Met trots kan ik zeggen dat het eindelijk is gelukt me binnen te pijpen bij de 3FM Awards

Sarah Oranje (soms te zien in aardbeienpak) ging naar de 3FM Awards met een overzichtelijk doel. Rock ‘n roll moest het worden. Slingerende piemels, sneeuwstormen opbeurende poedertjes en lekker lollen met de helden en heldinnen van de vaderlandse radio. Lees hier hoe het onze rockdiva verging.

Sarah is die linkse.

In mijn negentiende levensjaar belandde ik in het enige hotel dat onze stad rijk was met een bandlid dat zojuist had opgetreden in het lokale jeugdhonk. Zo begon mijn voorzichtige groupie-carrière. Met trots kan ik zeggen dat het me vijf jaar later eindelijk is gelukt me binnen te pijpen bij de 3FM Awards. Grootse verwachtingen had ik, van wat één van de grootste feesten voor de Nederlandse muziekindustrie moest zijn.

Bij binnenkomst krijg ik een gouden bandje om m’n pols geplakt, één die me later nog veel commentaar oplevert (‘hoe the fuck kom jij hier nou weer binnen???’). Tijdens het eten (pretentieus maar karig, incluis pakken dubbelvla) zitten er overal om mee heen belangrijke en minder belangrijke mensen, waaronder één 3FM producer in een bananenpak. Tot zover de gekkigheid backstage, want heel wild wil het niet worden. Waar je in de kleedkamers verwacht dat er ergens wel een lijntje coke ligt en een verdwaalde echte groupie een half slappe lul wanhopig af zit te zuigen, blijft het behoorlijk tam en zijn er vooral veel muzikanten aan de thee.

Rond half negen, als de live uitzending begint, komen er productiemeisjes bij de bandleden zeuren dat het voor de kijker toch echt zo leuk zou zijn als ze even op het vip-deck gaan staan. In de Gashouder, waar het feestje sinds enkele jaren plaatsvindt, is het behoorlijk leeg. Blijkbaar hebben zelfs de zestienjarige meisjes, die vooral langskomen in de hoop met Mr. Probz mee naar huis te mogen, er ook al geen zin meer in.

Het lijkt de bands niet echt wat te kunnen schelen of ze een prijs mee naar huis nemen. Bij de kleedkamers is er de obligate foto en het spuiten met de gekregen champagne (van onze belastingcenten!), maar echt enthousiasme blijft uit. Hoewel er tot een dag van tevoren gestemd kan worden, is het al weken voor de show duidelijk wie er gaat winnen. Heb je een optreden, dan ga je met een plaatje naar huis.

Wel heb ik het volgende geleerd: Guus Meeuwis en Gers Pardoel blijken inderdaad echt vrienden te zijn, Go Back To The Zoo is boos dat niemand ze meer wil neuken/ze geen platen meer verkopen, Jett Rebel houdt van glitters en Eric Corton moet met iedereen op de foto.

Uiteindelijk blijk ik zelf misschien wel de grootste grap van de avond. De drank is tenslotte gratis, een omstandigheid waar ik niet mee om kan gaan. Ik heb geen idee hoe ik thuisgekomen ben. Wel vind ik op m’n telefoon een foto van het geslachtsdeel van een niet nader te noemen winnaar. In de categorie lul was het backstage zijn bij de 3FM Awards een teleurstellend half slappe bescheiden piemeltje.