De 14 beste releases van 2014

Daar gaan we. We hebben je al verteld wat de veertien vetste Nederlandse tracks van 2014 zijn, en nu, op deze duffe maandagavond, is het tijd voor wat volgens ons de beste releases van het jaar zijn. We hebben het niet over albums – het maakt ons niet uit of muziek op een schijfje uitkomt van minstens een halfuur en er een boekje bijzit, omdat het anders geen album zou mogen heten. Alles waar een zooi pokoetjes opstaat telt.

We vroegen de Noisey-redacteuren en freelancers met een legitieme muziekmening om hun top 10 en lieten daar onze Exclusieve Rekenkundige Formule© op los. Dit zijn volgens Noisey de beste releases van 2014, met op nummer 1, yes, een gappie uit Capelle aan den IJssel.

Ooit zette ik woedend Flying Lotus' album Cosmogramma na twee nummers af omdat ik het vond klinken alsof deze gast me in de maling aan het nemen was. Sindsdien heb ik nooit meer iets van hem gecheckt, ondanks alle lovende kritieken van saaie muzieksites. Toch besloot ik onder druk van diezelfde muziekjournalistencommunity het album You're Dead een draai te geven. Na vier nummers heel moeizaam inkomen, raakte de vibe me opeens op Never Catch Me. Ken je dat gevoel dat je hebt wanneer je moderne kunst altijd zag als iets wat je neefje had kunnen maken, tot je het verhaal achter die kunst hoort of sublieme schetsen van diezelfde kunstenaar ziet, en ineens beseft dat 'ie wel degelijk iets kan? Dat de kunstenaar het mooie kunst maken allang was ontstegen en dat jij degene was die dom was? Dat. (Abel van Gijlswijk)

2012 en 2013 waren de jaren waarin Kendrick Lamar zich kroonde tot koning van de rapgame én waarin we ons begonnen af te vragen of zijn TDE-labelgenootjes hem nog zouden gaan bijbenen. ScHoolboy Q had al sinds januari 2012 niks gedropt, rondom Ab-Soul werd het na het indrukwekkende Control System stil en Jay Rock… is Jay Rock. Op 22 februari 2014 liet ScHoolboy Q zien dat hij Kendrick wel degelijk kan bijbenen, zij het op een hele eigen manier. Oxymoron is een rauwe plaat waarop je Q soms op zijn bekende manier hoort grommen – een beetje als de Freeway van vroeger – maar waar hij tegelijkertijd ook een hele nieuwe kant van zichzelf laat zien. Tuurlijk, hitjes als Man of the Year en Collard Greens doen het goed in de club, on stage en in je oorschelp onderweg naar werk, maar de echte kracht van het album ligt in de funkyness. The Purge, bijvoorbeeld, en Los Awesome waar Jay Rock zijn beste verse sinds Kendricks Money Trees op rapte. Oxymoron is gangsta as fuck, verrassend en vooral doordrenkt van plezier. ScHoolboy ziet rappen niet als een opgave en dat is precies waar de kracht van zijn tweede album ligt. (Yannick de Keijzer)

De meest catchy hooks van 2014 brengen terwijl je klinkt als Ian Curtis met het syndroom van down en een leanverslaving – je moet het maar kunnen. Plotsklaps was iLoveMakonnen er dit jaar om luidkeels te verkondigen dat hij geen molly meer verkoopt en hard gaat in de club op een dinsdag. Een fucking dinsdag! Dat valt te prijzen. Iets anders wat ik waardeer aan iLoveMakonnen is dat hij wat betreft zijn uiterlijk exact lijkt op een kruising tussen twee van mijn favoriete dingen op deze wereld, namelijk Drake en een gepofte aardappel. Deze EP staat vol met eigenzinnige vocalen op gekke harde trappy beats van onder andere Sonny Digital en Metro Boomin. Het spijt me voor iedereen in Volendam, maar de music capital of the world is toch echt Atlanta, Georgia. (Simon Dopper)

