Primavera Sound is het mekka voor mensen met een excellente muzieksmaak

SEAT is official partner van Primavera Sound. Wat hebben SEAT en Primavera met elkaar gemeen? Beiden komen uit het bruisende Barcelona en alle twee hebben een passie voor geluid. Zo is SEAT de samenwerking met BeatsAudio aangegaan voor het geluidssysteem van de Ibiza. Met dit systeem brengt het merk muziek over zoals de artiest het bedoeld heeft.

De avond valt. Naast het podium waar over een half uur een van de headliners van Primavera Sound optreedt, zien we de nu al nostalgische beelden van eerdere shows die dag. Om ons heen drukken Spanjaarden, Italianen, Engelsen en Nederlanders steeds dichter tegen elkaar aan. Als even later Win Butler van Arcade Fire vertelt dat ze hun Europese tour hier in Barcelona starten omdat ze zoveel van de stad houden, geloven we het direct. Want waarom niet?

Primavera Sound is onder de trotse bezitters van een excellente muzieksmaak namelijk al jaren een soort Mekka. Op de line-up staat elk jaar weer een verfrissende mix van nieuw talent, grote headliners en smaakvolle reünisten. Maar naast de muziek is de plek waar je dagenlang mag rondstruinen ook zalig. Je hoeft er bijvoorbeeld niet voor naar een troosteloze polder waar je tot je enkels in de blubber staat, of een schimmige plek ergens aan de rand van een middelgrote provinciestad. Er staan geen hordes politieagenten met drugshonden bij de ingang, en het terrein is niet vol gesmeten met idiote attributen die voor 'aankleding' moeten doorgaan.

De locatie, het Parc del Forum, kent een aantal onvergetelijke architectonische hoogtepunten, daar gebouwd voor het 141 dagen tellende Universal Forum of Cultures. In de verte glanst de zee. Er zijn palmbomen. Je komt oude bekenden tegen als Fatima Yamaha, Young Marco en Weval. Je maakt je nu al zorgen over de heimwee die je krijgt als je weer thuis bent.

Al bij het eerste nummer van Arcade Fire schreeuwt het hele veld mee met Wake Up, een nummer van het debuutalbum dat voor volle festivalweides lijkt te zijn geschreven. De Canadezen krijgen na hun laatste plaat steeds vaker het verwijt overdreven pretenties te hebben, en de muziek is sinds het vertrekpunt Funeral inderdaad steeds ambitieuzer. Maar met de prachtige opener voor dit meebrullende veld laat Arcade Fire zien waarom het een van de grootste rockbands van deze tijd is.

Ook fijn op Primavera Sound: de settijden. Waar op veel Nederlandse festivals headliners ruim voor het vallen van de nacht spelen, begint Skepta hier om twee uur 's nachts aan een vlammende show. Naast moderne acts als The xx, Bon Iver, Solange en Run the Jewels zijn er dit jaar ook weer een aantal golden oldies te vinden. Een van de hoogtepunten is uiteraard Grace Jones, die het presteert om in haar set drie keer expliciet om coke te vragen. Andere oudjes die nog prima overeind staan zijn Van Morrisson, Slayer en Aphex Twin. Ook het in Spanje altijd zeer populaire Teenage Fanclub weet weer veel nieuwe zieltjes te winnen, ondanks een optreden dat vooral doet denken aan een presentatie van vier biologieleraren.

Op vrijdagavond staat het veld bijna volledig vol voor een van de andere headliners. The xx speelt een vlekkeloze set, en zelfs een nummer waarover Oliver Sims zegt dat ze het bijna nooit spelen omdat dat altijd verkeerd gaat, gaat perfect. De Britse band bewijst een van die acts te zijn waarbij een heel publiek langzaam in de muziek wordt gezogen. Niemand blijft achter.

Eigenlijk is Primavera Sound te groot en te interessant om alles te zien en alles te beleven. Naast de twee hoofdpodia en een aantal kleinere podia blijkt er ook nog een goed verborgen stage te zijn in een parkeergarage. En naast de al propvolle programmering waar in Europa eigenlijk geen enkel festival bij in de buurt komt, zijn er ook nog verrassingsoptredens, zoals die van Arcade Fire op de zaterdag. En dat het afzeggen van Frank Ocean op de vrijdag wordt opgevangen met een geweldige dj-set van wonderkind Jamie xx werd ook door weinig mensen echt erg gevonden.

Op zaterdagavond kijken we tijdens de set van Arcade Fire om ons heen, terwijl de band met een euforische versie van Rebellion (Lies) afsluit. We kunnen op dat moment niet anders dan concluderen dat dit weekend onze liefde voor muziek een nieuwe impuls heeft gegeven, met dank aan Barcelona en de aaneenschakeling van willekeurige kleine dingen die het festival zo mooi maakten. Als het volgend jaar de helft zo leuk is, zijn we er weer bij.