Styling by Scotch & SodaBij de naam Rachel Green denk je al snel aan het personage dat Jennifer Aniston speelt in Friends. Absoluut begrijpelijk, het is tenslotte de serie die na vijftig herhalingen nog altijd niet van tv te slaan is. Maar het gaat niet lang meer duren voordat een hoop mensen een andere associatie krijgen bij deze iconische naam. De Amsterdamse Rachella Groen laat als dj en producer Rachel Green een hoop clubs en festivals in puin achter en deze zomer is haar tourschema op z'n zachtst gezegd vol. Ik sprak met haar af op een zonnig terrasje in Amsterdam-Oost om een praatje te maken over festivals en te vragen naar de tracks die deze zomer absoluut niet mogen ontbreken in je leven.
Advertentie
THUMP: Wat een prachtig zomerweertje, hè? Word je er niet helemaal zen van?
Rachel Green: Ik heb het nu nog lekker rustig, ja. Ik ben net terug uit Israël van vakantie, maar vanaf nu is het wel elk weekend vol. Dat wordt dus even gas geven. Naar welk festival kijk je het meeste uit?
Ik denk toch Pukkelpop. Ik doe voor het eerst zo'n groot festival in België. De laatste keren dat ik daar draaide merkte ik dat het best wel goed ging, dus het is leuk om dat terug te zien in zo'n boeking. Het is toch een beetje het Lowlands van België. Sowieso blijft het buitenland natuurlijk het leukst, ze zijn daar muzikaal zo sterk. Het is ook heerlijk om de radio aan te zetten als ik het land binnenrijd. Het is haast pijnlijk hoe goed Studio Brussel is vergeleken met Nederlandse radiostations. Hoe ben jij zelf eigenlijk begonnen met draaien?
Als kind maakte ik altijd al radioshows met cassettebandjes, maar als kind weet je niet dat dat een echte baan is. Als de juf vraagt wat je later wil worden, roep je niet zo snel dj. Althans, niet in die tijd. Als je zo jong bent weet je niet dat je daar gewoon geld mee kunt verdienen. Totdat ik in een hele creatieve vriendengroep terechtkwam, met een boel vriendinnetjes die al heel lang draaien en zijn begonnen met vinyl. Hoe oud was je toen?
Ik was denk ik een jaar of zestien, en zij draaiden dan op plekken als Zebra Lounge. Van die hele oude clubs. Het liefst ging ik overal mee naartoe, ook omdat ik ontzettend onder de indruk was van hoe zij met hun muziek invloed hadden op een hele zaal vol mensen. Zo hebben ze mij leren draaien met vinyl. Hoe ben je van de Zebra Lounge uiteindelijk in de Amsterdamse scene terechtgekomen?
Ik wilde niets liever dan blijven draaien en ik had genoeg connecties, dus dat was niet heel moeilijk. Mijn vriendinnen hebben me toch een beetje gevormd en opgevoed, en ze vonden het heel leuk hoe ik draaide. Ik mocht mijn eigen feestje geven in Club Up, en toen dat goed ging ben ik getekend bij een boekingskantoor. Vanaf daar is het gaan rollen.
Rachel Green: Ik heb het nu nog lekker rustig, ja. Ik ben net terug uit Israël van vakantie, maar vanaf nu is het wel elk weekend vol. Dat wordt dus even gas geven. Naar welk festival kijk je het meeste uit?
Ik denk toch Pukkelpop. Ik doe voor het eerst zo'n groot festival in België. De laatste keren dat ik daar draaide merkte ik dat het best wel goed ging, dus het is leuk om dat terug te zien in zo'n boeking. Het is toch een beetje het Lowlands van België. Sowieso blijft het buitenland natuurlijk het leukst, ze zijn daar muzikaal zo sterk. Het is ook heerlijk om de radio aan te zetten als ik het land binnenrijd. Het is haast pijnlijk hoe goed Studio Brussel is vergeleken met Nederlandse radiostations. Hoe ben jij zelf eigenlijk begonnen met draaien?
Als kind maakte ik altijd al radioshows met cassettebandjes, maar als kind weet je niet dat dat een echte baan is. Als de juf vraagt wat je later wil worden, roep je niet zo snel dj. Althans, niet in die tijd. Als je zo jong bent weet je niet dat je daar gewoon geld mee kunt verdienen. Totdat ik in een hele creatieve vriendengroep terechtkwam, met een boel vriendinnetjes die al heel lang draaien en zijn begonnen met vinyl. Hoe oud was je toen?
Ik was denk ik een jaar of zestien, en zij draaiden dan op plekken als Zebra Lounge. Van die hele oude clubs. Het liefst ging ik overal mee naartoe, ook omdat ik ontzettend onder de indruk was van hoe zij met hun muziek invloed hadden op een hele zaal vol mensen. Zo hebben ze mij leren draaien met vinyl. Hoe ben je van de Zebra Lounge uiteindelijk in de Amsterdamse scene terechtgekomen?