Je kent

Can’t Do Without You, de hit van Our Love, waarschijnlijk vooral van die dansvloer waar heel even alle ogen dichtgaan en dingen worden gevoeld. Dingen als dat het zo waar is (die titel) en dat molly haast gemaakt lijkt voor warme, subtiel opgebouwde tracks als die van Caribou. Mijn mooiste momentje was in de trein, stampvol zweterige medereizigers waarvan de levensvreugde na weer een dag in de jungle van de kantoortuin en veeleisende targets zo te zien definitief was overleden. De collectieve extase van de dansvloer was verder weg dan ooit, net als de zegeningen van een structurele gebitshygiëne van mijn zuchtende buurman. Ik deed mijn ogen toch maar even dicht. Kantoortuinen zijn voor mij net zo ver weg als een dertiende maand plus targetbonus, maar ik voelde het niet eerder zo hard. Can’t Do Withou You, echt niet (x 125). (Casper Sikkema)

R&B is lang niet meer alleen zoetsappig en voorspelbaar; het genre laat zich de laatste jaren steeds vaker van zijn experimentele kant zien. Met als hoogtepunt in 2014: LP1. Tahliah Barnett aka FKA Twigs rekt de grenzen van het genre verder op. De duistere, glitchy, soms zelfs a-ritmische beats van Arca, Clams Casino en Emile Haynie bedwingen de zangeres moeiteloos. Qua aanpak is ze hands on everything en dat maakt haar debuutalbum zo sterk. Beats, video's, artwork, alles is nauwkeurig uitgedacht door Barnett. In een relatief korte tijd heeft ze hiermee een surrealistische wereld gecreëerd, een wereld waarin ze balanceert tussen realiteit en fantasie. Ze speelt met de gelaagdheid in liefde, lust en relaties en vermijdt daarbij clichés. Hopelijk is dit pas het begin van Twigs' carrière en gaan we in de toekomst nog veel meer van haar horen. Eén ding is zeker: een debuut als dit wordt knap lastig te overtreffen. (Micha van de Heul)

Ik vind Mac DeMarco een peer van het allertofste soort. Ik ben dan ook hartstikke trots op hem, zonder dat ik hem persoonlijk ken. Het is namelijk prachtig om te zien dat iemand als hij zo ver gekomen is met de rommelmarktgitaar van een straatmuzikant en een levenshouding waar Shin­chan, Bart Simpson en Bassie een tamelijk ongemakkelijke ruzie om zouden kunnen beginnen. Hij is even oud als ik, en als ik net iets vaker mijn blote reet op het podium had laten zien tijdens het coveren van U2 dan had ik nu ook al mijn derde album vol sigaretten­na­de­seks­nummers uitgebracht – ten minste, zo gemakkelijk klinkt het. Het lijkt met twee vingers in de neus te zijn opgenomen, in de meest positieve zin van deze uitdrukking. Dit album gaat over jeugd, oftewel die tijd waarin je plezier maakt, een klein beetje braaksel voelt opkomen wanneer men zegt dat een artiest ‘volwassener’ is gaan klinken en je het telefoonnummer van de belastingdienst nog niet uit je hoofd hoort te kennen. (Twan Stoffels)

Michael Gira is een imposante, een beetje archaïsch, licht angstaanjagend figuur. Zijn groep Swans is de soundtrack bij zijn bestaan – een compromisloze groep die er altijd met het mes tussen de tanden op uittrekt. Take no prisoners, die stijl. To be kind is nog maar eens twee uur repetitieve, zware muziek. Wie er zijn geest voor openstelt krijgt een waanzinnige ervaring over zich uitgestort. Alsof je door een wormgat van je eigen onderbewuste wordt gezogen. De muziek is een soort Rorschach-variant op de blues. Bij beluistering laveerde ik al langs dat hart dat ik ooit brak, die ochtend dat ik geld uit de portemonnee van mijn moeder pikte, de spijt van een verklooide opleiding, bier drinken met mijn beste vriend in Brussel, die keer dat ik zomaar een vos zag op de Veluwe. (Vincent Cardinaal)

Als je in 2014 nog steeds niets fuckte met Frenchy ben je een hater supreme of heb je geen internetconnectie. De man neukte met een van die Kardashian-wijven, veroverde de harten van iedereen die hun realityshow kijkt, en boste, net als in 2012 en 2013, eindeloos veel gastverses. French was in 2014 zo volop in de picture dat je bijna zou vergeten dat de man ook nog eens een mijlpaal in het Amerikaanse hiphopmixtapecircuit heeft aangebracht in de vorm van Coke Boys 4.

