FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

De wereld wilde Britney Spears kapot zien gaan, maar ze liet het niet gebeuren

Ze is nog altijd een van de meeste succesvolle vrouwen in de popwereld.

Foto van de Instagram van Britney

Het is bijna tien jaar geleden dat Britney Spears een kapperszaak uitliep met een kale knar. Aangevallen door een meute paparazzi, slaat ze met een paraplu tegen de auto van een van de fotografen. Iedereen reageert hysterisch. Destijds ging het verhaal rond dat ze haar haren had afgeschoren omdat haar hair extensions te strak zaten. Tegen een van de medewerkers van de kapsalon zou ze hebben gezegd: “Ik wil dat niemand me kan aanraken. Ik ben het zat dat iedereen constant aan me zit.”

Advertentie

Je hebt geen sterke verbeeldingskracht nodig om te kunnen begrijpen dat iemand die van jongs af aan met strakke, overvolle schema’s leeft en zonder privacy, op een gegeven moment kan flippen. Je bent niet meteen “gek” of “krankzinnig” als je in een dergelijke positie zit en aangeeft dat je het niet langer meer aankan. Het is eerder gek dat het niet eerder is gebeurd, of vaker. Dat komt misschien wel omdat ze de eerste in haar soort was.

De strijd die Birtney met haar mentale gezondheid voerde, was de meest publieke strijd die de wereld, en in het bijzonder popcultuur, kon volgen. Op het hoogtepunt van haar bekendheid, kon Britney nog niet naar de wc zonder gevolgd te worden. Elke stap werd vastgelegd met telelenzen, updates op Perez Hilton en een eindeloze rits roddels op de voorpagina van tabloids. Waar je ook keek, je zag hoe Britney werd bestolen van haar privacy. Ze werd lastiggevallen, achtervolgd, beledigd en bespot. Een foto van haar kruis domineerde wekenlang het nieuws.

Ze was 26 jaar, en moeder van twee kinderen.

De wereld keek ernaar, genoot ervan en stookte het vuur verder aan. Wat is opwindender dan een wereldster onder de druk zien bezwijken. Over welk onderwerp verkoop je meer nummers van People of Privé dan een aftakelende Britney Spears? Precies.

Andermans leed is geld waard. In 2008 publiceerde Rolling Stone een feature met als titel “De Tragedie van Britney Spears”, alsof de lezer werd uitgenodigd om kennis te maken met De Echte Britney. Alsof het om een toneelstuk ging, en niet over een persoon. De auteur van het stuk, Vanessa Grigoriadis, schreef: “Ze is geen goed meisje. Ze is niet Amerika’s lieveling. Ze is een bloedverwant van een moerasmonster, een kettingroker die haar nagels niet verzorgd, vertelt journalisten om op te zouten en schreeuwt naar mensen die een foto van haar willen maken voor hun kleine zusje.”

Advertentie

Tussen de generalisaties en hints naar manipulatieve en drugsgerelateerde zakenrelaties die Britney erop na hield volgens Grigoriadis, vertelde het Rolling Stone-verhaal ook over hoe Britney werd gedwongen te werken, zelfs als ze daar niet fit genoeg voor was, en de emotionele mishandeling van haar vader. En toch lukt het Grigoriadis niet om ook maar een greintje sympathie of empathie voor haar op te brengen. Britney was de aandachtsgeile, verontwaardigde hoer die van ons misbruik maakte voor haar eigen gewin. Wij waren het slachtoffer, en zij liet ons in de steek.

Britney op de cover van V Magazine

Het coververhaal van Rolling Stone heeft ons uiteindelijk toch iets gebracht: een record aan alarmerende signalen. Het wordt duidelijk dat Britney niet meer kan omgaan met haar sterrenstatus. Je ziet hoe ze veranderde van beleefd buurmeisje naar een paranoïde vrouw die niet eens een fan een klein beetje plezier gunde. Ze had het gevoel dat ze niemand kon vertrouwen, en dat is heel begrijpelijk.

En toch. In de laatste alinea – vlak na een stukje over haar vermeende zelfmoordpoging met een overdosis voorgeschreven medicijnen in 2007 – schrijft Grigoriadis dat “nadat ze iedereen de schuld gaf, komt Britney eindelijk tot het besef dat ze het deels zelf in de hand heeft, maar omdat ze de eer aan zichzelf wil houden, weigert ze dat toe te geven –aan haarzelf, maar ook aan iedereen die een helpende hand toereikt.” In november 2008 gaan we nog een stukje dieper het leven van Britney in. De intieme documentaire Britney: For The Record komt uit. Aan de hand van interviews en beelden van achter de schermen, wordt een kant van Britneys bekendheid getoond waar we eigenlijk nog niet klaar voor waren.

