We zijn wel klaar met al die lijstjes met de acts van 2014 die het ‘zeker gaan maken’

Aan de start van een nieuw jaar komt er altijd een flink aantal beloftes uit de muziekwereld. Zo wordt 2014 zeker HET JAAR van iedere straatrapper die ooit bij 101 Barz als achtergrondgangster mocht dienen bij een van z’n vrienden, heeft ieder lid van de culturele samenleving zichzelf een nieuw imago toegeëigend, en kun je van ieder medium een lijst aan artiesten verwachten die het dit jaar helemaal gaat maken. In de UK krijgt de lijst van de BBC altijd de meeste aandacht, en de nummer één daarvan wordt eind deze week bekend gemaakt.

Bij sommige kunstvormen, zoals films, boeken en games is zo’n lijst best wel logisch: die hebben namelijk een zeer duidelijk en vaststaand releaseschema, waardoor de lijstjes vooral handig zijn voor de consument. Zo kan Jan Modaal alvast uitkijken naar het moment waarop hij zichzelf trakteert op de nieuwe special edition Blu-Ray van Borgman. Ook voor start-ups, tv-series en sport hebben die lijstjes nog wel enig nut, maar de muziek- tiplijstjes slaan eigenlijk helemaal nergens meer op.

Dit komt doordat de muziekindustrie de afgelopen jaren aan flinke veranderingen onderhevig is geweest, en die veranderingen zijn nog lang niet afgelopen. Albumreleases worden namelijk niet meer maanden van tevoren gepland, maar soms juist zomaar zonder aankondiging online gezet; of het nou gaat om albums van artiesten die dit uit onvrede doen (Angel Haze en Death Grips), albums die totaal onverwachts op iTunes staan (Beyonce), of albums waar toch al niemand meer iets om geeft (Azealia Banks). Wat hebben lijstjes vol met beloftes nog voor zin als artiesten niet eens meer aangeven wanneer ze iets gaan releasen?

Een van de artiesten van het BBC-lijstje, FKA Twigs, die zeker de moeite waard is.

Het is voor de artiesten in zo’n lijstje natuurlijk een mooie vorm van publiciteit, maar heel veel media brengen het hele jaar door al zulke beloftes. 3VOOR12 heeft de Hollandse Nieuwe van de maand, Pitchfork heeft Rising, de Guardian tipt elke dag een New Band Of The Day en NME presenteert wel dertig beste bands per week. De meesten van deze artiesten ontstijgen het niveau van de gemiddelde coverband niet eens, en stoppen waarschijnlijk al nadat hun eerste EP flopt. Ondanks het feit dat ze ooit eens bij Giel Beelen een nummer mochten komen spelen.

Misschien proberen die lijstjes dit juist wel te bevestigen. Heel het jaar krijg je allemaal rotzooi op je afgegooid om kijkcijfers te genereren, maar één keer per jaar proberen media te laten zien wat ze eigenlijk echt leuk vinden.

En natuurlijk is het fijn dat de echt goede muziek op die manier ook erkenning krijgt. Zo zijn Rejjie Snow, Real Lies en Jungle een aantal nieuwe artiesten die ik helemaal te gek vind, maar hoe kan ik nou weten of één van hen komend jaar nieuwe muziek gaat uitbrengen, laat staan of ze ook echt doorbreken? En net als ik kan geen enkele journalist écht weten of een artiest door zal breken.

Iemand die niet op het BBC lijstje staat, maar wel heel goed is: Rejjie Snow

Het is domweg onmogelijk om de toekomst te voorspellen, tenzij je een waarzegger bent natuurlijk. Als we terugkijken naar een aantal beloftes van 2013 van de Engelse pers, wordt dat maar al te duidelijk: Loom? Scrufizzer? CharliXCX? Allemaal keuzes van de Britse media waar de goegemeente van Engeland nog nooit van heeft gehoord, laat staan dat ze internationaal zijn doorgebroken.

Muziek gaat steeds meer over het hier en nu. Als jij een net nieuwe, onbekende track op Soundcloud luistert en aan het eind van de maand ziet dat die track 500 duizend keer geluisterd is, dan voel je je daar goed bij. Je luistert naar dat EP’tje van die onbekende artiest waardoor je eindelijk weer weet wat liefde betekent, of naar muziek waardoor je je gelijk helemaal geweldig of juist compleet kut voelt. De hoop dat een kleine artiest aan het eind van het jaar uitgegroeid is tot wereldster is niet meer belangrijk, en zorgt eigenlijk alleen maar voor teleurstellingen.

Hoewel deze lijstjes tegenwoordig compleet overbodig en nutteloos zijn geworden, is het niet zo dat het prijzen van nieuwe artiesten dat ook is. Goede nieuwe artiesten zullen altijd geholpen moeten worden, maar dat gaat niet lukken door iedere dag maar weer een shitload aan onbekende artiesten te publiceren waarvan 99,99% in de vergetelheid raakt. Op het moment dat nieuwe muziek daadwerkelijk weer wordt behandeld als kunst in plaats van als opvulling van een website, pas dan wordt het publiceren van nieuwe talenten weer relevant. Een echt goede artiest verdient een waardig verhaal waaraan meer aandacht wordt besteed dan 150 snel opgeschreven woorden.

Ga er maar vanuit dat Noisey zich daar in 2014 aan gaat houden.

Volg Ryan op Twitter: @RyanBassil