Om Trans-Sneep-kunde te begrijpen, moet je jezelf in de tekst onderdompelen. Sneeps professie is de gebruikelijke eerste stap in dit discours: als Zweinsteins toverdrankleraar, bepleitte Professor Sneep haar persoonlijke waardering voor de kracht van toverdranken in het eerste boek, door aan studenten te vertellen dat ze ‘‘geen dommig toverstafgezwaai’’ in haar klas wil zien. In 2011 schreef auteur Racheline Maltese een iconisch essay over Sneep als een vrouwelijke held, en legde hierin uit dat Sneeps schijnbaar onbenullige commentaar over toverstafjes een vroege indicatie aan de lezer is dat ‘‘dit personage, op een zeker niveau, masculiniteit afwijst, zeker gezien de aandacht in de reeks voor fallische stafjeshumor.’’Als Sneep in de klas vertelt dat ze ‘‘niet verwacht dat je werkelijk de schoonheid zal begrijpen van glinsterende dampen, de delicate kracht van vloeistoffen die door menselijke aderen kruipen,’’ roept ze klassieke feminiene heksensymboliek op. Ensnapingthesenses bevestigt dit: “Het maken van toverdranken en gif heeft een lange en fascinerende geschiedenis die met vrouwelijkheid geassocieerd wordt. Maar Sneeps affiniteit met toverdranken en haar immense talent kunnen ook geïnterpreteerd worden als een poging een magische weg naar transitie te vinden.’’"Sneeps affiniteit met toverdranken en haar immense talent kunnen ook geïnterpreteerd worden als een poging een magische weg naar transitie te vinden."
Voor Ensnapingthesenses wijst de combinatie van een met vrouwen geassocieerde magische traditie en de meisjesachtige krullen van Sneeps vroege handschrift erop dat “een jonge vrouw haar gender wilde uitdrukken, zelfs als het in het geheim moest.’’Harry wondered vaguely who the Half-Blood Prince had been. Although the amount of homework they had been given prevented him from reading the whole of his copy of Advanced Potion-Making, he had skimmed through it sufficiently to see that there was barely a page on which the Prince had not made additional notes, not all of them concerned with potion-making. Here and there were directions for what looked like spells that the Prince had made up himself.
'Or herself,' said Hermione irritably, overhearing Harry pointing some of these out to Ron in the common room on Saturday evening. 'It might have been a girl. I think the handwriting looks more like a girl's than a boy's.'
'The Half-Blood Prince, he was called,' Harry said. 'How many girls have been Princes?'
Eén van Sneeps best bewaarde geheimen was haar Patronus, een krachtige beschermspreuk die zich als de spirit animal van die persoon manifesteert. Sneep en Lily delen de hinde-patronus, wat lang geïnterpreteerd werd als Sneeps onvergankelijke liefde voor Lily. Deze theorie wordt echter complexer als ze als trans gezien wordt.Trans-Sneep-geleerden geloven dat Sneeps Patronus weer een ander voorbeeld is van haar rol als moeder voor Harry Potter. Belangrijker nog, de hinde wordt opgevat als een letterlijke projectie van Sneeps vrouwelijke genderidentiteit. Het feit dat de hinde ook Lily’s Patronus is staat niet alleen in verband met dat Sneep Lily’s plek in het moederschap inneemt, maar ook dat Sneep naast het liefhebben van Lily, een vrouw als Lily zou willen zijn.Als je erover nadenkt, is deze lezing logischer dan verliefd blijven op je jeugdliefde, decennia na haar dood. ‘‘Sneeps relatie met Lily herinnert me in veel opzichten aan de relatie die ik als kind en tiener had met cismeisjes,’’ vertelde een transvrouw genaamd Lilyana me. Het feit dat ‘‘Sneeps patronus dezelfde is als die van Lily is iets wat romantische interesse overstijgt… het is de fysieke en magische belichaming van Sneeps geest is de vrouwelijke representatie als die van Lily kan er absoluut op wijzen dat Snape feitelijk een transvrouw is.’’Het delen van de patronus met Lily maakt Sneep uniek in de tovenaarswereld. In een passieve maar krachtige magische handeling leidt de verschijning van Sneeps hinde Harry naar het Zwaard van Griffoendor. Maltese schreef dat het deze specifieke scène is die Sneep als een heldin ultiem bevestigt. “In Harry Potter en de Relieken van de Dood, neemt Sneep haar meest prominente vrouwelijke rol in door het onwettig beschikbaar stellen van het Zwaard van Griffoendor via het gebruik van haar Patronus,’’ lichte Maltese toe. “In deze scène, speelt Sneep in wezen de Vrouwe van het Meer,’’ een literair figuur dat opduikt in verschillende stukken van King Arthur-literatuur. De Vrouwe van het Meer geeft het zwaard Excalibur aan Arthur, op vergelijkbare wijze zoals Sneep het beruchte Zwaard van Griffoendor aan Harry geeft.Dan is er nog de kwestie van Sneeps dood, waarin ze zichzelf opoffert voor het grotere goed van Zweinstein: Sneep neemt nobel deel aan het vooraf afgesproken plot met Perkamentus, waarin zij het schoolhoofd doodt op zijn verzoek, terwijl ze hiermee haar studenten en nabije collega’s laten geloven dat ze in het geheim altijd Heer Voldemort is blijven dienen. Pas na haar dood wordt haar naam gezuiverd.Over het algemeen bestaat er in fictie een zorgwekkende geschiedenis van queer-schurken, iets wat veel Sneep-geleerden die ik ondervroeg onderkennen. Sneep overstijgt dit volgens hen. “Snape was queer-gecodeerd om haar een slechterik te maken,’’ legt Fatuma uit. “Maar het intrigerende is dat elke keer wanneer makers een ‘ze waren al die tijd eigenlijk goed’-kaart trekken, de vrouwelijke en/of queer-codes doorgaans worden opgegeven; het personage mag daarna weer cisgender en hetero zijn. Sneep niet.’’Trans-Sneep-geleerden geloven dat Sneeps Patronus een bewijs is van haar rol als moeder voor Harry Potter – de hinde kan worden opgevat als een projectie van Sneeps vrouwelijke genderidentiteit.