De man achter de grootste hits van Boef loopt ook nog stage in de zorg

Als je een vluchtige blik werpt op de top 100 is het moeilijk voor te stellen dat er in Nederland naast hiphop ook nog andere muziek wordt gemaakt. Op de hoogste positie is het stuivertje wisselen tussen rappers. Gewoon binnenkomen op nummer 1 lijkt niet meer genoeg: je moet alle andere liedjes in de charts met een flinke moker kapot rammen. En wie kan dat beter dan Boef? Natuurlijk staat hij met zijn nieuwe single Sofiane aan de top, en daar kwam hij door een Spotify-record te verbreken en binnen twaalf uur de miljoen views op YouTube aan te tikken.

Natuurlijk wordt Boef hierom geprezen, maar de producer van Sofiane, Habiba en nog een zooi andere tracks op het eerste en het aankomende album vermijdt rustig de spotlights. Marwan El Bachiri heet hij, beter bekend als MB. Als ik met hem afspreek om hem toch een beetje in het zonnetje te zetten, blijkt het inderdaad een kalme en bedachtzame jongen. En niet alleen omdat hij anderhalf uur te laat is. Hij straalt een soort prettige onverschilligheid uit die ik zelf alleen ken van katers, maar daar komt het niet van. Hij drinkt namelijk geen druppel.

Noisey: Je drinkt niet, maar hoe heb je je succes wél gevierd?
Marwan El Bachiri: Ik heb vooral veel gerelaxt, man. Ja? Niks bijzonders gegeten?
Haha, ik eet altijd goed. Niet alleen als ik hits score. Dat kun je wel zien, toch? Ik eet alsof ik elke dag een hit heb. M’n favoriet is kip, denk ik. Of vis. Ik wil dit jaar nog wel naar Marokko om het te vieren. Even familie bezoeken, en ik wil heel graag een appartement daar kopen. Dat is iets wat m’n vader altijd al wil. Is het al haalbaar, qua financiën?
Jawel, man. Het gaat lekker. Het is sowieso een goede investering voor later.

Had je verwacht dat Sofiane zo hard zou binnenkomen?
Ik had het al snel door toen ik die clip van Teemong zag: dit gaat wel kapotmaken. Een nummer-1-hit wist ik niet zeker, want dit is toch een verhaal dat hij nooit eerder heeft verteld. Gek, man. Ik had direct kippenvel. Kende je die gevoelige kant van Boef al?
Hij heeft het geschreven op een schrijverskamp, en daar leer je elkaar wel goed kennen. Maar zeker niet voor de volle honderd procent. Niet iedereen praat zomaar over z’n gevoelens.

Hoe ziet een dag van jou er op dit moment uit?
Een beetje chillen. Ik ga nog naar school, dus ik sta wel om acht uur op. Op dit moment loop ik stage in de zorg. De maatschappelijke kant, met jongeren. Dat is tof, vooral als ze me zien als voorbeeld. Sommigen van ze komen naast me rappen. Het is wel goed voor ze denk ik, dat ik in de begeleiding zit. Vooral als ze me ook nog eens op internet zien.

Ik vraag me af hoeveel mensen met twee nummer-1-hits achter hun naam nog stage lopen.
Tja, ik ben doorgebroken in m’n laatste jaar. Dan kan ik nog wel wat geld hebben verdiend, maar ik ben nu al zo ver dat ik net zo goed m’n diploma kan halen. Het is zonde om die jaren weg te gooien. Het is letterlijk nog anderhalve maand, en daarna ga ik nooit meer naar school. Alle stress van die examens ga ik zeker niet missen. Wel gek om hier te zitten, en morgen weer stage te hebben. Maar ja, ik kan het m’n ouders ook niet aandoen om te stoppen.

Zijn ze trots op je?
Ja, man. Ik heb m’n vader laatst een groot cadeau gegeven, maar daar praat ik liever niet over. Dat is iets wat ik normaal vind, en waar ik niet stoer mee hoef te doen op social media. Is geld weinig waard voor je?
Ik wil het graag maken, maar ik wil er tegelijkertijd niet te veel waarde aan hechten. Als het nu ineens mis zou lopen kan ik makkelijk genoegen nemen met minder. Ik ben niet de moeilijkste.

