Hef was de Ronaldo van Excelsior’20 en werd gescout door Feyenoord en Sparta

Van een rapper die 'De kutlife staat geschreven op me dikke buik' scandeert, verwacht je niet dat hij ooit een topatleet is geweest. Toch was Hef Bundy, net als Jonna Fraser en Kevin, ooit een veelbelovende voetballer. Omdat we deze week in het kader van onze nieuwe documentaire Hooliganrap kijken naar de link tussen voetbal en hiphop, sprak ik Hef over zijn voetbalcarrière en zijn liefde voor Feyenoord.

Noisey: Ronnie Flex tweette een tijdje terug: 'Ze vroegen me laatst of ik de realste Feyenoorder in de rapgame was… ik zei nee dat is Hef.'
Hef: Zei Ronnie dat? Haha, kut man, dat heb ik helemaal gemist. Ik heb wel een seizoenkaart. Ik ben op een punt in mijn carrière dat ik financieel stabiel ben en meer vrije tijd heb, dus dan is het leuk om naar het stadion te gaan.

Ben je ook fanatiek?
Ik ben sowieso al heel lang fan, ik kom natuurlijk uit Rotterdam, maar ik was niet heel fanatiek tot ik een keertje een slippertje had begaan.

Een slippertje?
Ik had een paar jaar geleden Badboy Taya uitgenodigd voor een optreden in Rotterdam, en hij droeg een Ajax-broek. Dat werd ons niet in dank afgenomen door de Feyenoord-supporters, haha. Dat was een keerpunt voor mij. Ik zag hoe serieus die supporters het namen, ik zag pure woede in hun ogen en toen ben ik nog meer van de club, de fans en alles eromheen gaan houden.

Je zag iets positiefs in hun woede?
Ja, man. Ze toonden echte clubliefde. Ik kon ook niet boos op ze worden, want ik was fout en zij hadden gelijk. Het is Feyenoord-territorium. Ik weet niet wat me bezielde, dat ik niet inzag dat het niet door de beugel kon.

Vertel eens over jouw voetbalcarrière?
Ik speelde bij Excelsior'20 in Schiedam tot D1. Ik ben ook een paar keer gescout door Feyenoord en Sparta, maar door financiële omstandigheden kon ik daar niet op ingaan. Er was meteen hoofdpijn bij mijn ouders: hoe gaan we die jongen naar de stad brengen? Er was gewoon geen ruimte voor. Soms waren mijn ouders niet eens thuis en moest ik alleen naar de trainingen gaan. Het was een moeilijke tijd. Het mooie is dat God mij uiteindelijk een andere gave heeft gegeven, en nu ben ik een van de beste rappers van Nederland.

Vind je het jammer dat je geen profvoetballer bent geworden?
Tuurlijk, ik was liever voetballer geweest. Ik zou liever bij een slechte club op de bank zitten met een paar millies.

Even terug naar jeugdvoetbalcarrière: wat was je voor speler?
Ik was spits en ik kreeg de bijnaam Ronaldo. Ik was namelijk ook iets steviger dan de rest en mijn moeder knipte mijn haar ook zoals hij dat had.

Het kapsel uit 2002 ?
Nee, het was gelukkig niet die coupe. Ik zal je een foto sturen.

Wat maakte jou een goede spits?
Ik maakte veel af. Mijn grootste prestatie is dat ik ooit tien goals in één wedstrijd maakte. Elke week kwamen er boekjes uit met alle hoogtepunten van de week en ik stond er vaak in. En mijn lichaam was echt groter dan dat van mijn leeftijdgenoten. Hoe moet ik het uitleggen? Je weet toch wanneer zo'n boy uit Afrika bij jou in de klas komt en hij heeft al spieren en shit. Zo'n guy was ik. Ik schoot veel harder, mijn schouderduwtjes waren veel beter.

En wat voor speler was je buiten het veld? Haalde je veel ongein uit in de kleedkamers?
Nee, man ik was best een rustige guy. Ik wil niet mijn ouders bashen, maar ik was vaak alleen en als je alleen bent heb je niet de grootste bek. Ik was dus gewoon chill en ik kreeg altijd patatjes en frikandellen van de andere ouders, omdat ik wel gewoon wel zorgde dat de ploeg won.

Er is een onmiskenbare band tussen rappers en voetballers, kun je die verklaren?
Het zijn jongens van de straat. Op straat ben je of aan het voetballen, of muziek aan maken, of je bent een crimineel. Die drie types komen op een bepaald moment van hun leven bij elkaar in de klas. Het zijn vrienden. Het is niet zo dat ik Elia ken van vroeger, maar ik ken wel iemand om hem heen die muziek maakt of van de straat is. En we begrijpen elkaars wereld. Daarnaast worden we in de clubs hetzelfde behandeld en deel je vaak het vip-gedeelte. Negen van de tien keer zijn het ook boys die onze muziek luisteren tijdens de trainingen en in de kleedkamers.

Kunnen die twee werelden iets voor elkaar betekenen?
Ja, heel veel. Er is nu wel genoeg geld te verdienen in de muziek, dus artiesten zijn minder afhankelijk van de financiële steun, maar het is fijn om iemand met zo'n groot publiek naast je te hebben die je steunt. En die voetballers kunnen er ook voordeel uit halen, door mee te gaan naar shows en vrienden te worden met rappers. Bitches regelen en dat soort shit.