Deze metalband brandt níet in de hel

Snoeiharde metal en het christendom – niet meteen een combinatie die voor de hand ligt. In de metalwereld gaat het eerder over de duivel dan over onze vriend JC. Toch bestaat er zoiets als christ metal, een genre dat is ontstaan omstreeks de jaren zeventig in Zweden en Amerika. Metal is misschien niet het meest logische genre om Gods boodschap mee te verspreiden, maar toch zijn er ook in Nederland enkele tientallen christelijke metalbands te vinden, en één van de belangrijkste uit deze scene is Spyker.

Waarom kiezen zij voor metal en wat zou God er eigenlijk van vinden? Om erachter te komen hoe het is om een christelijke metalband te zijn in Nederland sprak ik met gitarist Thom Nijhof en met bassist en medeoprichter van Spyker Jeffrey Heijnen.

Noisey: Jongens, voor we aan dit interview beginnen – is het nou white metal of christ metal?
Jeffrey: Vroeger was het white metal, een tegenhanger van black metal. Maar tegenwoordig is dat niet meer zo. Je hebt geen uitgesproken christelijke metalstijl meer.

Jullie hebben dat niet meer of het ís er niet meer?
Jeffrey: Het is er niet meer. De christelijke metal en de reguliere metal liggen zo dicht bij elkaar. Er zitten christelijke metalheads in niet-christelijke bands en andersom, en zo is het gewoon metal geworden.

Maar toch willen jullie wel een christelijke band zijn. Waarom is dat zo belangrijk?
Jeffrey: We willen als band een eenheid vormen. We zijn geen bedrijf zoals veel andere bands, waarbij het om het succes en geld gaat. Wij hebben het doel om iets uit te dragen. Als je allemaal iets anders denkt, dan kun je niet gericht één kant op.

Dus als je een bandlid zoekt kijk je eerst of diegene wel christelijk genoeg is?
Jeffrey: Ja, toen we bijvoorbeeld een nieuwe drummer zochten keken wij hoe christelijk hij was en hoe hij het christendom beleefde. Dat is belangrijk, want dat is goed voor de sfeer en de muziek. Daarna kijken we hoe goed hij muzikaal is en hoe hij in de band ligt.

Wat proberen jullie als band dan precies uit te dragen?
Jeffrey: Het nummer Kill gaat bijvoorbeeld over het omver werpen van de personalisatie van het kwaad. Mensen gaan tegenwoordig voor rijkdom, aanzien en macht. Wij proberen daar tegenaan te schoppen door te zeggen dat dit niet is wat je nodig hebt in het leven. ‘Kill it kill him,’ een beetje tegen Satan aanschoppen.

Is metal wel het meest handige genre om de boodschap mee te verkondigen? Ik bedoel, het is niet altijd even verstaanbaar.
Jeffrey: Haha, dat klopt. Metal en christendom zijn nou eenmaal onze interesses. Het is niet per se ons doel om mensen te overtuigen van ons gelijk. Toch is een goede vriend van ons wel tot zijn geloof gekomen door de teksten van de band, en dat heeft ons wel veel gedaan.

Heb je het idee dat jullie altijd serieus worden genomen?
Jeffrey: Nee, dat merk je vooral als je shows probeert te regelen. Een christelijke metalband wordt gek gevonden omdat de meeste mensen niet weten wat ze ervan moeten verwachten. Ze associëren christenen vaak met saai en niet zo goed, dus moeten we ze echt overtuigen. Het zit in de teksten en in onze levensstijl.

We komen op plekken waar het eigenlijk niet geaccepteerd wordt, zoals bij het Occultfest waar we afgelopen zomer hebben gespeeld. Dan is het belangrijk dat je als band wel achter elkaar staat.

Wat vinden jullie christelijke vrienden en familie eigenlijk van metal?
Jeffrey: Bij mij accepteren ze het nu wel redelijk. Ik heb eerst bij een kerk gezeten waar dat wat moeilijker lag, het is hard en kwaad dus volgens hen kon dat niet christelijk zijn. Ik was er al snel klaar mee en ging gewoon niet meer naar de kerk – ze hebben een christen uit de kerk gejaagd. Ik zit nu bij een nieuwe kerkgemeenschap hier in Meppel waar metal wel geaccepteerd wordt.

Er is ook vaak genoeg kritiek op het christelijk geloof. Wat gebeurt er als iemand van de band uit de kast zou komen?
Jeffrey: Wat mij betreft moet dit wel kunnen. Als iemand uit de band opeens niet meer op meisjes zou vallen, zou ik niet meteen zeggen dat hij een andere band moet zoeken. Maar ik weet dat anderen dat niet cool vinden, die vinden dat echt ‘not done’. Dus dat levert flinke discussies op?
Thom: Ja, dat kan wel een oefenavondje duren. Ik zou daar normaal mee omgaan, ik heb dat met andere vrienden al wel een keer meegemaakt.
Jeffrey: Maar in de band komt het natuurlijk wel dichtbij, dat is iets anders dan een vriendengroep. Laat ik het zo zeggen: ik denk dat ik het zou accepteren maar misschien is het wel te lastig. Ik zou niet anders tegen zo’n persoon aankijken, maar aan de andere kant wil je wat uitdragen met je band en het kan nogal wat discussies veroorzaken. Je bent een christelijke band en er zijn mensen die dat fout vinden, en die pakken je er op.

Wat vind je van bands zoals Iron Maiden en Dreamtheater?
Jeffrey: Wow, geweldig! Thom en ik zijn toevallig dikke fans van Maiden en Dreamtheater. We hebben bijna elke show van Maiden in Nederland gezien.

Zij vinden dat godsdienst aanzet tot geweld.
Jeffrey: Ik vind de teksten van Maiden heel eerlijk en de muziek heel mooi. Het klopt ook wel dat sommige religie aanzet tot geweld, neem de Jihad of de kruistochten. In For the Greater Good of God wordt ook de vraag gesteld waarom dit geweld uit de naam van God moet. Diezelfde vragen heb ik ook. Wij stellen religie ook aan de kaak, we zijn het niet eens met alle regels die je opgelegd worden door de kerk. Simpelweg omdat het mensgemaakte regels zijn. Als christen is Jezus je voorbeeld en als een kerk het tegenovergestelde doet zoals met de kruistochten waarbij massa’s mensen werden vermoord, dan hoort dat niet. En dat laten we ook horen.

Hoe zit het eigenlijk met de seks, drugs & rock ’n roll?
Jeffrey: Wat meiden betreft – je zit in een band en ze vinden je interessant. De verleiding is groot en iemand met andere normen en waarden duikt er wel mee tussen de lakens. Maar wij doen dat niet. Ook met alcohol zoeken wij niet de grens op. Dat heeft ook met professionaliteit te maken, je kunt niet dronken op het podium staan, of na een show dronken rondlopen. Vooral niet als je een voorbeeld bent voor een jong publiek, je wil niet aan een twaalfjarige laten zien dat je dronken rondloopt. En drugs doe ik al helemaal niet, maar dat heeft niet per se heel veel met het geloof te maken.

Tot slot: is er ook metal in de hemel?
Jeffrey: Ja, er is zeker metal in de hemel. Er zijn snaarinstrumenten en cimbalen, zoals dat ook in de bijbel staat.
Thom: En met een dikke distortion erop.