Daar loop je dan, met je tattoo die je dronken op een festival liet zetten

Je loopt op een festival, je bent dronken en in plaats van effe lekker een bandje meepikken denk je: YOLO, ik laat een tatoeage zetten. Tatoeages gezet op festivals zijn vaak de beste, al dan niet lelijkste tatoeages die er bestaan en zorgen bovenal voor de beste verhalen.

Noisey: Je hebt je zo te zien bescheiden opgesteld. Kun je vertellen wat het is?
Koen: De tatoeage is gezet op Where The Wild Things Are. Het is het logo van PIP in Den Haag. Ik ben fan van PIP, het is één van de tofste organisaties van Nederland. Daarnaast beeldt het twee mensen uit die elkaar de hand schudden. Zoiets simpels als het schudden van elkaars hand kan soms het begin van een vriendschap betekenen.

Hoe dronken was je?
Het was superdruk, er stond een lange rij. Terwijl ik wachtte, heb ik er iets van twintig Jägermeisters doorheen gejaagd. Toen ik eindelijk aan de beurt was, was ik redelijk bezopen.

Weet je nog wie er voor jou op de stoel zat en wat diegene heeft laten zetten?
Het was zo’n heel klein mannetje dat op zijn iele borst een hartje liet zetten. Hij zat straalbezopen op de grond. Zijn vriendin, die nog veel verder weg was, lag tegen hem aan terwijl die tattoo werd gezet. Het zag er echt niet uit. Ook hoorde ik over een meisje dat aardig van de kaart was. Ze vond de dj die in de huiskamer draaide zo goed, dat ze zijn naam als tattoo wilde hebben. Maar in plaats van zijn echte naam te zeggen, zei die gast dat hij dj NoNo heette. Met die naam schijnt ze nu rond te lopen.

Was dat voor jou niet een soort van wake-up- call?
Er waren wel een aantal mensen op de gang die, terwijl ik op mijn beurt wachtte, zeiden van ‘gast doe dat nou niet. Morgen krijg je er spijt van’. Maar ik wist zeker dat ik het wilde en er geen spijt van zou krijgen. En dat is waar, ik vind het nog steeds tof. Blijkbaar kan ik zelfs wanneer ik dronken ben nog verstandige keuzes maken.

Noisey: Hoe kom je aan deze parel?
Tim: Ik heb de tattoo in een vlaag van falende artistieke vrijheid laten zetten. Het ging zo: een vriend had op Lowlands 2010 naald, draad en eetstokjes bij zich en kon tatoeëren. We hadden flink wat bier en chemicaliën op toen we op een van die ochtenden – waarop de rest van je vrienden nog in die 24-uurs tent staan – besloten om een tattoo op mijn been te zetten. Ik moet je zeggen dat het een leuk idee was, maar dat de uitwerking minder relaxed was. Ik heb de hele tijd in een broeierige, stinkende tent gelegen terwijl er in mijn kuit werd geprikt.

Waarom precies een huisje?
We komen allebei uit een dorp in de buurt van Biddinghuizen en hebben een pittige filosofische gedachtekronkel over ‘thuis’ en ‘huis’, als in dat een huis soms niet een thuis is. Dat dorp was een plek met veel bekrompen mensen en dat haat ik, maar toch is het mijn thuis omdat ik daar met vrienden ben opgegroeid die niet zo bekrompen zijn. Die mensen zijn mijn thuis.

Was je niet bang voor ontstekingen, omdat het zo amateuristisch gedaan werd?
Dat is het voordeel van een tatoeage laten zetten door een dokterszoon, die hebben genoeg kennis wat betreft hygiëne. Alles werd met medische alcohol ontsmet, hij gebruikte plastic handschoenen, desinfectiemiddel en meer van zulks. Het was natuurlijk niet echt de schoonste omgeving, maar met die middelen kwamen we een heel eind.

Noisey: Vertel.
Ik heb deze vorig jaar op Sziget laten zetten. Het begon ermee dat we vanaf de eerste avond steeds langs een tattookraam kwamen als we richting de camping liepen. Telkens zeiden we tegen elkaar dat we er gewoon een moesten zetten. Na een paar avonden zuipen had ik het idee zo erg zitten dat ik het wel moest doen. Dus op die avond ben ik met mijn zatte kop naar zo’n kraampje gelopen. Het was een ramp, want de tatoeëerder sprak totaal geen Engels en ik heb dus met foto’s moeten uitleggen wat ik wilde. Maar het hek was al van de dam, er was geen weg meer terug.

Het resultaat werd een verneukte smiley.
Nou ja, hij is minder goed geworden dan ik had gewild. Die smiley komt van een piece die een vriend tijdens een feest van me in Leiden had gezet en die vond ik heel vet. Die wilde ik op mijn been hebben, maar er gaat geheid iets fout als je dat aan een norse Oostblokker probeert uitleggen die totaal geen Engels spreekt. Zeker wanneer je al zoveel Nederlandse dronkenlappen hebt moeten helpen [lacht]. Op zich ging het best goed, totdat hij aan het einde witte stippeltjes aan de onderkant ging zetten. Hierdoor is het een soort bukkakesmiley geworden. Dat is wel minder.