Er zijn zat redenen om Coke Boys 4 niet in dit lijstje te zetten. Ten eerste is het een gedeelde inspanning samen met Lil’ Durk en Chinx. Ten tweede is het een mixtape en ten derde is het qua culturele relevantie of waarever mensen lijstjes op baseren niet de meest spannende release van de wereld. Toch blijft het een feit dat dit het enige ‘album’ is dat ik het hele jaar door ben blijven pompen. Tracks als 88 Couples met Jadakiss, die ene track met die Lana Del Rey-sample of Lil’ Durk’s Act Like That, zo dope. Een eervolle vermelding voor Gucci Mane’s Trap God 3, maar een zeer verdiende zevende plek voor French Montana’s Coke Boyz 4. (Abel van Gijlswijk)

Hoe vaak gebeurt het nog dat een muziekvideo viral gaat zonder dat er een kat de hoofdrol in speelt? Helemaal wanneer het om een indieband gaat? Dit jaar kwam het exact één keer voor: het optreden van Future Islands bij David Letterman is de op één na best bekeken video in de geschiedenis van de late night-show en staat inmiddels op meer dan drie miljoen views. En dat voor gewoon een simpel optreden. Van een band die al meer dan tien jaar bestaat. Hoe dan?!?! Natuurlijk kwam dat door het geniale, intense, bijna bedreigende dansje van frontman Samuel Herring die op het podium staat als een Bulgaarse vrachtwagenchauffeur die supergepassioneerd in een verder lege discotheek van Vladivostok losgaat.

Maar er is nog zoveel meer aan de hand met deze band die met Singles hun beste album tot nu toe heeft gemaakt. Het is de volkomen oprechtheid die in hun muziek schuilt; de kwetsbaarheid, intensiteit, en onverbloemde romantiek. Future Islands gaat voorbij de ironie, twittergezeik en het pessimisme dat dit jaar de boventoon voerde. Singles is de troost en opluchting van 2014. (Fiona Fortuin)

In 2014 was het ook weer een hele opgave om niet diep cynisch te reageren op zo ongeveer alles wat er om je heen gebeurt. Ik hoefde maar een uurtje door mijn feeds te scrollen of een blokkie om te lopen om een voorraad bullshit aan te treffen waarvan ik drie weken onafgebroken met mijn ogen ging rollen. Het leek alsof ik daar zelf weinig aan kon doen, en dat mijn cynische houding te wijten was aan de krankzinnige wereld om me heen. Ought heeft me laten inzien dat het wel degelijk aan mezelf ligt. Het album komt direct binnen, en ik waardeer het op een eerlijke manier, zonder ruis. Hier hoef ik geen cynische of ironische bril voor te dragen. Dat is in deze vervreemdende en extreem postmoderne tijden knap lastig, zeker als je beseft dat ik onlangs de Noord-Nederlandse Kampioenschappen Young Thug-Mixtapes Luisteren heb gewonnen. Daarom ook geen cynische beschrijving van dit album. De steengoede muziek uit oprechte emoties waarmee een moderne jongeman kampen kan, van melige blijdschap tot pikdonkere moeite met de wereld. Die emoties zijn ook niet aangezwengeld door een platenlabel, of voor een gevoelige DWDD-cover uit de hoge hoed getoverd. In 2014 is dit zeldzaam. Of dit jammer is? Dat is een andere discussie. Maar dit is zeldzaam in zijn oprechtheid, en zo geniet ik ook weer extra van de extreem ver-van-mijn-bed-mixtapes van Young Thug. (Twan Stoffels)

De meeste mensen zijn niet zo goed in kwaad zijn. Die gaan er op belachelijke manieren mee om, bijvoorbeeld door het op te kroppen of erger nog: door ervoor in therapie te gaan. De enige reden waarom woede als een negatieve emotie wordt beschouwd, is omdat zoveel mensen er gewoon geen greintje talent voor hebben. Maar woede is een vak, een mooi vak. En als het op een juiste, vakbekwame manier wordt geuit, dan kan het een sprankelende glitterdouche van een emotie zijn. El-P en Killer Mike zijn godverdomde goed in woede. Je kan op RTJ2 hun speeksel de muren horen raken terwijl ze ziedend alles en iedereen kapotmaken. De zweterige ragbeats en mopperende synths vullen hun razernij perfect aan. Ze zijn zeer ontevreden. Maar eigenlijk niet écht over alles: het album is namelijk behoorlijk respectvol voor vrouwen (zo rapt Gangsta Boo over de warme mond waar ze graag haar clitoris in mag leggen) en homo's ("You can all run naked backwards through a field of dicks" is romantisch bedoeld, toch?). Het enige nadeel van dit hele album is dat het samengaat met het voortdurende dreigende gevoel dat Run The Jewels je familie in de fik komt steken als je het af durft te zetten. (Marten Mantel)

