Sommige rappers zijn homo. Nou en.

Ik kan je niet vertellen over één specifiek moment dat ik uit de kast kwam. Dat wil ik ook niet, ik vind niet dat iemand per se uit de kast zou moeten komen. Ik snap die fascinatie voor homo- en biseksualiteit niet. We zouden geen onderscheid moeten maken in gay- en mensenrechten. Dat is gewoon fucking dom.

Als homo wordt je in de hip hop nog altijd gestigmatiseerd. Veel mensen durven om die reden niet over hun geaardheid te vertellen. Ik geloof dat ik inmiddels wel uit de kast ben, toch blijven mensen me vragen naar mijn seksuele geaardheid. Ik blijf ze daarop antwoorden dat het er niet toe doet. Als we in een situatie zouden zitten waar mijn geaardheid wel van belang zou zijn, zou ik het ze meteen vertellen. Maar als we gewoon een gesprek hebben, hoef je niet te weten wat ik in mijn eigen tijd doe. Iemands seksualiteit is niet het meest boeiende om te weten. Het is een beetje hetzelfde als vragen naar mijn favoriete kleur (rood), en dat elke dag weer.

Dus ik gebruik geen genderbepalingen in mijn muziek. Het gaat mij erom dat het universeel is, iets waar iedereen zich in kan vinden. Wat maakt het uit of je op jongens valt, of van puppies houdt, who cares? Precies daarom hou ik mijn persoonlijke leven en mijn gevoelens gescheiden van mijn muziek of hoe ik me zou moeten gedragen omdat ik volgens mensen een panseksuele rapper of een queerrapper ben.

Al heb ik niet één duidelijk moment waarop ik mijn coming out had, ik heb het zeker niet makkelijk gehad. Ik heb zoveel shit meegemaakt. Veel vrienden zeiden in feite tegen me: “Biseksuele mensen zijn wagelijk, ze weten niet wat ze willen.” Mijn familie was nog het moeilijkst. Mijn moeder zei tegen me dat ik in de hel zou branden.

Mijn moeder is nooit getrouwd, ze heeft ook nooit een duurzame, succesvolle relatie gehad. Mijn vriendinnen hadden vriendjes die hen misbruikten en dat vonden ze gewoon oké. En toch vinden zij dat ik de meest verschrikkelijke van iedereen ben. Vreemden hebben me aangevallen, scholden me uit voor ‘fucking faggot’ of noemden me ‘homo rapper’. Luister eens naar jezelf. Liefde is geen fucking misdaad.

Ik ben geen special geval. Ik weet dat er duizenden gay kids zijn die bang zijn om in elkaar te worden geslagen. Een 16-jarige fan vertelde me dat haar moeder haar wilde uithuwelijken, omdat ze dan tenminste de controle over haar houdt. Ze stond op het punt om van huis weg te lopen. Niemand verdient het om in zo’n situatie terecht te komen en dat anderen bepalen wie jij bent.

Ik twijfelde of ik Same Love wel uit moest brengen, omdat ik eigenlijk al klaar ben met mensen die me alleen maar kunnen zien als queer rapper en omdat ik het liever niet over mijn seksualiteit in mijn muziek heb. Maar ik heb ook altijd gezegd dat een artiest iemand moet zijn die iets heeft te zeggen. Adele is zo iemand voor mij. En ook Frank Ocean en J. Cole, het zijn mensen die iets echts hebben bij te dragen.

Same Love is er dus voor de fans van wie ik berichten krijg waarin ze zeggen “Ik haat het dat ik homo ben, elke dag wens ik dat ik straight was.” Waarom? Waarom zou je wensen dat je anders zou zijn dan wie je bent? Wie zijn die al mensen die zeggen dat je niet gay mag zijn en je in de hel zult branden vanwege je geaardheid? Laat me real-life HD beeldmateriaal zien van de hel, dan ben ik bereid met je te praten. Maar hou tot die tijd je mond dicht. Ik geloof dat mensen die gay of biseksueel zijn, ze dit niet van te voren hebben gepland, en als het natuurlijk is, waarom zou je het dan ontkennen? Ontken nooit de dingen in het leven die je gelukkig maken.

Angel Haze zit op Twitter. Volg haar- @AngelHaze.