Sinds twee weken is het tweede seizoen van De Beste Singer-songwriter van Nederland gaande en afgelopen maandag beleefde het programma een heftig dieptepunt. Eerst was er een jongen die er echt werk in had gestoken om eruit te zien als Tom Waits. Hij zong een lied over een onbereikbaar meisje en dat hij een beetje gek was. Tot zover niks aan de hand, het liedje was best oké en kwam authentiek over. Maar een geraffineerd opgebouwde montage liet geen misverstand bestaan over de emotionele impact van dit nummer. Eric Corton begon namelijk te huilen. Eerst heel zachtjes, daarna ook met echte tranen. Hier was, zo begreep Nederland, iets unieks aan het gebeuren. Eric Corton die huilt. Zelfs Afrikaanse kindjes op het randje van de hongerdood brachten deze man van staal niet zo uit balans. En na Corton snikten Miss Montreal en Giel mee.
Hierna volgden een paar kandidaten die te slecht waren om bij te gaan huilen. Maar toen zong een studentenmeisje (derde jaar SPH, zoiets) een lied over haar overleden moeder. Je voelde al: dit kon wel weer eens heel emotioneel worden. Het nummer was een kleinkunstachtige berwerking waar de oneindige leegte van het lieve studentenmeisjesuniversum resulteerde in zinnen als ‘je rijdt me, begrijpt me’. Eric had weer natte ogen. Sanne ‘Miss Montreal’ Hans kroop in tranen tegen de schouder van Giel. Waarna Giel met een gebroken stem ‘oh Sanne, jij ook’ huilde. Ontroering golfde over Twitter. Een dag later stond het studentenmeisje op 1 in de iTunesdownloadlijst.Er was een tijd dat Giel zich nog wel eens live op de radio liet pijpen. Dat was in dezelfde periode dat hij opriep poederbrieven naar de KRO te sturen, aan zijn uiterlijk te zien zwaar aan de crack zat en binnen de geserreerd rebelse omgeving van 3FM nog weleens echt grenzen overging. Daarvoor werd hij dan ontslagen. En als je dan een paar maanden later de radio weer eens aandeed, was Giel weer aangenomen en gebruikte hij live en om vage redenen drugs in zijn uitzending.Van alle stromingen heeft Giel voor singer-songwriters gekozen om een programma omheen te maken. Hij redde niet de hiphop van de TROS. Gaf dj’s, verkracht in de BNN-flop Beauty & The Beat, niet de kans wat zelfrespect te tanken. Zelfs het net zo marginale, maar veel actuelere genre garagerock is interessanter. Check Mozes & The Firstborn en traumahelikopter er maar op na. Er waren zo veel betere opties dan een reeks over droeftoeterij. Zo veel!De oude Giel staat zo ver af van huilen om krampachtig vormgegeven leed in de vorm van rijmelarij. Serieus, Giel? Huilen? In een programma vol in zelfmedelijden gedrenkte marginaliteit en ge-“dit nummer gaat over”, gevolgd door een weerzinwekkend verhaal waaruit vrijwel altijd blijkt dat het meisje dat je afwees gelijk had? Hou toch op. Ik wil iedereen graag oproepen elke keer dat Giel weer met tranen in de ogen en een brok in de keel te zien is, boze poederbrieven naar de VARA te sturen.Op zoek naar een stageplek? Er komt er binnenkort eentje bij ons op de redactie vrij. Check de vacature hier.
Advertentie