Een interview met BFF’s Jacco Gardner en Earth MK II

Vanavond presenteert Earth MK II (spreek uit als Earth Mark 2) het debuutalbum Music For Mammals. Earth MK II is de alias van de 25-jarige Hugo van de Poel. Uitgaande van zijn muziek en bijbehorend artwork verwacht je dat Hugo te omschrijven is als iemand die houdt van psychedelische drugs en dieren. Het is goed om zo iemand dan even te spreken, want alleen het laatste blijkt waar te zijn. Al klinkt Music For Mammals een stuk rafeliger, de gelijkenissen met Jacco Gardner zijn niet te negeren. Hoeft ook niet. De twee zijn elkaars best friends forever sinds de basisschool, delen een fascinatie voor psychedelische muziek, zaten eerder samen in The Skywalkers en aan Music For Mammals werkte Jacco mee als producer. Dus is het ook niet zo gek om ze samen te spreken.

Noisey: Hugo, jij en Jacco zijn beste vrienden. Is het dan wel handig als je hem ook nog eens als producer van je plaat vraagt?
Hugo: Jacco en ik maken van jongs af aan samen muziek. We hebben dat altijd al geprobeerd op te nemen, hoe crappy het ook klonk. Jacco is daar op een gegeven moment verder in gegaan dan ik, is ook een opleiding in die richting gaan volgen. Vaak ging ik bij hem langs om aan nieuwe nummers van mij te werken. Zo heb ik dat kunnen leren wat hij op school leert. Nu met deze plaat hebben we niet veel anders gedaan.
Jacco: Het technische deel is ook wel meer mijn passie. Ik had echt zin om aan Hugo’s muziek te werken. Ik vind zijn muziek heel goed en we zitten op één lijn qua muziek. Het was dan ook een bijna natuurlijke beslissing om de productie op mij te nemen. Het leek me ook weer heel fijn om na het einde van The Skywalkers weer samen aan muziek te werken.

Over The Skywalkers gesproken. Hugo, je zette laatst een oude clip van jullie ex-band op Facebook met de begeleidende tekst: ‘Whatever happened to this band?’ Dat kunnen jullie zelf vast beter uitleggen.
Hugo: Met The Skywalkers wilden we muziek maken waar niemand omheen kon, ook niet de lullende mensen in de kroegen.
Jacco: We speelden alleen met orgel en drums. Die beperking aan instrumenten was goed, maar als je daar twee jaar mee bezig bent, wordt het toch iets te veel van hetzelfde. Dan raak je erop uitgekeken.
Hugo: En we houden zelf toch ook wel meer van georchestreerde muziek, met meer lagen erin. Dat kon niet met The Skywalkers.

Wie besloot dan als eerst om ermee te nokken?
Jacco: We hadden op hetzelfde moment behoefte aan iets anders. Sinds we muziek luisteren, luisteren we naar hetzelfde. Dat gaat helemaal gelijk op. Jullie zijn een soort van kunstmatige tweeling.
Hugo: Dat is ook wel makkelijk hoor. Als Jacco iets tofs hoort, stuurt hij dat naar mij door en andersom ook. Het is bijna altijd raak. Onze iTunes ziet er daardoor al jaren hetzelfde uit.

Precies hetzelfde? Op het nummer af?
Hugo: Zo was het lange tijd wel. Tegenwoordig is het iets minder het geval.

Welke nummers ontbreken er bij Hugo die er wel bij jou in staan, Jacco?
Jacco: Er zijn weinig dingen die ik goed vind die Hugo niet trekt. Andersom is dat nog wel eens het geval.
Hugo: Van sommige nummers vind ik de songwriting erg mooi, ondanks dat het geluid heel lelijk is. Daar kan ik dan toch doorheen luisteren. Bijvoorbeeld de muziek van Boy George.
Jacco: Ik kan dat niet. Ik hoor alleen maar die gelikte productie.

Foto: Bart Jansen Is er tijdens de opnames van Music for Mammals een verschil in smaak naar boven komen drijven?
Jacco: Nee, alles wat Hugo doet, vind ik te gek. Op dezelfde momenten dachten we bijvoorbeeld: hey, moet hier niet een mandoline in? Dat is best bijzonder. Want hoe vaak denk je bij een popliedje aan een mandoline? Dat is heel cool.

Jullie hebben beiden een duidelijke liefde voor dieren. Op jullie eigen albums staan dieren op de cover. Hugo, met Music For Mammals heb jij zelfs speciaal muziek geschreven voor de zoogdieren.
Jacco: Grappig, daar heb ik niet eens zo over nagedacht.
Hugo: Een dier op de cover. Dat is waar. Ik heb dat gewoon van je gejat. Met Music For Mammals probeer ik de mens weer in het kader van het zoogdier te plaatsen. Mensen zijn heel lelijke dieren. Ze maken alles kapot. Ik wil laten zien hoe onbelangrijk mensen eigenlijk zijn. Eigenlijk zou een ander diersoort boven aan de keten moeten staan. Dolfijnen bijvoorbeeld. Dolfijnen lachen altijd, en ze schijnen heel slim te zijn.
Jacco: Mensen zijn voorspelbaar, dieren hebben iets ongrijpbaars en iets mystieks dat ons aantrekt.

