Een openhartig gesprek met de crazy festivaldude die dit weekend zijn eigen festival houdt

Op een festival kan je van twee dingen zeker zijn: je moet ineens nodig poepen wanneer je vooraan staat bij je favoriete artiest, en ergens loopt altijd wel die kale vijftiger met regenboogtrui en een pols vol festivalbandjes rond.

Iedereen die in België of Nederland woont en niet onder een steen leeft kent ‘crazy festivaldude met de regenboogtrui en de tientallen festivalbandjes!’ – dat weet ik niet zeker, maar ik neem het wel aan, want zijn facebookpagina heeft ondertussen meer dan 25 duizend likes. Crazy festivaldude met de regenboogtrui en de tientallen festivalbandjes! heet eigenlijk Roger, is 56 jaar oud, woont in het Belgische Weelde en heeft al zo veel festivals bezocht dat hij letterlijk elk nummer kan spelen op zijn luchtgitaar. Deze zaterdag vindt de vijfde editie van zijn eigen festival, Rogerfest, plaats in concertcafé Blue jeans XL in het Belgische Ravels. Dat leek ons de perfecte aanleiding om uit te zoeken wat er allemaal speelt onder dat blinkende hoofd van crazy festivaldude met de regenboogtrui en de tientallen festivalbandjes!.

Noisey: Dag crazy festivaldude met de regenboogtrui en de tientallen festivalbandjes!, Wanneer ben je begonnen met bandjes verzamelen?
Crazy festivaldude met de regenboogtrui en de tientallen festivalbandjes!: Mijn eerste festival was Rock Werchter. Ik ging er op m’n 35ste naartoe om Neil Young te zien, een van mijn favoriete artiesten. Ik vond het prachtig, daar aanwezig zijn voelde alsof er een last van m’n schouders viel. Maar toch heeft het daarna lang geduurd voordat ik opnieuw een festival bezocht: zo’n tien jaar ongeveer, op het moment dat mijn toenmalige vrouw en ik uit elkaar gingen. Mijn dochters waren toen vijftien en zestien en begonnen al wat vaker naar feestjes te gaan, meestal in jeugdhuizen. Ik herinner me dat er toen veel punkoptredens waren, de Heideroosjes en zo. Na die feestjes ging ik ze meestal ophalen met de wagen, en de sfeer in die jeugdhuizen beviel me wel. De derde keer dat ik ze ging halen, stopte ik gewoon enkele slaapzakken in de auto en ging ik mee feesten. Na verloop van tijd begon ik ook meerdaagse festivals als Sjock en Dour te bezoeken. Dat liep misschien wat uit de hand, want dit jaar heb ik al zo’n zeventien meerdaagse festivals bezocht.

Waarom doe je het?
Ik noem het zelf een uit de hand gelopen hobby. Enkele jaren geleden werd ik ontslagen door mijn toenmalige baas, ik sorteerde toen tweedehands kleding in Tilburg. Erg jammer vond ik dat niet, ik werkte namelijk al enkele jaren met stekende pijn in mijn nek. Toen ik daarmee naar de dokter ging, bleek dat ik een dubbele nekhernia had. Sinds mijn ontslag had ik meer vrije tijd en ging ik dus ook meer naar festivals. Ik merkte dat ik op die feestjes geen last had van pijn in mijn nek, ze werkten als een soort pijnstiller – reden te meer om zo veel mogelijk festivals te bezoeken. Ik doe het ook voor de geweldige sfeer die er hangt, en voor de mensen die je er ontmoet. Veel mensen die op latere leeftijd scheiden, net als ik, blijven gewoon doorgaan met hun leventje. Ze gaan actief op zoek naar een partner, hebben een tijdje een nieuwe vriendin, zetten weer een punt achter die relatie en de cyclus gaat verder. Daar heb ik geen zin in, geef mij maar festivals.

Wanneer ik je tegenkom op festivals zie ik je vaak erg uitbundig headbangen of crowdsurfen. Is dat op aanraden van de dokter?
Op het moment zelf voel ik er niet veel van, maar als alle alcohol uit mijn bloed is verdwenen, doet mijn nek wel pijn ja. Maar dat neem ik graag voor lief, ik voel me nu veel beter dan ooit. Mijn sterrenbeeld is weegschaal, dus alles blijft wel wat in balans. Dat crowdsurfen is trouwens meestal niet mijn eigen keuze. Ik weeg maar 62 kilo, dus enthousiastelingen hebben er maar weinig moeite mee om me in het heetst van de strijd in de lucht te gooien.

Heb je vaste festivalmakkers die je vergezellen?
De laatste jaren ga ik meestal alleen. Ik kan veel harder genieten van een festival als ik met niemand rekening hoef te houden. Eenzaam ben ik nooit, want er zijn altijd wel mensen die me herkennen en een praatje komen maken. Afgelopen zomer kwam er een kerel naar mij die vroeg of ik zijn festivalpapa wilde zijn; sindsdien heb ik al enkele mensen geadopteerd als festivalzoon.

