Dit zijn de Belgische en Nederlandse artiesten die in 2016 jouw aandacht verdienen

We zeiken dan misschien af en toe op elkaar, maar uiteindelijk blijven België en Nederland de beste vrienden binnen de Europese Unie. We zijn bijvoorbeeld de enigen die elkaar het maximum van 12 punten gunnen tijdens het Eurovisie Songfestival. Om deze muzikale verbroedering nog wat extra kracht bij te zetten, selecteerden we de artiesten uit de twee grootmachten van de Benelux die in 2016 best wat aandacht verdienen. En ook omdat we bij Noisey niet genoeg krijgen van la-la-lijstjes.

Al in 2009 verscheen Garrincha op 101Barz in de serie ‘Beatmaker van de week’, maar in de jaren daarna bleef hij wat betreft het maken van beats nog redelijk onder de radar. Na het coproduceren van Bokoesams Infrarood eind 2014 had hij vorig jaar een aandeel in maar liefst negen beats op het Veldentaalproject, en werd stevig duidelijk dat Garrincha de komende tijd een beatfabrikant is om rekening mee te houden. Beats van Garrincha klinken eigentijds, trappy en Amerikaans, en zijn meer dan geschikt om domme niet-nuchtere dansjes op te doen (de enige dansjes waar ik überhaupt toe in staat ben). Naast Bokoesam, Idaly, Ronnie Flex en Yung Nnelg rapt tegenwoordig ook Sevn Alias op beats van Garrincha. Lekker bezig, heet dat.

Goede seks begint niet met gratuit pompen. Je hoeft niet direct all the way te gaan, een goed voorspel is soms al genoeg. Op dezelfde manier hoef je als artiest niet direct superveel uit te brengen om goed te zijn. Waterlelyck heeft maar twee nummers op zijn SoundCloud gedropt en dat is voor ons genoeg om hem te tippen als een van de artiesten van 2016. Zijn jaren-tachtigpop is zo aanstekelijk dat je het niet snel zal vergeten, en van horen zeggen weten we dat zijn live shows net zo onvergetelijk zijn.

Wij Belgen moeten altijd weer gek doen. We noemen sinaasappelsap fruitsap en hebben een urinerend kindertje als nationaal symbool. Raar; maar dat (raar doen) is voor de band Piquet heel gewoon. Deze Belgische Limburgers (ja, in België hebben we ook een Limburg, net als een Hema) brachten in oktober hun debuut-EP uit met een catchy noise-nummer als eerste single, en dat ging over parkieten in maïsvelden. De lyrics van frontvrouw Lien Moris zijn al even verknipt: het hele nummer zingt ze in een onverstaanbaar pseudo-Nederlands. De kans dat je ze ooit op de radio zal tegenkomen is misschien klein, maar de prijs voor meest uitzonderlijke artiest van het komende jaar hebben ze bij dezen al dik gewonnen.

De jongens van SMIB staan al een tijdje op je netvlies, maar iemand uit hun cirkel waarmee je misschien nog niet zo bekend bent is GHQST. Zijn EP Kettingreactie kwam vorige maand uit, is superfris en bevat zowel soulvolle als elektronische beats. Check ook de clip van Bout It, een van de meer soulvolle tracks. Met lines als ‘ben zo bummy geef geen fuck om m’n hairday’ nestelt GHQST zich permanent in de hoofden van nonchalante pettendragers en geenfuckgevers in het algemeen.

Je plaat droppen net na de festivalzomer is normaal gezien geen strak plan, want tegen de tijd dat je bij de volgende zomer bent aangekomen is iedereen je al vergeten. Maar omdat de muziek van Amber Arcades klinkt als hoe een grasveld in de felle zon eruitziet, kan ze deze zomer op geen enkel festival ontbreken. Psychedelica heft ze zonder problemen naar een hoger niveau met haar engelenstem en folkachtige gitaren. Het is de ideale soundtrack om onder je strooien hoedje bij weg te dromen met een lauw biertje in je bezwete handen.

Hiphop loopt in België wat achter, maar Glints gaf mijn tere Belgenhartje een sprankje hoop. Zijn experimentele mix van hiphop, electronica en pop klinkt soms wat onheilspellend, maar wel op een prettige manier – zoals binnen een potje Triviant spelen terwijl het buiten zwaar stormt. Glints is deel van Run Tell Secrecy, het kunstcollectief waar ook Vuurwerk deel van is en zijn single Dread werd geproduceerd door Jergan Callebaut, die meeschreef aan enkele Oscar & The Wolf-nummers. Dat moet in 2016 dus wel goed komen. Glints zou dit jaar met nieuw werk komen, al kon Vuurwerk dit nog niet officieel bevestigen – wanneer het ook komt, ik kijk er nu al naar uit.

Tsar B is een Vlaamse dame met de internationale allure van een Vlaamse dame met internationale allure. Ze was al violiste bij School Is Cool en zingt soms mee met Vuurwerk, maar de voornaamste reden om haar in 2016 in de gaten te houden is haar eerste solo-single Escalate, die bovengemiddeld dreigend en meeslepend. is. Tsar beschrijft haar geluid als ‘dark blue oriental r&b’, het enige muziekgenre dat ik denk ik zou meenemen naar een onbewoond eiland in het hypothetische scenario dat ik naar een onbewoond eiland zou moeten en maar één muziekgenre mee zou mogen nemen.

Iemand die in 2016 ook ontzettend leuk is, is de Rotterdamse producer Holowave, ook bekend als Ezra Vonk. Holowave heeft een uitmuntend instinct voor de juiste synthesizers, diepe bassen en melancholische vocalsamples. Zijn Nightshade EP, die te beluisteren is op zijn SoundCloud staat bijvoorbeeld vol met leuke beats waarvan je zou gaan zweven als zwaartekracht niet zo’n hardnekkig natuurverschijnsel was.

Normaal zijn zelfverzonnen genres ontzettend belachelijk, maar Ohslo omschrijft zijn muziek als ‘bedroom r&b’, en voor een keer wil ik daar wel in meegaan. De eerste EP Comfort kwam in november uit en het is de ideale soundtrack voor donkere winternachten op je eenzame kamer; je kan je op deze plaat van het Groningse duo namelijk warm dansen, of er gewoon naar luisteren terwijl je onder een dekentje ligt. Die veelzijdigheid en universaliteit van Ohslo’s geluid zou wel eens een groot publiek kunnen aanspreken.