Foto door Aviva Bing.In de lente van 2014 speelde het Amsterdamse electropopduo CUT_ zichzelf met een cover van Stromae’s Papaoutai in de kijker. De bijbehorende videoclip, volgens zangeres Belle Doron (28) en producer Sebastiaan Dutilh (26) een ode aan zowel Stromae als Kraftwerk, werd direct geroemd en gedeeld (de teller staat nu op 1,3 miljoen views).Er kwam interesse van labels, Sony wilde het nummer uitbrengen, maar de band hield zelf de touwtjes in handen en maakte de EP Patterns af. Precies een jaar later presenteert het duo een nieuw project, het single- en videodrieluik Chapter I. Noisey belde met CUT_ over de primeur van de tweede video voor het nummer Abstract (zie hieronder). Belle: “We hebben onszelf ontwikkeld zodat we next level kunnen gaan met onze muziek en de video’s.”In premiere: Abstract - deel 2 van de videotrilogie.Noisey: voor het drieluik Chapter I hebben jullie weer samengewerkt met videomaker Andreas Stillman, die ook de Papaoutai-video maakte. Waarom?
Sebastiaan: Belle en ik wilden dit keer iets groters doen, en dat vertelde ik tussen neus en lippen door aan Andreas, met wie ik een huis deel. Hij bleek met precies hetzelfde idee rond te lopen. Daarna zijn we samen aan het script voor de video’s gaan schrijven.
Belle: We hadden deze drie songs geschreven, en ik vond ze mooi samen gaan. We wilden ook rond deze tijd weer wat van ons laten horen. Omdat we het zonde vonden hier alleen een EP van te maken, besloten we drie hoofdstukken van elk drie liedjes te maken, die in 2016 het album worden. De videoclips zijn deels opgenomen in Amsterdam en deels in Sarajevo. Waarom gingen jullie naar het Oostblok?
Belle: Een paar jaar geleden heb ik een reis door Oost-Europa gemaakt, toen ben ik ook in Sarajevo geweest. Toen we aan het brainstormen waren over locaties moest ik terugdenken aan die reis. Alle mensen van mijn leeftijd die ik daar sprak, hebben de oorlog meegemaakt, maar iedereen is gefocust op de toekomst en superbedrijvig. Als je vraagt waarom ze zo zijn, antwoorden ze dat het geen zin heeft om op het verleden terug te kijken. Mensen die elkaars familieleden hebben vermoord wonen naast elkaar – die mate van acceptatie gaf zo’n bijzondere sfeer. Voor de video dacht ik: die stad geeft een krachtig beeld. Sebastiaan: We wilden een internationaal gevoel aan de clips geven. Sarajevo voelt heel rauw aan. We hadden met wat voorwerk via Google Maps wel wat ideeën voor shots, maar het werd ons ook in de schoot geworpen. Je ziet de oorlog, er zitten overal kogelgaten in de muren. Sommige stukken van de stad zijn heel cinematografisch: slecht verlicht, donker. Alles werkte daar heel goed. Chapter I bestaat uit de liedjes Tactics, Abstract en Trigger. Waar gaat dit hoofdstuk over?
Belle: Het is een verhaal met meerdere lagen, gebaseerd op mijn depressies van toen ik jonger was. Ik heb heel lang met mezelf geworsteld. Het drieluik behandelt de drie stadia in een destructieve relatie. De laag eronder is de relatie die je tot jezelf hebt: je worstelingen, en dat het soms moeilijk is om met jezelf te leven. Je moet wel, en het is niet altijd zo dat er niks aan de hand is. Tactics gaat over het moment dat je blij bent met jezelf en leuk bent voor de mensen om je heen. Abstract gaat over dat je jezelf niet goed begrijpt: waarom ben ik zo, waarom gebeuren deze dingen en waarom kom ik daar niet uit? Trigger gaat over het idee dat je niet met jezelf kunt, maar je wel moet. Dat is het meest donkere. Ik zing ook: “I could never be with you.” Niet echt een happy end. Ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is.Nu gaat het goed met mij, en kan ik dit ook gebruiken als inspiratie voor onze muziek en teksten. Om mijn creaties naar mezelf te kunnen verantwoorden, moeten die lagen er ook in zitten. Het spanningsveld tussen teksten en de boodschap vind ik interessant. Elliot Smith bijvoorbeeld kan heel goed vrij nonchalant iets zingen terwijl hij iets heel heftigs vertelt – dat creëert weer een andere laag. Dat zet je aan het denken en schudt je wakker: wow, wat gebeurt hier?Op 30 april is in Doka, de kelder van het Volkshotel, laat CUT_ de Chapter I - videotrilogie in zijn geheel zien en treden ze ook op.
Advertentie
Sebastiaan: Belle en ik wilden dit keer iets groters doen, en dat vertelde ik tussen neus en lippen door aan Andreas, met wie ik een huis deel. Hij bleek met precies hetzelfde idee rond te lopen. Daarna zijn we samen aan het script voor de video’s gaan schrijven.
Belle: We hadden deze drie songs geschreven, en ik vond ze mooi samen gaan. We wilden ook rond deze tijd weer wat van ons laten horen. Omdat we het zonde vonden hier alleen een EP van te maken, besloten we drie hoofdstukken van elk drie liedjes te maken, die in 2016 het album worden. De videoclips zijn deels opgenomen in Amsterdam en deels in Sarajevo. Waarom gingen jullie naar het Oostblok?
Belle: Een paar jaar geleden heb ik een reis door Oost-Europa gemaakt, toen ben ik ook in Sarajevo geweest. Toen we aan het brainstormen waren over locaties moest ik terugdenken aan die reis. Alle mensen van mijn leeftijd die ik daar sprak, hebben de oorlog meegemaakt, maar iedereen is gefocust op de toekomst en superbedrijvig. Als je vraagt waarom ze zo zijn, antwoorden ze dat het geen zin heeft om op het verleden terug te kijken. Mensen die elkaars familieleden hebben vermoord wonen naast elkaar – die mate van acceptatie gaf zo’n bijzondere sfeer. Voor de video dacht ik: die stad geeft een krachtig beeld. Sebastiaan: We wilden een internationaal gevoel aan de clips geven. Sarajevo voelt heel rauw aan. We hadden met wat voorwerk via Google Maps wel wat ideeën voor shots, maar het werd ons ook in de schoot geworpen. Je ziet de oorlog, er zitten overal kogelgaten in de muren. Sommige stukken van de stad zijn heel cinematografisch: slecht verlicht, donker. Alles werkte daar heel goed. Chapter I bestaat uit de liedjes Tactics, Abstract en Trigger. Waar gaat dit hoofdstuk over?
Belle: Het is een verhaal met meerdere lagen, gebaseerd op mijn depressies van toen ik jonger was. Ik heb heel lang met mezelf geworsteld. Het drieluik behandelt de drie stadia in een destructieve relatie. De laag eronder is de relatie die je tot jezelf hebt: je worstelingen, en dat het soms moeilijk is om met jezelf te leven. Je moet wel, en het is niet altijd zo dat er niks aan de hand is. Tactics gaat over het moment dat je blij bent met jezelf en leuk bent voor de mensen om je heen. Abstract gaat over dat je jezelf niet goed begrijpt: waarom ben ik zo, waarom gebeuren deze dingen en waarom kom ik daar niet uit? Trigger gaat over het idee dat je niet met jezelf kunt, maar je wel moet. Dat is het meest donkere. Ik zing ook: “I could never be with you.” Niet echt een happy end. Ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is.Nu gaat het goed met mij, en kan ik dit ook gebruiken als inspiratie voor onze muziek en teksten. Om mijn creaties naar mezelf te kunnen verantwoorden, moeten die lagen er ook in zitten. Het spanningsveld tussen teksten en de boodschap vind ik interessant. Elliot Smith bijvoorbeeld kan heel goed vrij nonchalant iets zingen terwijl hij iets heel heftigs vertelt – dat creëert weer een andere laag. Dat zet je aan het denken en schudt je wakker: wow, wat gebeurt hier?Op 30 april is in Doka, de kelder van het Volkshotel, laat CUT_ de Chapter I - videotrilogie in zijn geheel zien en treden ze ook op.