“Een uur lang hield een gast zijn middelvinger omhoog - denk je echt dat dat me raakt?”

Een interview met dj Dave Roelvink, dat was prima, maar op één voorwaarde: het moest een serieus gesprek worden. Want in tegenstelling tot wat cynisch Nederland denkt, is het Dave Roelvink ernst: hij werkt hard aan zijn dj-carrière, pakt alles wat hij pakken kan. Hij is er zelfs voor in de leer bij de enige echte master of the wheels of steel. En waarom ook niet? Waarom zouden we Dave Roelvink minder serieus nemen dan Dave Clarke? Nou, je snapt wel wat er nu volgt.

Noisey: Dit moet een serieus gesprek worden. Waarom?
Dave Roelvink: Omdat ik mijn dj-carrière zelf ook serieus neem. Ik doe dit niet eventjes erbij omdat ik nu populair ben, ik wil dit volgend jaar ook nog doen. Ik ben er echt serieus mee bezig en dus wil ik in interviews ook serieus worden genomen.

Bedoel je dat dat niet altijd het geval was?
Ik ben zelf ook niet achterlijk, ik weet dat veel mensen me zullen plaatsen in het rijtje van bn’ers die in het weekend vanuit hun bekendheid een beetje schnabbelen als dj. En natuurlijk ben ik dat ook, een bn’er, dus ik snap dat ik niet meteen op respect hoef te rekenen. Ik moet me bewijzen.

In interviews met je vader Dries Roelvink is te lezen dat hij het tijd vond dat je wat ging ondernemen. Er moest nodig wat peper in je reet.
Dat klopt wel. Ik deed niet veel. Ik hing een beetje op de bank en ging uit.

En toen dacht je: dan maar dj’en.
Dat vond ik altijd al leuk. Een aantal vrienden van me zijn het, andere vrienden geven veel feestjes in Amsterdam. Ik zag ze vaak aan het werk en vond het altijd mooi om te zien. Ik wilde het ook proberen, maar heb het lange tijd van me afgehouden, omdat ik niet in het rijtje bn’ers wilde komen die ook zo nodig moeten gaan draaien. Maar als je het heel leuk vindt en je denkt dat je iets anders hebt te bieden dan de rest, dan vind ik dat je het best mag proberen.

Hoe klinkt ‘de rest’ dan?
Ik denk dat ik een hele andere stijl heb dan de gemiddelde bn’er die dj’t. Zij draaien toch vooral veel top 40 en gaan mee met de massa. Wat ik probeer te doen is meer club en underground te draaien, zoals afrohouse, deephouse en r&b. En ik probeer een eigen stijl te vinden. Ik wil mijn eigen ding doen. En dat gaat goed, in anderhalve maand tijd zijn er 190 boekingen bijgekomen. Nu weet ik: genoeg organisaties boeken me zodat ze mijn gezicht op een poster kunnen zetten en daarmee de tent vol kunnen krijgen, maar daar kan ik zelf niets aan doen. Het is in zekere zin ook fijn: ik krijg de kans om te bewijzen dat ik ook echt kan draaien en dat die organisaties me om die reden een volgende keer terugvragen.

Wat heb jij, denk je, te bieden?
Ik denk dat er maar weinig mensen na een optreden kunnen zeggen dat ik absoluut niet kan draaien. Natuurlijk, ik had ook de bekende sync-knop kunnen gebruiken, maar ik heb juist gewacht met draaien totdat ik het zonder hulpmiddelen kon. Omdat ik al wist: als ik meteen ga beginnen en ik druk zo’n sync-knop in, dan krijg je reacties als ‘zie je nou wel’. Vorige week was het echt te gek. Ik had toen mijn eerste credible optreden, in Bloemendaal. Dan sta je toch wel tussen gevestigde namen. Mensen kwamen achteraf ook naar me toe, van ‘je kan echt lekker draaien’. Mensen schrokken er echt van.

Was het een kwestie van pakken wat je pakken kan?
Ik heb overal ja op gezegd. Als mensen het leuk vinden dat ik kom, ga ik er gewoon heen. Ik moet ook iets opbouwen, ik kan er niet vanuit gaan dat ik meteen in de hotste clubs van Nederland sta zonder dat ik iets kan. Daar werk ik naartoe. Dat ik niet alleen word geboekt omdat ze met mijn gezicht op de poster de zaal voltrekken, maar echt om de reden dat ze me een keer hebben zien draaien en dat tof vonden.