Zijn er ook haters?
Natuurlijk, die zijn er altijd. Twee jaar geleden had ik Werchter bezocht, en nog voordat ik thuis was kreeg ik bericht dat er een haatgroep jegens mij was opgericht op Facebook. Blijkbaar had ik me te hard aangesteld op Rock Werchter. Op elk festival is er wel iemand die zegt dat ik weg moet omdat mijn gezicht hem niet bevalt. Sommigen vinden dat ik een aandachtzoeker ben, maar ik zie mezelf gewoon als entertainer. Ik probeer mensen altijd warm te maken voor een feestje door uitbundig te dansen en luchtgitaar te spelen of zo, maar dat schiet bij sommigen in het verkeerde keelgat. Dat is jammer, maar ik heb me erbij neergelegd.

Hoe financier je al die festivals na je ontslag?
Ik leef van een uitkering, en ook heel spaarzaam. Ik heb geen auto, geen computer, en een mobieltje van tien euro. Carapils is mijn lievelingsbier, dat help ook. Ik heb sommige organisatoren al horen zeggen dat het festival pas geslaagd is als Roger er is geweest. Het zou fijn zijn, mochten ze die woorden kracht willen bijzetten, als ze me gratis toegang of drank aanbieden. Jammer genoeg zien ze me ook niet overal even graag komen: op Pinkpop kom ik bijvoorbeeld nooit meer. Daar heeft de security me elke dag van het festival van de weide gegooid, omdat ze me raar vonden. Ze dachten dat ik te veel drugs op had, terwijl ik enkel alcohol en sigaretten gebruik.

Hoeveel bandjes heb je momenteel aan je armen hangen?
Een tijdje geleden zat ik op een festival te chillen, en toen begon het kleine zoontje van iemand die ik daar had ontmoet mijn bandjes te tellen. Hij telde er 150. Ondertussen zullen dat er zo’n 170 zijn.

Knip je ze soms ook af? Of heb je er een te sterke band mee?
Ik doe er geen enkele af. Zelfs de papieren bandjes laat ik hangen, ik maak geen onderscheid. De meeste vallen er na enkele jaren gewoon vanzelf af. Er is wel een merkbaar verschil in kwaliteit. De bandjes van Dour, wat trouwens mijn favoriete festival is, blijven er hoogstens vijf jaar aan hangen. Die van Groezrock gaan makkelijk acht à negen jaar mee.

Ik heb ergens gelezen dat zo’n festivalbandje een broedhaard van bacteriën, en bijgevolg erg goor is.
Ja dat wordt gezegd, maar daar lig ik niet wakker van. Ik zeep ze even goed in als de rest van mijn lichaam, dus volgens mij valt dat best mee.

Blijf je nooit achter de kapstok haken als je je jas ophangt?
Ik heb er eigenlijk verrassend weinig last van. Het lastigste is dat ze erg lang nat blijven na het wassen. Als ik uit de douche kom, moet ik vijf uur wachten voor ik een trui kan aandoen omdat de mouwen anders kletsnat worden.

Zorg je niet vaak voor opstoppingen als je bandje moet worden gecontroleerd aan de ingang van een festivalweide?
Ik weet het juiste bandje meestal snel te vinden, maar soms vind ik het inderdaad leuk om de controleurs wat te plagen. Dan toon ik hen mijn armen en zeg ik: zoek maar. Eén keer heb ik de fout gemaakt om een bandje om mijn enkel te doen. Dat was een paar jaar geleden op Graspop. Ik moest toen telkens mijn been in de lucht steken, waardoor ik een paar keer op mijn zak ben gegaan.

Heb je nog andere hobby’s? Ik zag op je facebookpagina dat je een moestuin hebt.
Ja, maar dat zou ik niet echt een hobby noemen. Ik ben wel een fan van wielrennen, vandaar ook de regenboogtrui. De sfeer op die wedstrijden is best vergelijkbaar met de sfeer op festivals.

Deze zaterdag organiseer je voor de vijfde keer Rogerfest, je eigen festival. Wat moeten we daar van verwachten?
Rogerfest is eigenlijk mijn verjaardagsfeest, ik verjaar op drie oktober. Voor mijn vijftigste verjaardag hadden mijn dochters een feestje georganiseerd, met optredens in een kroeg en een afterparty en camping bij mij thuis. Het was leuk, dus we zijn dat blijven doen. Rogerfest is trouwens ook elk jaar de afsluiter van het festivalseizoen. Na zaterdag bezoek ik geen festivals meer tot aan Pasen.

Heb je als de mogelijk meest ervaren festivalganger van de Benelux festivaltips?
Neem alstublieft niet te veel mee naar een festival. Ik neem telkens enkel mijn regenboogtrui, mijn legerbroek en mijn tent mee. Elke keer opnieuw zie ik jongeren zeulen met veel te veel eten, drinken en kleren. Als het festival voorbij is laten ze het daar ook allemaal liggen. Daar krijg ik tranen van in de ogen.

Dat siert je. Bedankt!

Rogerfest vindt aanstaande zaterdag plaats in Blue Jeans XL in Ravels-Eel, dat is in Belgie, met optredens van onder meer The Sedan Vault, We're Wolves en Leave Scars. Meld je aan via Facebook en ga. Noisey zal aanwezig zijn om verslag te doen.