Dit is wat Chad Hugo van N.E.R.D. tegenwoordig doet

Foto's door Daniel Kohn

In een grote ruimte in de Record Plant-studio’s in Hollywood doet Chad Hugo een paar jumpshots met een basketbal. Ondanks de extra grote basket mislukt elke poging, maar toch is hij relaxt. Hij doet zijn overhemd uit en zijn das en muts af waardoor zijn Tupac-shirt tevoorschijn komt. Ik vertel hem dat het vandaag achttien jaar geleden is dat het rapicoon overleed. Hij trekt zijn wenkbrauw op, pakt zijn telefoon erbij en checkt Google. Meewarig schudt Hugo zijn hoofd, niet zozeer om de dode Tyupac, maar omdat hij daar zelf geen rekening mee had gehouden.

“Ik pakte het eerste shirt dat ik kon vinden vanochtend,” zegt hij zachtjes. “Ik denk dat we Urban Outfitters hiervoor moeten bedanken.”

Achter het glazen raam in de studio staat een mengpaneel. Daarachter zitten The Wrestlers, een electroduo uit Houston van wie Hugo het laatste project produceert. Tussen het basketballen door luistert Hugo naar de muziek. Hij staart naar het plafond, neuriet mee en schiet voor het eerst raak.

“Ik had tien shots nodig, ik ben blij dat deze er eindelijk in zit,” zegt hij met een brede grijns.

De producer kijkt om zich heen en wijst om zich heen: “Oh man, in de zomer van 2001 gebeurde hier zoveel. We hadden Snoop in deze studio die nu geen studio meer is, en Nelly in weer een andere ruimte. Er was nog iemand maar ik kan me niet meer herinneren wie dat was, maar het ging non-stop door.

Voor Hugo is de studio al meer dan een decennium lang vertrouwd terrein. Het is de plek waar veel van zijn hits, die hij samen maakte met productiepartner Pharrell Williams’, zijn opgenomen. Deze plek is één van de belangrijkste redenen waarom hij zijn veilige haven Virginia – waar hij met zijn familie woont – verlaat.

Terwijl Pharrell het gezicht was van zowel The Neptunes als van het funkrockproject N.E.R.D., bleef Hugo meestal achter de schermen. In de afgelopen jaren is de ster van Pharrell omhoog geschoten door samenwerkingen met sterren als Daft Punk, Gwen Stefani, Robin Thicke en Alicia Keys, en door zijn eigen hitsingles (Happy, kent iemand die track toevallig?). Hugo werkte ondertussen samen met iets minder gevestigde namen als Kenna, Earl Sweatshirt, The Internet, en de Maleisische singer/songwriter Yuna, en hij werkte mee aan de documentaire Manny, over de beroemde bokser Manny Pacquiao.

Door zijn voorkeur om vooral achter de schermen te opereren, zoekt Hugo zelden de publiciteit. Na het basketballen en nadat we dertig minuten gepraat hebben is de conclusie dat Hugo’s antwoorden variëren van ontwijkend tot ongrijpbaar. Dit komt niet voort uit een gebrek aan respect of aandacht, integendeel: het komt doordat er zoveel dingen in zijn hoofd rondgaan dat hij gewoon zegt wat er in hem opkomt – of het nou relevant is of niet. Hij leeft op als we het over zijn familie hebben. Eén van zijn beste herinneringen gaat over het moment waarop zijn oudste kind een N.E.R.D.-show zag in Virginia, eerder dit jaar.

Hugo is en blijft iemand die een studie maakt van muziek en hij werkt momenteel hard aan zijn project Chad Hugo Experience. Of zoals zijn manager Corey Smyth zegt: “Chad doet alleen wat Chad wil doen.”

Nadat we ongeveer drie kwartier in de grote kamer hebben gezeten, zegt Hugo half grappend dat hij mijn stem op zou kunnen nemen voor een track van de Chad Hugo Experience. Op het moment dat ik onthul dat ik ooit uit het koor van mijn lagere school ben gezet, arriveert de door Hugo bestelde chai tea van de Starbucks, precies de opkikker die hij nodig heeft. Dit is tegelijkertijd het teken dat hij weer aan het werk moet.

Als de laatste track van The Wrestlers uit de luidsprekers schalt, knikt Hugo subtiel met zijn hoofd op en neer. Wanneer de beat steviger wordt, groeit zijn enthousiasme. Dezelfde grijns verschijnt op zijn gezicht als toen hij de bal in de basket gooide. Hugo verplaatst zich langzaam van het mengpaneel naar de verhoging, en staart wat in het niets; dit is precies zoals hij het graag heeft.