Wat ging er door je heen toen je merkte dat het mis dreigde te gaan?
Ik moest gelijk aan de reactie van mijn moeder denken, dat ze het niet leuk zou vinden. Maar ik wilde gewoon het gevoel weer eens hebben dat je krijgt bij het zetten van een tattoo en ik genoot heel erg van de situatie. Zo’n een dikke, norse vent in een veel te grote kakibroek die zoiets op je been zet, terwijl jij daar met je lamme kop naar zit te kijken, dat is gewoon een geweldig beeld. Het was een soort karikatuur. Als ik die gast een cijfer zou moeten geven, zou het een vijfje worden vanwege zijn taalgebrek. Zijn kleding had ook wel beter gekund. Maar ja, wat maakt het uit?

Noisey: Vertel, hoe is die tatoeage op je bil terechtgekomen?
Jeroen: In 2008 of 2009 was ik op Sziget toen een paar vrienden me schreeuwend wakker maakten om te laten weten dat ze allemaal een tattoo hadden laten zetten. Ik was chagrijnig en zei dat ze me met rust moesten laten. Maar toen ik hun tent binnenliep en iedereen daar met plastic om zat, vond ik het wel geinig om te zien. ‘s Avonds hebben ze me met mijn dronken kop overgehaald en meegesleept naar zo’n tattookraampje op het terrein. In de rij had ik er best nog eens goed over na kunnen denken, maar dat heb ik niet gedaan. Ik ben gewoon naar binnengegaan en heb ‘m laten zetten.

Waarom een gitaar?
Het jaar ervoor was ik met diezelfde vrienden gaan interrailen. We hadden toen een ukulele meegenomen waar ik veel op speelde. Ik had een soort van band met dat ding opgebouwd. We noemden hem voor de grap Fredwin. Uiteindelijk sneuvelde Fredwin in een zwembad in Praag. De tattoo is een eerbetoon aan Fredwin.

Toch lijkt het eerder op een gitaar dan een ukulele.
Ja, die vent kon totaal geen Engels. Hij wist niet wat een ukulele was. Uiteindelijk heb ik hem moeten uittekenen op papier. Volgens mij heeft hij die, zonder verder te bewerken, gewoon overgenomen en op mijn bil gezet. Ik dacht dat hij er wel wat mooiers van zou maken, maar goed. Volgens mij ergerde die vent zich ook kapot aan mij. Ik was vet ongeduldig en vond het allemaal maar irritant. Het duurde te lang en dat bijwerken van hem irriteerde mij weer. Ik probeerde de hele tijd met mijn dronken kop op te staan om te kijken of hij al klaar was. Het is vrij duidelijk dat het een lelijke tattoo is geworden. Maar ja, je ziet hem toch niet zo snel.

Wat dacht je toen je weer nuchter was? Had je spijt?
Die volgende ochtend werd ik wakker met het besef dat die tattoo voor altijd op mijn bil blijft staan, maar later op de dag vond ik het allemaal wel weer prima. Hij zit op een tactische plek en hij is niet groot. Stel dat ik hem bijvoorbeeld op mijn gezicht had laten zetten, dan had ik er wel spijt van gehad.

Noisey: Je bent fan van Lowlands.
Patrick: Dat klopt! Ik liet deze tattoo in 2012 zetten. Die zaterdag kreeg ik te horen dat ik eindelijk naar Curaçao kon emigreren om daar een skateshop te runnen. Ik was er anderhalf jaar mee bezig geweest, dus ik was uitzinnig. Vervolgens heb ik dat met wat biertjes gevierd en besloten om een tattoo te laten zetten. Het was toen mijn negende keer op Lowlands en ik besefte me ineens dat er geen tiende keer zou komen. Daarom werd het een tattoo van het Lowlandslogo.

Besef je je wel dat je als een van de weinige mensen met een festivaltattoo niet dronken was toen je hem liet zetten.
Ik verkeerde gewoon in een feestvierende sfeer, zonder dat ik echt dronken was. Ik wilde mezelf verwennen met een tattoo. Daarbij was het logo de beste optie omdat ik niet snel meer de tiende keer Lowlands zou halen. Dus moest ik de negen jaar maar vieren met dat logo. Ik denk er nog met heel veel plezier aan terug.

Stel dat je je eerste tattoo wil laten zetten, moet je dat dan op een festival doen?
Als het je eerste keer is, dan zou ik dat niet op een festival doen. Dat lijkt me duidelijk, omdat je dan met je dronken kop iets laat zetten waar je spijt van krijgt. Tenzij het festival zo geweldig is en je al zo lang een idee in je hoofd hebt. Dan moet je dat doen, let wel op dat je daarna met iets rondloopt dat gaat ontsteken. Vooral op modderige, hete festivals is dat niet heel chill. Nee, doe het gewoon bij een professionele shop op een moment dat je nuchter een besluit hebt genomen.

Bekijk ook eens de VICE Festivalpagina, een site vol doldwaze festivalgerelateerde stukken en een plek waar je kans maakt op heel veel tickets voor festivals in Nederland en ver daarbuiten.