Perfume Genius was ooit die kwetsbare jongen die worstelde met zijn seksualiteit en daar in fragiele, intieme pianoliedjes over zong. Wie had ooit kunnen bedenken dat hij het zou zijn die dit jaar met een plaat zou komen waar hij zich van een heel andere kant laat zien? Als een extraverte jongen die zijn kwetsbaarheid vanaf nu als wapen inzet en een dikke middelvinger opsteekt naar al die mensen – zoals Eminem – die bang zijn voor homoseksualiteit, angst en onzekerheid. Mike Hadreas vraagt je niet om medelijden. Luisteren naar Too Bright doet alleen een beetje pijn omdat hij keihard in je gezicht zegt waar het op staat. Hij schreeuwt zelfs op de meest spannende manier. (Fiona Fortuin)

Vandaag werd bekend gemaakt dat

Tha Carter V toch pas in 2015 uitkomt. Daarmee is Lil Wayne officieel de Allergrootste Uitsteller van de 21e eeuw, op de voet gevolgd door Dr. Dre en ondergetekende ten tijde van Het Grote Vaatwasleegte van medio 2012. Waar was Drake’s nieuwe album dit jaar eigenlijk? Weet je wat, fuck iedereen die geen album heeft uitgebracht in 2014. Young Thug heeft genoeg materiaal uitgebracht om dat allemaal te overschaduwen. Thugger pakte op Tha Tour Part 1 de defibrillators en wekte Rich Homie Quan op uit de dood, en Birdman keek over zijn schouder mee en zag dat het goed was. Deze tape valideert het schreeuwen van ‘doodeladdetippedootaaloepiedawanmaLIFESTYYYYYYLE’ in de richting van iedereen met een idee over ‘echte hiphop’. Dit zegt een heleboel, want dat nummer stond niet eens op deze tape. 2015 ziet er rooskleurig uit want this is only the begiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiing. (Twan Stoffels)

2014 was het jaar waarin Ronnie Flex zijn uitzonderlijk harde debuutplaat de wereld inwierp. Het album bevatte alle juiste ingrediënten voor succes: originaliteit, creativiteit, autotune en een couplet van Hef. Volgens het falsificationisme van Karl Popper is een bewering gedoemd een hypothese te blijven totdat hij weerlegd wordt, maar Ronnie heeft geen boodschap aan deze theorie en komt in zijn lyricz met een verzameling onweerlegbare waarheden plus allemaal andere leuke shit. In navolging van de zin 'ik sta achter je heupen, niet achter je keuzes' benoemen we hem wat mij betreft vandaag nog tot dichter des vaderlands. Niet alleen laten vele nummers op dit album zich classificeren als 'kapot wavy', de sound en thematiek lenen zich voor een multifunctionele inzetbaarheid; je kunt ernaar luisteren vóor een fissa, tijdens een fissa, op de afterparty en ook nog op de fiets terug naar huis. 'Nummer 8 als Guzman', zo noemt Ronnie zichzelf op het album, maar dit jaar was hij nummer 1 als Ed De Goey. OE-AA, RONNIE FLEX, SAY OE-AA RONNIE FLEX. (Simon Dopper)

EN HIERBIJ DE INDIVIDUELE LIJSTJES VAN ALLE PERSONEN, OMDAT EEN PERSOON NAAST GROEPSMENS BIJ NOISEY OOK ALS INDIVIDU WORDT GEZIEN.