Noisey: Wat is jouw betrokkenheid bij The Wrestlers? Is het alleen toezicht houden en het uitvoeren van de gebruikelijke taken als uitvoerend producent?
Chad Hugo: Ik ben hier op locatie voor als ze me nodig hebben. Vandaag ontmoette ik Alesso en zijn mensen die hier aan wat dingen werken. Ik weet nog dat ik met ze hing in Manilla en hoe chill dat was. Deze gasten (The Wrestlers) zijn lekker bezig. Ze representen Houston. Dat is grappig om te zien, want vroeger gebeurde dit veel meer. Zoals: “We’re reppin Hollis’ Queens,” en Missy Elliot represente P-town (Portsmouth, VA). Ik ben daar in het ziekenhuis geboren, dus ik represent P-town. (extra checken) En zij hebben het dus over Tex-Mex, barbecueën, Beyoncé, en Slim Thugga. Dat vind ik cool.

Je bent druk met het werk dat je doet met gasten als Earl Sweatshirt en The Internet, maar tussendoor ben je ook behoorlijk druk.
Ik doe van alles, ik heb gedraaid met mijn vriend Daniel Biltmore van Baltimore, onder de naam MSSLCMMND. Een shout out naar hun. We hebben wat mixtapes gemaakt en wat dingen gedraaid. We gingen als troubadours te werk voor een tijdje.

Hoe zit het met Pharrell? Werken jullie nog weleens samen?
Pharrell en ik zijn vrienden en ik ben een fan van zijn muziek. We traden laatst nog samen op tijdens een NBA Allstar-wedstrijd in onze thuishaven Virginia Beach. We rockten een show voor het lokale radiostation. Iedereen werd gek weet je, al die mensen op dat grasveld die ons toejuichten. Het was een reünie-optreden van N.E.R.D. Ik was wel een beetje bezorgd om mijn 14-jarige dochter die er ook was. Mijn kinderen zijn fans van de muziek en kennen alle woorden.

Is het niet gek dat je kinderen net zo oud zijn als je grootste hits?
Ja, dat is zo. De wereld verandert en je kunt niet in het verleden blijven hangen. Maar als je een nummer maakt, hoop je dat het een klassieker wordt. Muziek is een fragment uit de tijd, het is op zichzelf een tijdmachine. Zoals in de film Back to the Future, daar was het een DeLorean. Hier is het een mp3. Vinyl als je geluk hebt.

Hoe zou je de wervelstorm omschrijven die de muziek heeft veranderd, sinds je eerste Neptunes-hit?
Het veranderde mee met de technologie, en dat is niet per se iets slechts. Mensen hebben toegang tot alles in een handomdraai (Hugo pakt zijn iPhone erbij om zijn punt duidelijk te maken). Deze dingen zorgen weer voor allemaal apps op het gebied van muziek. Ik heb mijn Korg-synthesizers, een geluidsmodule als back-up en Monotone op mijn telefoon. Ik heb zelfs een tuner en een compressor. Er bestaat zelfs zoiets als Smule en dat maakt ter plekke een liedje, een instant tune.

Zie je technologie als gereedschap om muziek te verbeteren?
Het kan een hulpmiddel zijn. Soms gebruiken mensen hun telefoon om ermee te communiceren, maar soms hebben ze ‘m in de hand terwijl het eigenlijk niet nodig is. Dit ligt dieper en we hoeven het er niet echt over te hebben. Ik vraag me af wat Ralph Waldo Emerson zou doen als hij een iPhone zou hebben. Ik vraag me af of hij dan zo zelfredzaam zou zijn geweest.

Hoe lukt het je om zo teruggetrokken te blijven in de dagen van Twitter en Facebook?
Twitter is een goede plek om je mening te ventileren. Voor sommige mensen is het hun leven. Maar voor mij, soms denk ik.. ik wil niet teveel zeiken over Twitter hoor, misschien ligt het aan mij en gebruik ik het gewoon niet goed. Dat zal het wel zijn.

Waar gebruik je het voor dan?
Eerder gebruikte ik het altijd om nieuwe songs te droppen. Zo van: hier is een nieuwe track, ik heb er verder niet veel over te zeggen maar het is gratis. Ik weet niet of het kwaad kan voor de business. Mijn manager Corey vroeg me om ermee te stoppen omdat ik er geld mee kon verdienen ofzo. Toen ik het op SoundCloud zette en ik vroeg “Waar is mijn geld?”, zei hij dat het promotie was. (Lacht) Het verschil tussen die twee is dat SoundCloud oranje is en Twitter blauw. Dat is waarom het echte maken van songs leuker is dan het uitbrengen ervan. Ik leer liever van iemand met kennis en ervaring, dan dat ik iets kuts maak. Families en structuren veranderen met het tikken van de tijd, maar je moet je conformeren naar een bepaald schema. Er zijn vier seizoenen en er zijn feestdagen die je op de kalender kan afvinken. Ook helpt het voor mij om een wekker te zetten als ik ergens naartoe moet. Ik kijk uit naar de iPhone 6, en dat horloge ziet er ook wel vet uit. Ik denk dat ik er daar ook wel eentje van neem.

Daniel Kohn checkt nu zijn telefoon. Volg hem op Twitter.