Een levende kerststal met de Hollandse toppers van dit jaar

Ooit werd de kleine baby Jezus geboren in een stal in Bethlehem. Blijkbaar wist iedereen ervan. Er waren herders, goden, guys uit het oosten, dieren, sterren, ouders: volle bak dus. Deze gebeurtenis werd zo dope bevonden dat we er ieder jaar even aan terug denken aan de hand van een setje keramieke beeldjes in de vorm van iedereen die aanwezig was. Sommige mensen vinden het zelfs zó dope dat ze zichzelf verkleden als deze shit en zo in het winkelcentrum gaan staan.

Wij van Noisey gaan niet verkleed in een winkelcentrum staan, maar we zijn meer dan bereid andere mensen te verkleden om een event van 2014 jaar oud te vieren. Maar wel op onze voorwaarden. Die mafkezen uit het Oosten zeggen ons niets. We bepalen zelf wel wie er in onze kerststal staat. Enkel toppertjes. En Brainpower.

Jelte was overduidelijk de nieuwgeboren Messias van 2014. Hij won het festivalseizoen en vlamde in de meest awkward en tegelijk inspirerende en veelbesproken muziekdocu van het jaar. Zijn album, dat dit jaar uitkwam, werd misschien door critici aan het kruis genageld, maar dan hebben we dat maar vast gehad.

Probz is niet de vader van Jett Rebel, zowel biologisch als muzikaal niet, maar Jozef was ook niet de vader van Jezus, in ieder geval niet de biologische. Theoretisch gezien zou Jozef wel de muzikale vader van Jezus kunnen zijn, maar daar reppen de geschriften helaas niet over. Als ik erover nadenk heb ik ook echt geen idee wat voor muziek ze toentertijd in Jeruzalem maakten noch heb ik een idee van wat voor muziek ze nú in Jeruzalem maken. Je hoort daar nooit iemand over. Anyway, Probz was gaande dit jaar.

Ze bracht geen album uit, brak niet door tot de mainstream, ging niet viral en tóch was 2014 het jaar van Sevdaliza. Ze switchte haar style up en liet de haters haten. Ondertussen hing de internationale blogophere (fuck, ik hou van dat woord) aan haar sensuele lippen en dropte ze een paar pareltjes van het hoogst haalbare soort. 2015 wordt dan ook óók het jaar van Sevdaliza en ik kan niet wachten. Wat betreft die Maria vergelijking, idk.

Hoewel Lijpe zichzelf niet ziet als mocrorapper, was hij toch wel het toonbeeld van wat Marokkaanse rap los maakt in Nederland. Zijn collegavriend Ismo wist de woede van het Geenstijl-publiek over zich heen te krijgen, maar ondertussen was Lijpe degene die er met een platendeal vandoor ging en een EP dropte waar vriend noch vijand omheen kon. Dus, met recht in de rol van Balthasar, één van de drie Wijzen uit het Oosten: de artiest voorheen bekend als Lijpe Mocro.

Melchior was een wijze uit het Oosten die goud bracht naar Jezus en Eastside Flex is een wijze uit Capelle die dit jaar goud bracht naar je oor. Zo makkelijk kan een verband soms gelegd worden. Verder zijn we hier op de Noisey-redactie door de woorden heen waarmee we Ronnie kunnen ophemelen, dus als je wil weten waarom Ron heilig verklaard wordt, check dit, dit, dit of dit.

Ik fuck persoonlijk weinig met het nieuwe Typhoon-album, maar <_kerstgedachte>_ ik ga niet ontkennen dat áls er in 2014 een wijze uit het verre oosten was die in de kerststal thuishoort, het dan Ty is. Al zijn optredens waren sick, iedereen heeft naar het album geluisterd en bovenaan hun lijstje met beste albums van dit jaar gezet. Terwijl ik stiltjes aan het haten was, ging op de achtergrond Typhoon er gewoon vandoor met 2014. Meer power aan jou Glenn. </kerstgedachte>

HERDER IS FUCKING HARDER EN IEDEREEN IN DEZE DOMME TYFUS STAL MOET ZIJN HIPSTERIGE KUTMUZIEK UITZETTEN VOORDAT ZE HUN ROTBEK TERUGVINDEN IN EEN GIGANTISCHE POEL VAN HUN EIGEN BLOED.

Ewa jamang. Donnie heeft 2014 gekierd. Alle haters van zijn DJVT-achtige hakkelflow zijn de mond gesnoerd door zijn Appelsap-optreden, arty videoclip en talloze verschijningen in populaire media. Hij was oorspronkelijk gecast als wijze uit het oosten, omdat hij zo'n bovennatuurlijk wijze vent is natuurlijk, maar op het laatste moment is besloten hem in te zetten als herder. Want laten we wel wezen, iemand moet de kudde leiden naar een beter gevoel voor designerkleding.

De Common motherfucking Linnets hebben de gemoederen van muziekland dit jaar bezig gehouden en er is niets wat je er nog aan kan doen. De intriges, de roddels, de arrogantie, de Waylon, en niet te vergeten; de muziek.

Ik wilde per se Braintje in deze kerststal. Hij was een tijdje spoorloos verdwenen maar maakte begon oktober dit jaar een magistrale comeback. Hij bracht ons daverende eurohouse op Won't Come Back, liet zijn hart razen op Troubled Soul en sloot het jaar krachtig af met Rock. Een pionier op zowel Nederlands als Engelstalig vlak. Gefeliciteerd Gert Jan, je bent de ezel!