Er is een petitie gestart om de festivalhaters in Amsterdam te dwarsbomen

Beeld: Raymond van Mil

Het is niet helemaal duidelijk of het aantal festivalhaters in Amsterdam toeneemt, maar hun stem wordt in elk geval steeds luider. Klagen over festivals in de hoofdstad leek vorig jaar rond deze tijd een hoogtepunt te bereiken, en de klaagzang wordt ook dit jaar gewoon weer opgepakt. Het viel Mirik Milan, Nachtburgemeester van Amsterdam, ook al op, en daarom is hij als tegengeluid een een petitie gestart vóór festivals.

Noisey: Ha Mirik, als Nachtburgemeester van Amsterdam ben je een petitie begonnen tegen de betutteling en voor ruimte voor festivals in de stad. Is het er zo erg aan toe?
Mirik Milan: Er wordt steeds harder en feller geklaagd over festivals in Amsterdam. Hoewel het groepje klagers relatief klein is, ontstaat er wel een negatief beeld van festivals. Ze zetten festivals weg als de veroorzaker van drukte en overlast in de binnenstad. Natuurlijk, het is druk in de binnenstad – op de Dam, in de Kerkstraat – maar dat komt echt niet alleen door festivals. De mensen die daarop afkomen zie je niet zo snel bij Madame Tussauds in de rij staan, eerder in een tweedehandswinkel aan de rand van het centum.

Het actiecomité De Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad gaat op Koningsdag met een app geluidsoverlast meten. Was dat voor jou de druppel?
Dat is iets waar mijn haren recht van overeind gaan staan. Het is stemmingmakerij. Met een mobieltje is het onmogelijk om overlast te meten. Natuurlijk is er weleens overlast, maar ik merk steeds meer dat emoties het voor het zeggen krijgen.

Ik zocht eens uit hoeveel festivals er eigenlijk in Amsterdam zijn. Dat blijken er meer dan driehonderd.
Maar daar worden ook tulpenfestivals, volleybalwedstrijden op de Dam en indoor-festivals onder gerekend, en alle feestjes tijdens ADE en oud & nieuw. Waarom ben je de petitie gestart?
In Amsterdam wordt er momenteel gesproken over de evenementennota. Nu al merk je dat bepaalde zaken worden teruggeschroefd, zoals het geluidsniveau van DGTL. Alsof de negatieve beeldvorming nu al invloed heeft op het beleid. Ik ben er zeker voor om op zoek te gaan naar kwaliteit in festivals, maar dan moet er wel een eerlijke dialoog mogelijk zijn. Die is er nu niet. De kleine groep nee-zeggers laat vooral van zich horen, en die zijn pertinent tegen festivals. Er is weinig ruimte voor discussie. Het gebeurt nog weleens dat ze een rechtszaak tegen een festival aanspannen, in de hoop dat de gemeente de vergunning intrekt. Dat is veelzeggend: er valt bijna niet mee te praten. Met deze petitie wil ik het geluid van de middenmoot laten horen.

Els Iping van De Vrienden van de Binnenstad maakte al eens de vergelijking met gedwongen seks. Ze zei: gedwongen meefeesten zou net als gedwongen seks strafbaar moeten zijn.
Die had ik nog niet gehoord, maar het is precies de tone of voice waar ik het over heb. Zij willen dat iedereen in de binnenstad om elf uur op bed ligt. Maar de functie van steden is veranderd, en de schuld daarvan ligt niet bij jongeren. De tegenstanders doen net alsof elke festivalganger een halve zool is die het liefst met twee biertjes in zijn handen staat en verder nergens wat om geeft. Maar kijk naar Amsterdam Open Air in Gaasperpark, waar het festival op eigen intitiatief aan het begin van het broedseizoen het park broedklaar maakt.

Gaan de nee-zeggers het ooit van je winnen?
Nee, festivals gaan nooit de binnenstad uit. D66 is momenteel de grootste partij van Amsterdam, en dat zegt best veel: er is ruimte voor de middenweg.