FIONA FORTUIN

1. Future Islands - Singles
2. Perfume Genius - Too Bright
3. How To Dress Well - “What Is This Heart?”
4. Amen Dunes - Love
5. Dollkraut - Fire EP
6. Ronnie Flex - De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
7. FKA Twigs - LP1
8. Bea - good thinking
9. Ought - More Than Any Other Day
10. Ariel Pink - Pom Pom

ABEL VAN GIJLSWIJK

1. French Montana - Coke Boys 4
2. Bongripper - Miserable
3. Gucci Mane - Trap God 3
4. Wiz Khalifa - Blacc Holywood
5. Young Thug & Bloody Jay - Black Portland
6. Eyehategod - Eyehategod
7. Flying Lotus - You're Dead!
8. Mastodon - Once More 'Round The Sun
9. Death Grips - Niggaz On The Moon
10. Lil B - Ultimate Bitch

TWAN STOFFELS

1. Parquet Courts – Sunbathing Animal
2. Ought – More Than Any Other Day
3. Future Islands – Singles
4. French Montana – Coke Boys 4
5. Eagulls – Eagulls
6. Mac Demarco - Salad Days
7. Ray Fuego & GRGY - Bummy Boys (geen album, maar zero fucks, Bummy Boys)
8. Migos – Young Rich N*ggas 2
9. Flying Lotus – You’re Dead!
10. Popcaan – Where We Come From

WIETSE POTTJEWIJD

1. Antemasque - Antemasque
2. King Gizzard & The Lizard Wizard - I’m In Your Mind Fuzz
3. Tinariwen - Emmaar
4. Paceshifters - Breach
5. La Dispute - Rooms Of the House
6. Trash Talk - No Peace
7. Reigning Sound - Shattered
8. Foxygen - …And Star Power
9. Mac Demarco - Salad Days
10. Solids - Blame Confusion

SIMON DOPPER

1. Ronnie Flex – De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
2. Rich Gang – Tha Tour Part 1
3. Isaiah Rashad – Cilvia Demo
4. Johnny Cinco – John Popi
5. iloveMakonnen – I love Makonnen EP
6. Jeremih & Shlohmo – No More EP
7. Boogie - Thirst 48
8. Vince Staples - Hell Can Wait
9. Damon Albarn – Everyday Robots
10. Migos – Rich Nigga Timeline

SANDER VAN DALSUM

1. Kindness – Otherness
2. Napolian- Incursion
3. Bok Bok – Your Charizmatic Self
4. Young Marco – Biology
5. Fatima Al Qadiri – Asiatisch
6. HTRK – Psychic 9-5 Club
7. Andras & Oscar – Café Romantica
8. Popcaan – Where We Come From
9. SFV – Acid – Amber’s StuffSFV – Acid – Amber’s Stuff
10. Matrixxman - Amulet

RAYMOND VAN MIL

1. Ben Khan - 199X
2. Run the Jewels - Run the Jewels 2
3. Arca - Xen
4. Shlohmo & Jeremih - No More
5. xlsrebelsx - Desire
6. Andy Stott - Faith In Strangers
7. Black Milk - If There a Hell Below
8. Sohn - Tremors
9. FKA Twigs - LP1
10. The Dø - Shake Shook Shaken

MICHA VAN DE HEUL

1. Rich Gang - Tha Tour Part 1
2. FKA Twigs - LP1
3. Mumdance & Novelist - Take Time EP
4. Travis Scott - Days To Rodeo:
5. Plastician - Plasticman Remastered
6. IloveMakonnen - Drink More Water 4
7. Ray Fuego & GRGY - Bummy Boys EP
8. ScHoolboy Q - Oxymoron
10. Bok Bok - Your Charismatic Self EP

SARAH ORANJE

1. Thomas Azier - Hylas
2. Strand Of Oaks - HEAL
3. Reverse - Retro
4. Benjamin Clementine - Glorious You
5. Theophilus London - Vibes
6. Taylor Swift - 1989
7. Typhoon - Lobi Da Basi
8. Doggtown - Welcome To Doggtown
9. Sam Smith - In The Lonely Hour
10. Man From The South - Paeonia

MARCO MUHRING

1 Ought - More Than Any Other Day
2 Torn Hawk - Let's Cry And Do Pushups At The Same Time
3 Woods - With Light And With Love
4 The War on Drugs - Lost in the Dream
5 Dark Sky - Imagin
6 Cloud Nothings - Here And Nowhere Else
7 V/A - Air Texture, Vol. IV
8 Peaking Lights - Cosmic Logic
9 Caribou - Our Love
10 Eagulls - s/t

NICO NIJLAND

1. Panopticon – Roads to the North
2. A Pregnant Light – My Game Doesn’t Have a Name
3. Gridlink – Longhena
4. Nothing – Guilty of everything
5. Wreck and Reference – Want
6. Warpaint – Warpaint
7. Swans – To be Kind
8. Funeral Sutra – Meditations
9. Cloud Nothings - Here and Nowhere Else
10. This Will Destroy You – Another Language