Van wie heb je het draaien geleerd?
Ik heb eerst een dj-cursus gevolgd aan de DJ School in Gorinchem. Daarna ben ik via de realitysoap [De Roelvinkjes, red.] mijn huidige manager Peter Gelderblom tegengekomen. Hij is goede vrienden met DJ Jean en tijdens de opnames van onze soap hadden we al eens met elkaar gewerkt. Hij zei: als je iets wilt weten of iets nodig hebt, kun je me altijd bellen. Dus belde ik die dag erna meteen met de vraag of ze me een beetje onder handen wilde nemen. Nu spreek ik één keer in de week met ze af in de studio in Maassluis. DJ Jean is toch wel een gevestigde naam, hij weet echt wel hoe je iemand moet leren draaien. Hoe is het met hem in de studio?
Ja, gezellig. Hij is een beetje hetzelfde als ik hé, dat is algemeen bekend. Onder het genot van een borreltje staan we te draaien. Hoe vindt hij het gaan?
Goed wel. Ik was een keertje drie weken niet geweest, toen ik weer langskwam merkte hij echt vooruitgang. Dat is op zich niet zo gek. Als je zoveel optredens hebt, van uren en meters maken leer je ook gewoon. Ik ga met de week vooruit.

Wat is nou het beste advies dat je van Jean hebt gekregen?
Adviezen geeft ie niet echt, hij is geen psycholoog, maar hij brengt me wel de kunst van het draaien bij. Waar je op moet letten, hoe je op het publiek kunt reageren. Het is erg gezellig en er valt altijd nog meer te leren. En ja, natuurlijk hebben we het over meer dingen dan alleen muziek. Maar wat er verder in Maassluis gebeurt, blijft in Maassluis.

Je vader is ook artiest, en in zijn carrière niet altijd even serieus genomen. Hebben jullie het daar over?
Bij hem was het meer een tussenfase. In het begin werd hij juist serieus genomen. Hij had optredens in Carré en het Concertgebouw. Toen na een tijdje die gele zwembroek kwam, sloeg het een beetje om.

Heeft hij het wel eens met je over het leven na de gele zwembroek gehad?
Nee, niet echt. Maar als iemand altijd doorgaat en schijt heeft aan wat iedereen zegt, dan is het mijn vader wel. Ik kan me er ook niet heel erg storen aan wat mensen zeggen. Maar dat mijn vader onverstoorbaar doorgaat, daar kan ik alleen maar respect voor hebben.

Is het eigenlijk niet een gekke tegenstelling: je wilt niet profiteren van je bn’er-schap, maar tegelijkertijd haal je daar je boekingen uit.
Je moet harder knokken. Niet om boekingen binnen te krijgen, maar om serieus genomen te worden. Mensen misgunnen je sneller iets. Ik heb online genoeg opmerkingen van andere beginnende dj’s voorbij zien komen, dat ik niet kan draaien en zo. Terwijl: hoe weet je dat als je nog nooit bent wezen kijken? Anderen vinden me weer een lul, omdat ze denken dat ik de boekingen voor hun neus wegkaap. Maar ik vind het leuk, en volgens mij is het niet illegaal om als dj te beginnen, dus dat doe ik lekker. En het gaat goed.

Natuurlijk, er zijn nog altijd haters. Er was een keer een gast die een uur lang tijdens mijn optreden met zijn middelvinger omhoog stond. Volgens mij had ‘ie er zelfs kramp van in zijn schouderblad. Ik ben toen op hem afgestapt. Ik was gewoon benieuwd waarom hij dat deed. Ik ben dan serieus benieuwd wat er in zo iemand zijn hoofd omgaat. Waarom wil je een uur van je leven aan mij verspillen. Als ik iemand niet mag, draai ik me om, ga ik een sigaretje roken en wacht ik tot de volgende dj begint. Alsof het me interesseert. Als er vierhonderd gillende meisjes voor de dj-booth staan, en dat gebeurt echt, dat ze flauw vallen en daar staan met shirtjes met mijn gezicht erop, spandoeken. En dan sta jij daar met je middelvinger, denk je echt dat dat me raakt?

Wacht even. Daar ga je iets te snel. Wat zei je nou over die meisjes?
Ja joh. Ik had laatst een meet & greet op een kermis in Nijmegen. Toen ik daar kwam, zag je ze zo één voor één omvallen. Als ik optreed, gebeurt dat ook weleens. Dan vallen ze gewoon flauw. Eén keer ben ik naar een meisje in de EHBO-post gegaan, maar ik kan niet in de zaal rondlopen. Het is moeilijk, na een optreden moet ik onder beveiliging van de portiers eigenlijk snel de auto weer in, anders kom ik niet meer weg. Ik vraag altijd aan de locatie waar ik optreed of er twee portiers bij me in de buurt kunnen blijven, ook als ik in de booth sta. Het is een keer gebeurt dat ‘ie afbrak, omdat ze eroverheen klommen.

Wil je die fans - die misschien niet in de eerste plaats voor je muziek komen - nog iets meegeven?
Vaak staat er groepje voor de booth dat een uur lang gilt en me alleen maar aankijkt. Zij horen waarschijnlijk niet eens wat ik draai. Ik zou hen wel willen meegeven: ga eens een half uurtje in de zaal staan en geniet van de muziek, want het is best leuk.

Thanks!
Top!

Als je dit leuk vond, check dan ook eens: