kiest. Maar weet wel: zet niet nog een keer de megamix van General Levy op. Draai iets rustgevends waar gevoel in zit. Als je dat niet doet en niet gewoon optieft naar huis, heb je kans dat de mensen bij wie het feestje wordt gehouden nog vier dagen lang op moeten blijven omdat jij ze steeds wakker houdt met je takkeherrie.

Volg Ryan op Twitter: @RyanBassil