LUCAS BOON

1. Mocromaniac - Maniac 4 President
2. Reverse - Outro
3. Feis - Hard van buiten gebroken van binnen
4. Sticks x A.R.T. - Straat Woord Beeld
5. Faberyayo x Tom Trago - Nacht EP
6. Ronnie Flex - De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
7. Puna - Vanaf Nu-compilatie
8. Sloddervosgang - S.V.G
9. Stropstrikkers - Tabula Rasa
10. 50 cent - Animal Ambition

ARTHUR MATZE

1. Destrage – Are You Kidding Me? No.
2. Snack Family – Belly EP
3. Marteria – Zum Glück in die Zukunft II
4. Orgaanklap – Kwarktassen
5. ††† - †††
6. An Autumn for Crippled Children – Try Not To Love Everything You Destroy EP
7. Herder – Gods
8. Sólstafir – Ótta
9. Sivert Høyem – Endless Love
10. Samaris – Silkidrangar

YANNICK DE KEIJZER 1. Ronnie Flex - De Nacht Is Nog Jong Net Zoals Wij Voor Altijd
2. Travi$ Scott - Days Before Rodeo
3. ScHoolboy Q - Oxymoron
4. PARTYNEXTDOOR - PARTYNEXTDOOR 2
5. Run The Jewels - Run The Jewels 2
6. Rich Gang - Tha Tour Part 1
7. Doja Cat - Purr EP
8. Ab-Soul - These Days
9. Broederliefde - Gevoelig Feestje
10. Big KRIT - Cadillactica

MARTEN MANTEL

1. Oneohtrix Point Never - Commissions 1
2. Ariel Pink - pom pom
3. Life Sim - All Life
4. Running - Frizzled
5. SOPHIE - Lemonade / Hard
6. Run the Jewels - Run the Jewels 2
7. 18+ - Trust
8. Clubz - Texturas
9. iLoveMakonnen - iLoveMakonnen
10. Kane West - Western Beats

JELMER LUIMSTRA

1. Twin Peaks - Wild Onion
2. Temples - Sun Structures
3. Howler - World of Joy
4. Mac Demarco - Salad Days
5. The Drums - Encyclopedia
6. Superfood - Don’t Say That
7. Cymbals - The Age of Fracture
8. Jamie T - Carry On the Grudge
9. Ballet School - The Dew Only Lasts an Hour
10. La Roux - Trouble in Paradise

RACHEL VOORBIJ

1. Xeno & Oaklander - Par Avion
2. Swans - To Be Kind
3. Amen Dunes - Love
4. The Juan Maclean - In a Dream
5. Nouvelle Phénomène - Glory of Romance
6. Perfume Genius - Too Bright
7. Museum of Love - Museum of Love
8. Dans Dans - 3
9. Future Islands - Singles
10. I Am Oak - Ols Songd

VINCENT CARDINAAL

1. Ryan Adams – Ryan Adams
2. Stephen Malkmus & The Jicks – Wig Out At Jagbags
3. Spoon – They Want My Soul
4. Swans – To Be Kind
5. Tom Petty & The Heartbreakers – Hypnotic Eye
6. Robert Plant – Lullaby and…The Ceaseless Roar
7. Goat – Commune
8. Jozef van Wissem/SQÜRL – Only Lovers Left Alive OST
9. Tindersticks – Ypres
10. Bob Dylan (& The Band) – The Basement Tapes Complete

CASPER SIKKEMA

1. Stephen Malmus & the Jicks - Wig Out at Jagbags
2. Perfume Genius - Too Bright
3. St Vincent - St Vincent
4. Charli XCX - Sucker
5. Caribou - Our Love
6. Avi Buffalo - At Best Cuckold
7. CEO - Wonderland
8. Typhoon - Lobi da Basi
9. Gruff Rhys - American Interior
10. Mac DeMarco - Salad Days

REMMELT HELTZEL

1. Jungle – Jungle
2. Mick Jenkins - The Water[s]
3. Chet Faker – Built on Glass
4. Breton – War Room Stories
5. Gui Boratto – Abaporu
6. Magnus – Where Neon Goes To Die
7. Beacon – L1 (EP)
8. Sturgill Simpson - Metamodern Sounds In Country Music
9. The War On Drugs - Lost In the Dream
10. Caribou - Our Love