Ik wilde niets liever dan blijven draaien en ik had genoeg connecties, dus dat was niet heel moeilijk. Mijn vriendinnen hebben me toch een beetje gevormd en opgevoed, en ze vonden het heel leuk hoe ik draaide. Ik mocht mijn eigen feestje geven in Club Up, en toen dat goed ging ben ik getekend bij een boekingskantoor. Vanaf daar is het gaan rollen.
Advertentie
Weet je nog wanneer je echt begon te denken als een dj? Dat je een track hoorde en dacht: dit wil ik draaien?
Ik had dat niet per se bij draaien, maar eerder bij zelf produceren. Dat weet ik nog wel goed, ja. Dat was Glory Box van Portishead. Tot ik die track hoorde was ik nog nooit zó geëmotioneerd geraakt door muziek, bij dit nummer kon ik echt wel janken. Door die oude triphopdingen dacht ik echt: dit wil ik ook kunnen maken. Waar ik ook draai, ik neem altijd wat ambient mee. Ik denk dat die stijl hierdoor is geboren. Wat zijn de vijf tracks die onmisbaar zijn in jouw setlist deze festivalzomer?
Het ligt heel erg aan hoe ik me voel, en aan de hand daarvan bepaal ik hoeveel risico ik wil nemen met mijn set. Het komt bij mij in buien, over de hele dag. Maar natuurlijk kijk ik ook naar het publiek: als de vibes niet zo goed zijn, kom ik er zelf ook niet echt snel in. Maar dat is zo veranderlijk. Het liefst bereid ik me heel goed voor, maar je weet het nooit. Het is een wisselwerking. Maar dit zijn in ieder geval mijn favorieten: FilosofischeStilte – People Are Acting Like (Dagger DX Remix)
Ik open m'n set graag met de People Are Acting Like-remix van de Rotterdamse Dagger DX. Vanuit deze track kan ik erg makkelijk richting de alternative bass gaan. De originele track is van producer FilosofischeStilte en het heeft een hele fijne hiphopvibe. De versie die ik het liefste draai is nog niet officieel uitgebracht, maar hier is een versie die daar heel dicht bij in de buurt komt.
Ik had dat niet per se bij draaien, maar eerder bij zelf produceren. Dat weet ik nog wel goed, ja. Dat was Glory Box van Portishead. Tot ik die track hoorde was ik nog nooit zó geëmotioneerd geraakt door muziek, bij dit nummer kon ik echt wel janken. Door die oude triphopdingen dacht ik echt: dit wil ik ook kunnen maken. Waar ik ook draai, ik neem altijd wat ambient mee. Ik denk dat die stijl hierdoor is geboren. Wat zijn de vijf tracks die onmisbaar zijn in jouw setlist deze festivalzomer?
Het ligt heel erg aan hoe ik me voel, en aan de hand daarvan bepaal ik hoeveel risico ik wil nemen met mijn set. Het komt bij mij in buien, over de hele dag. Maar natuurlijk kijk ik ook naar het publiek: als de vibes niet zo goed zijn, kom ik er zelf ook niet echt snel in. Maar dat is zo veranderlijk. Het liefst bereid ik me heel goed voor, maar je weet het nooit. Het is een wisselwerking. Maar dit zijn in ieder geval mijn favorieten: FilosofischeStilte – People Are Acting Like (Dagger DX Remix)
Ik open m'n set graag met de People Are Acting Like-remix van de Rotterdamse Dagger DX. Vanuit deze track kan ik erg makkelijk richting de alternative bass gaan. De originele track is van producer FilosofischeStilte en het heeft een hele fijne hiphopvibe. De versie die ik het liefste draai is nog niet officieel uitgebracht, maar hier is een versie die daar heel dicht bij in de buurt komt.
Advertentie
Flying Lotus – 1983
Ik vind een momentje van rust in een set heel belangrijk. Het is fijn voor mij, maar ook voor het publiek. De beste track om dat mee te doen is 1983 van Flying Lotus. Echt een klassieker.Ivy Lab – Magikess
Magikess is een van mijn favoriete tracks van de laatste EP van Ivy Lab. De intro is heel fijn, en daardoor is de harde drop zo onverwachts. Zo'n verrassing komt vooral heel goed over op festivals, en daarom mag dit nummer echt niet ontbreken.
Spooky – Raw Sewage
Als ik Raw Sewage van Spooky draai dan is het honderd procent zeker dat ik er helemaal lekker in zit die dag. De kans is enorm dat ik zelf inmiddels ergens op ben geklommen of op een andere manier helemaal los aan het gaan ben. Ik mix de track wel altijd een tandje sneller door, en behoud de hoge tonen in het volgende nummer. Deze track komt uit 2015, en toen het net werd uitgebracht mixte ik het graag met Dubtrip, een klassieker van Zwart Licht.
PillowTalk – Slim's Night Out
Ik maak graag uitstapjes in mijn set, ik word daar namelijk heel vrolijk van. Eigenlijk kies ik dan het liefst voor donkere balie funk, bass en vooral indie. Op dit moment is het vaak Slim's Night Out van PillowTalk.