Als we Yung Lean mogen geloven verschijnt in februari zijn nieuwe album Warlord, een verzameling muziek waarvan ik ernstig vermoed dat het mijn leven in positieve zin gaat veranderen. Ik trok gisteren dan ook in een overenthousiaste stuip toen ik erop gewezen werd dat het album op iTunes stond. Tenminste, zo leek het. Op de aangewezen plek vond ik een verzameling nummers, gebundeld als Warlord van Yung Lean, maar voorzien van ongeloofwaardige (want super lelijke) cover-art. Ook was het stil op de social mediakanalen van Lean zelf.Wat is hier aan de hand? Iets geks. Deze post op Reddit biedt een soort van antwoord. De liedjes in de iTuneslijst zijn demoversies van nieuwe nummers van Yung Lean, en de tracklist komt niet overeen met de definitieve versie van Warlord, wordt gezegd door mensen die banden hebben met het Sad Boys-kamp. Ook schijnt Yung Gud (een van Lean’s vaste producers) te hebben getweet dat dit niet het echte album is, om die tweet vervolgens te verwijderen. Het lijkt erop dat de Sad Boys het voorval dood willen zwijgen, en/of momenteel juridische stappen ondernemen in de luwte.Blijkbaar is iemand in het bezit geraakt van de demo’s, en wil diegene nu snel geld verdienen door het als album te koop aan te bieden. Het roept de vraag op hoe makkelijk het is om een album op iTunes te krijgen, en of er wel enige controle plaatsvindt. En hoeveel zou je kunnen verdienen als je nu de Jingle Bells-demotrack van je Yamaha-keyboard aanbiedt als het nieuwe album van Frank Ocean?Bij customer reviews onder het neppe Warlord-album, staat inmiddels een waarschuwing: “Please be aware that this is a fan made albums and the real album should be out soon. Please be aware that the profits from this will not go to the artist.”Kijk in afwachting van het echte album nog eens naar Hoover, want waarom ook niet:
Advertentie