Bizar nieuws: er is nieuwe muziek van The Child of Lov. Doet dat geen belletjes rinkelen? Laat me je geheugen opfrissen: weinig Nederlandse artiesten debuteerden zo bijzonder als The Child of Lov in 2013. Hij kwam vanuit het niets, niemand had ooit van hem gehoord en hij had nog geen optredens gedaan, maar zijn titelloze album verscheen via het Britse label Domino en stond vol met features van Damon Albarn, MF Doom en Thundercat. Die laatste ontmoette hij zelfs persoonlijk, met Erykah Badu in zijn kielzog.Het was een prachtig album, met zwoele en psychedelische R&B-liedjes gezongen in een vervreemdend schorre kopstem. Zijn eerste show zou plaatsvinden op Glastonbury en hij werd genomineerd voor een NME Award. Dat alles mede dankzij zijn manager Trey Reames, die eerder al werkte met Damon Albarn, MF Doom en ook Cee Lo Green. (Fun fact: Reames was de man die hem voorstelde aan Danger Mouse en dus verantwoordelijk was voor Gnarls Barkley).The Child of Lov – zijn echte naam bleek Martijn Teerlinck – was gehuld in mysterie, en verdween ook weer even plotseling: hij overleed 10 december 2013 aan de gevolgen van een aorta-operatie, en bleek te kampen met het Syndroom van Marfan (dezelfde afwijking waar ook Bradford Cox van Deerhunter aan lijdt).Daarom is het zo wonderlijk dat er onlangs opeens nieuwe muziek van de zanger verscheen: zijn bluesy schorre gegrom klinkt op de track People Grinnin' van het verdomd populaire Australische EDM-duo NERVO, die deze week bovenaan de Billboard Dance Club Songs Charts prijkt. Waar komen die mysterieuze opnames vandaan? Ligt er nog meer muziek van The Child of Lov in een kluis zit te wachten? Daarom spreek ik manager Trey Reames.THUMP: Ha Trey! Ik vroeg me af: waar komen deze opnames vandaan? Zijn het kliekjes van het album?
Trey: Je zou het kliekjes kunnen noemen, maar zo werkte Martijn niet: alles was vooraf bedacht, er waren geen ongelukjes in zijn muziek. Hij studeerde African-American Music en las veel over het begin van soul en de wortels in Afrika en het Zuiden van de VS. Het is muziek van worsteling en pijn, en ook het leven van Martijn was niet bepaald gemakkelijk. Zo heeft hij zelf spirituals en work songs – je zou het ook slave songs kunnen noemen – opgenomen: vijf of zes a cappella's van traditionals die hij wilde bundelen als Space Age Spirituals. Nervo remixte People Grinnin', eigenlijk een cover van Don't You Mind van blueslegende Son House.Hoe kwam dat nummer bij Nervo terecht?
Nou ja, puur toevallig. Ik heb de muziek altijd bij me, en leg het graag voor aan mensen. Ik werk veel met Nile Rodgers, ik was met hem in New York aan het eten. Hij had de twee meisjes van Nervo uitgenodigd. Dat klikte, en de volgende avond stond ik opeens in een club in New York hartjes te maken met mijn handen terwijl ze aan het draaien waren. Ik vertelde ze over The Child of Lov, zij waren enthousiast. Ik stuurde ze de vijf opnames op, zij kozen uiteindelijk deze.Is het de bedoeling om uiteindelijk die Space Age Spirituals allemaal uit te brengen?
Jazeker, al vanaf het begin was het de bedoeling om zowel a capella's als remixes van de vijf nummers uit te brengen, maar er hangt geen datum op. Er zijn vanzelfsprekend een paar grote producers die de vocals hebben liggen, undergroundlegendes en grote jongens. Maar ik ga ze niet pushen, het komt wel wanneer het komt.Je hebt weleens gezegd dat er nog een heel Child of Lov-album in de kluis ligt.
Sterker nog: het album dat is uitgebracht noemden wij het 'singles'-album. We hadden namelijk een driedubbelalbum klaarliggen, misschien wel het eerste driedubbeldebuut ooit. Best episch, hè? Ze zouden Light, Oxygen en Voltage heten. Het was spijtig dat het label niet wilde, dus we hebben de 'singles' van die drie albums gebundeld op het uiteindelijke debuutalbum. We hopen het nog eens helemaal uit te brengen, maar er moet wel een goed moment zijn om het uit te brengen, we hebben geen haast.
Advertentie
Trey: Je zou het kliekjes kunnen noemen, maar zo werkte Martijn niet: alles was vooraf bedacht, er waren geen ongelukjes in zijn muziek. Hij studeerde African-American Music en las veel over het begin van soul en de wortels in Afrika en het Zuiden van de VS. Het is muziek van worsteling en pijn, en ook het leven van Martijn was niet bepaald gemakkelijk. Zo heeft hij zelf spirituals en work songs – je zou het ook slave songs kunnen noemen – opgenomen: vijf of zes a cappella's van traditionals die hij wilde bundelen als Space Age Spirituals. Nervo remixte People Grinnin', eigenlijk een cover van Don't You Mind van blueslegende Son House.Hoe kwam dat nummer bij Nervo terecht?
Nou ja, puur toevallig. Ik heb de muziek altijd bij me, en leg het graag voor aan mensen. Ik werk veel met Nile Rodgers, ik was met hem in New York aan het eten. Hij had de twee meisjes van Nervo uitgenodigd. Dat klikte, en de volgende avond stond ik opeens in een club in New York hartjes te maken met mijn handen terwijl ze aan het draaien waren. Ik vertelde ze over The Child of Lov, zij waren enthousiast. Ik stuurde ze de vijf opnames op, zij kozen uiteindelijk deze.Is het de bedoeling om uiteindelijk die Space Age Spirituals allemaal uit te brengen?
Jazeker, al vanaf het begin was het de bedoeling om zowel a capella's als remixes van de vijf nummers uit te brengen, maar er hangt geen datum op. Er zijn vanzelfsprekend een paar grote producers die de vocals hebben liggen, undergroundlegendes en grote jongens. Maar ik ga ze niet pushen, het komt wel wanneer het komt.Je hebt weleens gezegd dat er nog een heel Child of Lov-album in de kluis ligt.
Sterker nog: het album dat is uitgebracht noemden wij het 'singles'-album. We hadden namelijk een driedubbelalbum klaarliggen, misschien wel het eerste driedubbeldebuut ooit. Best episch, hè? Ze zouden Light, Oxygen en Voltage heten. Het was spijtig dat het label niet wilde, dus we hebben de 'singles' van die drie albums gebundeld op het uiteindelijke debuutalbum. We hopen het nog eens helemaal uit te brengen, maar er moet wel een goed moment zijn om het uit te brengen, we hebben geen haast.