Is je leven niet enorm veranderd sinds je hits?
Andere artiesten nemen me ineens serieus. Ik denk dat mensen het onderschatten hoe moeilijk het is om naam voor jezelf te maken. Het is vooral een stuk relaxter geworden. Kijk, ik hoef voorlopig niet meer te werken. Op stage na dan, haha. Ik dacht dat ik met beats nooit rond zou kunnen komen, maar ik sta er nu wel versteld van.

Hoe zag je leven eruit voordat je Habiba tikte?
Naast school werkte ik als schoonmaker in een fabriek, met veel jongens uit m’n buurt. Niet echt lang volgehouden. Eigenlijk was het de hele dag chillen met vrienden. Die gezelligheid mis ik wel soms.

Ja? Is beatmaker zijn een eenzaam beroep?
Niet echt, maar ik ben nu wel zo druk dat ik bepaalde vrienden veel minder zie. Maar dat hoort er ook bij.

Hoe kwam je precies in contact met Boef?
Heel random eigenlijk. Hij contacteerde me op Instagram, uit het niets. “Je hebt harde beats, ik zie potentie – kun je me wat beats sturen?” Even later vroeg-ie m’n nummer, en zo begon het.

Het is altijd rumoerig geweest rondom hem, hoe heb jij die kech-gate beleefd?
Hij had het natuurlijk niet moeten doen. Ik kijk weinig naar wat media vinden, puur omdat ik hem persoonlijk ken. Het vergrootglas waar hij onder ligt vind ik gek: iedere rapper gebruikt woorden als ‘bitch’ en ‘kech’. Maar ik heb me nooit zorgen gemaakt. Elke aandacht is uiteindelijk positief. Niemand kan om zijn succes heen draaien. Ik heb het gevoel dat je een nuchter persoon bent.
Neutraal, ja. Ik zie wel waar het schip strandt. Ik zou zo in de zorg kunnen werken. Het zijn mensen van mijn leeftijd, en ik heb het gevoel dat ik ze echt kan helpen. Soms geeft het stress, maar vaak is het gewoon relaxed. Er zijn genoeg artiesten die vaak met hun kop op televisie zijn, maar nog nooit een nummer-1-hit hebben gescoord. Jij bent vrijwel anoniem. Doet dat je iets?
Het besef van het succes is er nog niet echt, nee. Het is sick, maar ik denk niet in concurrentie – ik gun het iedereen. Alle Nederlandse artiesten zijn compagnons. Ik kreeg wel een taart met m’n hoofd erop van Cloud9, onze publisher. Dat vonden m’n ouders wel leuk om te zien. M’n moeder pusht mij ook om meer op de voorgrond te treden en een interview als dit te doen, omdat dit een manier is om de wereld een beetje positiever te maken.

In Amerika staan producers als Metro Boomin inderdaad altijd op de voorgrond, maar in Nederland is dat vooralsnog niet zo. Vind je dat jammer?
Iedereen moet gewaardeerd worden in wat hij of zij doet, maar ik vind het persoonlijk totaal niet erg om op de achtergrond te staan. Als ik met Boef buiten loop doe ik m’n capuchon op omdat ik schrik van alle mensen. Ik hou van m’n privacy.

Oké, fame is dus duidelijk niet een van je doelen. Wat wel?
Op één staat: m’n ouders gelukkig maken. Dat heb ik behaald, denk ik. Nu je het vraagt kom ik eigenlijk niet verder dan ‘zorgen voor m’n familie’. Dat is altijd het belangrijkste.

Aan de ene kant lijkt het me chill om de vaste producer van Boef te zijn, alles wat hij aanraakt verandert in goud. Maar aan de andere kant ga je waarschijnlijk voor lange tijd met hem in één adem genoemd worden. Vind je dat vervelend?
Ik probeer me wel te onderscheiden, ja. Het is niet zo dat ik niet voor anderen mag werken, hè? ik heb straks nog een studiosessie met Wilde Westen. Dus ik hoop wel dat mensen mij los van hem kunnen zien, want ik zit niet vast. Zeker niet.