Foto: Bart Jansen Wie van jullie twee heeft de ander geïntroduceerd in sixties muziek?
Jacco: Dat is Hugo geweest. Hij zag op zijn veertiende de documentaire Het Uur van de Wolf over Pink Floyd en Syd Barrett.
Hugo: Ik vertelde mijn vader daarover. In die tijd luisterde hij volgens mij alleen nog maar naar jazz, maar hij zei dat hij er een hoop platen van op zolder had liggen. We zijn er toen samen naar gaan luisteren. Een paar liedjes vond ik echt te gek en die heb ik meteen naar Jacco gestuurd.
Jacco: Het leek wel een te perfecte klik tussen ons en de muziek ofzo. Alsof het zo hoorde te zijn. Dat was heel raar.

Waar komt die hang naar vroeger vandaan?
Jacco: Die muziek heeft niets met nostalgie te maken. Het gaat meer om het kindse wat erin zit, het omgaan met je fantasiewereld en het ontsnappen uit de werkelijkheid. Dat was toen erg belangrijk. Ik was daar zelf ook al naar op zoek voordat ik Pink Floyd kende. Ik vond dat in die muziek. Ik was meteen verkocht.

Waarom willen jullie dan zo graag uit de werkelijkheid stappen?
Hugo: Dat is wat opgroeien in een dorpje in West-Friesland met je doet. Ik weet niet hoe ik dat zou moeten omschrijven, maar mensen zoals wij voelen zich meestal niet zo op hun plek in een klein dorp. Je komt er geen gelijkgestemden tegen.
Jacco: En iedereen let er op elkaar. Als je iets doet wat anders is, valt dat meteen op.

En jullie vielen op?
Jacco: Zeker. Door hoe we eruit zagen, hoe we dachten. Ik was altijd bezig met tekenen en muziek maken, terwijl anderen voetbalden of later op hun scooter door het dorp reden.

Toch fijn dat jullie alsnog elkaar hadden.
Jacco: Dat maakt het zo bijzonder. Ik weet het nog precies. Ik verhuisde van Drenthe naar het dorp vlakbij Hoorn en kwam bij Hugo in de derde klas terecht. Hij was de eerste die zei: “Kom maar naast mij zitten.” We bleken één minuut van elkaar vandaan te wonen. Daar begon het. We zagen elkaar vanaf dat moment elke dag. Ik weet niet wat het kip-eiverhaal is, maar we vonden elkaar ook op andere vlakken. Zelfs op het gebied van muziek.

Foto: Bart Jansen Wie van jullie twee lijkt het meest op Syd Barrett?
Hugo: Dat is een gekke vraag. Waarom?
Hugo: Onder elke video van Jacco op YouTube wordt hij met Syd Barrett vergeleken. Maar ik vind je er niet veel op lijken.
Jacco: Er wordt me wel vaker gevraagd in hoeverre ik op hem lijk. Hij was op zoek naar grenzen en wilde de controle verliezen door bijvoorbeeld drugs te gebruiken. Ik ben juist een controlefreak.
Hugo: ik ook!
Jacco: We lijken dus alle twee niet op hem. Welke drugs is bij jullie het meest geschikt gebleken om muziek op te maken?
Jacco: Het lijkt misschien alsof we in een ketel met drugs zijn gevallen, maar we maken psychedelische muziek zonder drugs.
Hugo: We hebben er zoveel naar geluisterd, dat we niet beter weten dan dat het zo klinkt. Wij hebben geen drugs nodig.

Kunnen jullie je voorstellen dat Syd dat wel deed om tot bepaalde inzichten te komen?
Jacco: Natuurlijk. Wij hadden Syd Barrett, maar hij had niemand om zich aan op te hangen. Die kunstvorm was er nog niet. Voor ons zit het in die muziek van de jaren zestig. Wij kunnen het daarin terugvinden.

Krijg je reacties van mensen die vertellen over trips die ze op jullie muziek hebben?
Jacco: Ja, en dat gebeurt blijkbaar veel! Iemand vertelde mij laatst dat hij mijn muziek voor het eerst hoorde toen hij aan het trippen was. Sindsdien associeert hij mijn muziek met die heftige trip. Dat vind ik leuk, zeker omdat ik mijn muziek niet op drugs heb gemaakt.

Music for Mammals is uit op Excelsior en hier te koop --> hier!
Woensdag 28 augustus (vanavond!) is de albumpresentatie van Earth MK II in OT301 Earth MK II speelt ook op Into The Great Wide Open in het weekend van 6 tot 8 september, op dezelfde dag als Jacco Gardner. Ga er maar van uit dat het festival daar rekening mee heeft gehouden. In december gaan de BFF’s samen op tour door Nederland.