Advertentie

Dit is hoe het echt was om Britney te zijn. Niet de girl next door, de zangeres van Baby One More Time, maar Britney de vrouw die zich door een hartverscheurende scheiding worstelde. De Britney die probeerde te herstellen van een breakdown. De Britney wiens kind niet veilig is als ze onderweg naar de auto door meedogenloze fotografen worden lastiggevallen. Maar het verhaal zoals het in media terechtkomt is dat van Britney die haar kind “laat vallen”, als bewijs dat ze een slechte moeder is.

In een specifieke scene (die waar iedereen na de release over sprak) zien we hoe Britney probeert te bevatten wat haar de afgelopen maanden is overkomen – haar huwelijk met Federline, het gevecht om de voogdij van hun kind, het haar-incident. Ze breekt, huilt en zegt dan: “Ik ben verdrietig.” Dit had haar comebackfilm moeten worden.

In de deleted scenes zie je een nog meer getergde Britney. “Als ik niet zo onder toezicht leefde als nu”, zei ze, refererend aan de verstikkende grenzen van haar dagelijks leven, “dan zou ik me zo vrij voelen. En als ik ze vertel over hoe ik me voel, dan horen ze me wel… maar ze luisteren niet.”

“Zelfs als je in de gevangenis belandt, dan weet je dat je ooit weer vrij komt. Maar in deze situatie”, ze begint te huilen, “komt geen einde.”

Het is nadien dat voorpagina’s en online mediaplatformen claimen dat Britney werd geplaagd door allerlei onfatsoenlijkheden, zoals dat ze werd gedrogeerd en overheerst door haar voormalige manager Osamah ‘Sam’ Lufti. Wanneer hij in haar leven komt, lijkt haar leven te veranderen in een niet te doorbreken negatieve spiraal.

Advertentie

Britney ontmoette Lufti in een club via een gemeenschappelijke vriend. Op dat moment is hij “consultant” bij een gasbedrijf. Lufti stelt voor haar te willen managen voor een vriendenprijsje: 15 procent van de 800.000 dollar die ze maandelijks verdient. Dat zou een salarisstrookje van 120.000 dollar per maand betekenen. Blijkbaar had hij een voorbeeldcontract van het internet geplukt.

Uiteindelijk vraagt de vader van Britney om een straatverbod, bang dat Lufti de controle over haar krijgt: haar bezit, haar schema, haar muziek. Haar leven. Hij trekt bij haar in, hij snijdt de telefoonlijnen door. Meerdere mensen dichtbij Britney geloven tot vandaag de dag dat Lufti stiekem Britney drugs toediende. Sam Lufti ontving nog drie andere straatverboden.

Tot vandaag de dag probeert hij een zaak tegen Britney aan te spannen. Hij eist geld van haar en noemt haar een “methverslaafde”.

Terugkijkend op wat Britney is overkomen zou je denken dat we ons lesje wel hebben geleerd. Maar als je kijkt naar hoe het later Amanda Bynes en Lindsay Lohan is vergaan, zijn we roofzuchtig als altijd. En dat is een vrij deprimerende constatering.

Beeld via de Instagram van Britney

Maar Britney klauterde omhoog en rechtte haar rug. Ze is nog altijd een van de meeste succesvolle vrouwen in de popwereld. Vergeet het lef dat je moet hebben om de spotlights opnieuw op te eisen, weer het podium te bestijgen, in de wetenschap dat er over je geroddeld gaat worden – sterker: dat mensen willen dat je faalt. Dat je genoeg kracht hebt om een comeback te maken is verbluffend, maar daar gaat het me niet om.

Sinds 2008 heeft Britney Spears drie albums uitgebracht, en er is een nieuwe – Glory ­­– onderweg. Ze tourde tweemaal de wereld rond. Ik herhaal: tweemaal de wereld rond. En ze trad vijftig keer per jaar met haar Piece of Me-show op in Las Vegas, en dat drie jaar achter elkaar. Dat is van de zotte.

Ze verscheen ook als jury in de Amerikaanse X Factor en werd daarmee het best betaalde jurylid in de geschiedenis van zangwedstrijden. In 2012 werd ze door Forbes Magazine uitgeroepen tot best verdienende vrouw.

Maar het allerbelangrijkste is nog dat ze People vertelde dat ze “zich gelukkiger dan ooit voelt”. Hoe graag de wereld haar zag mislukken, het gebeurde niet.